Snert zou uit het Fries komen en eigenlijk een snelle, dunnere variant van erwtensoep zijn; de snert-erwtensoep. Een ander theorie is dat het is afgeleid van het fijnkoken van de erwten; de erwten tot 'snert' koken.
Soep die is gemaakt van erwten heeft een lange geschiedenis. De soep is al bekend van oude Griekse beschavingen van ca 500 v.Chr., maar werd mogelijk al eeuwen daarvoor in Voor-Azië bereid. In Noordwest- en Oost-Europa zijn dikke varianten populair.
Snert heet officieel pas snert als de soep één dag 'gestaan' heeft. De gelatine die in het bot zit maakt de soep geleidelijk dikker en daarmee in veler ogen lekkerder. De oorsprong van de benaming is Fries en naar alle waarschijnlijkheid afkomstig van het woord 'sneirts', wat 'in één teug' betekent.
Erwtensoep of snert
Erwtensoep is een van de andere typisch Nederlandse gerechten dat in de winter populair is om te eten. In Nederland staat het gerecht ook wel bekend als snert. Het is door de dikke samenstelling niet echt een vloeibare soep, want in echte snert staat de lepel rechtop.
Al rond 500 v. Chr. werd erwtensoep bereid door oude Griekse beschavingen, en mogelijk zelfs nog eerder in Azië. De Nederlandse variant werd bedacht in de 16e eeuw.
Je buik kan van streek raken door (te veel) peulvruchten (in één keer) te eten. Peulvruchten zitten namelijk bomvol vezels, waar je darmen aan moeten wennen. Vooral als je peulvruchten combineert met veel groenten of andere vezelbronnen kan je buik van slag raken.
Erwtensoep wordt al sinds de oudheid gegeten; het wordt genoemd in Aristophanes' De vogels, en volgens een bron "verbouwden de Grieken en Romeinen deze peulvrucht ongeveer 500 v.Chr. tot 400 v.Chr. In die tijd verkochten straatverkopers in Athene hete erwtensoep."
Doorgaans worden er voor erwtensoep spliterwten gebruikt. En die zijn inderdaad ontzettend gezond! Zo bevatten ze relatief veel eiwitten en vezels die je darmen gezond houden. Ook hebben ze een lage glycemische index.
Pannenkoeken. Erwtensoep met pannenkoeken: deze combinatie doet je wellicht niet meteen het water in de mond lopen. Toch is het een vrij bekende combinatie, vanwege de zoete smaak van pannenkoeken die afsteekt tegen de zoute soep.
Eindoordeel. Erwtensoep bevat veel vitamines, waaronder vitamine A, B en C en daarnaast mineralen als fosfor, kalium en magnesium. Ook bevat erwtensoep veel eiwitten die licht verteerbaar zijn en houdt u vanwege de spliterwten lang een verzadigd gevoel.
In principe kun je allerlei verschillende groenten toevoegen aan je erwtensoep. Wat níet in een erwtensoep hoort is room, of exotische kruiden.
Zonder knolselderij maak je geen echte erwtensoep of geurige bouillon. Knolselderij geeft frisheid en aardsheid tegelijk en is niet weg te denken uit de winterse keuken.
Sterker nog, sommige van de meest voorkomende soepen zijn terug te voeren tot de oudheid. Een voorbeeld hiervan is de comfortklassieker: spliterwtensoep. Gemaakt van een gedroogde versie van de peulvrucht, is het een smakelijk en functioneel gerecht met wortels in het oude Griekenland .
De woorden erwtensoep en snert worden vaak door elkaar gebruikt. Maar volgens kenners is er wel degelijk een verschil tussen 'gewone' erwtensoep en echte snert. Een pan erwtensoep mag namelijk pas snert genoemd worden als hij tenminste een nacht heeft gestaan.
De meest bekende toevoeging is waarschijnlijk wel roggebrood met spek. Beleg daar sneetjes roggebrood voor met katenspek, ontbijtspek of een andere soort spek naar smaak.
Onzuiverheden. Maak je zelf vlees- of visbouillon, dan kan er ook een witte schuimlaag ontstaan. Dat schuim doe je wél weg want het bevat gestolde eiwitten en andere afvalstoffen. Schep het zo snel mogelijk voorzichtig weg met een schuimspaan en herhaal tot er geen schuim meer opduikt.
NA EEN LANGE WINTERWANDELING OF EEN SCHAATSTOCHT OP NATUURIJS IS HET EEN KLASSIEKER: ERWTENSOEP, GESERVEERD MET EEN SNEETJE ROGGEBROOD MET SPEK. ROGGEBROOD IS RIJK AAN VEZELS EN DAARMEE VOEDZAAM EN GEZOND. SAMEN MET EEN KOP SNERT DE IDEALE VITAMINEBOM OM OP TE WARMEN EN WEER HELEMAAL OP KRACHTEN TE KOMEN!
Het recept van erwtensoep is bedacht door Urgh. Dat was in het jaar dat Urgh de erwtensoep bedacht. Toegevoegd na 2 minuten: (ik denk dat erwtensoep in zijn basisvorm al heel lang bestaat, soepen werden in de prehistorie al gemaakt...)
Jazeker. De vezels in groenten helpen je langer een vol gevoel te geven, waardoor je minder snel honger krijgt en de kans kleiner is dat je naar ongezonde snacks grijpt. Bovendien is vegetarische erwtensoep meestal laag in calorieën en vetten, wat kan bijdragen aan gewichtsverlies.
In het laatste deel van de darm worden deze vezels afgebroken en gefermenteerd door bacteriën.De stoffen die daarbij vrijkomen houden de massa in de darm soepel en bevorderen zo de stoelgang. Veel van die stoffen zijn in gasvorm. Die gassen ontsnappen ook, vandaar dat je na peulvruchten eten vaker windjes laat.
Wil je een gebonden soep indikken? Kookroom, crème fraîche of sojaroom zorgt voor een dikkere soep én een romige smaak. Twee vliegen in één klap! Voeg de room toe als de soep warm is en roer goed door.
Spliterwten zijn halve erwten. Spliterwten zijn halve erwten en laten (vooral aan het platte oppervlak) gemakkelijk eiwitten los. Als je spliterwten ongewassen kookt, ontstaat er veel schuim op het kookvocht.
Plantkundig is de erwt dus een peulvrucht, maar voedingskundig niet. Spliterwten zijn gedroogde groene erwten waarvan het velletje is verwijderd. Daardoor vallen de erwten in twee stukken uit elkaar: ze splitsen, vandaar de naam. Je kunt ze dan ook herkennen aan de vorm: de ene kant is bol, de andere plat.
Waar komt soep vandaan? Het woord 'soep' komt van het Franse 'soupe', wat weer afstamt van 'suppa' (brood gedoopt in bouillon) uit het Volkslatijn. Het eerste bewijs van het eten van soep stamt uit 6000 voor Christus.