Belangrijkste resultaten. De HR voor hartfalen begint toe te nemen bij een hartslag in rust van ~ 60 slagen per minuut (Figuur 1).
BNP en (NT pro)-BNP
Waarden die ook nagekeken worden in het bloed bij hartklachten zijn de BNP en NT pro-BNP. Deze stofjes komen vrij als de hartspier lang onder hoge druk staat. Een verhoogde waarde van deze stofjes in het bloed kan wijzen op hartfalen en is altijd een reden om aanvullend onderzoek te verrichten.
De meest gehoorde klachten zijn onder andere vermoeidheid, kortademigheid en vocht vasthouden. Doordat vocht in het lichaam ophoopt. Het verzwakte hart kan de bloedsomloop minder in beweging houden, waardoor vocht niet goed wordt afgevoerd. Op verschillende plaatsen in het lichaam ontstaat vochtophoping.
Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden.
Hartfalen is een chronische ziekte. De pompfunctie van het hart werkt niet meer goed. Bij deze ziekte gaat het hart langzaam achteruit. De meest voorkomende oorzaken zijn een eerder hartinfarct en een langdurige hoge bloeddruk.
Hartfalen: Bij een hoge bloeddruk moet het hart ook steeds harder werken om het bloed rond te pompen. Je hartspier wordt dan dikker en stijver. De pompkracht neemt af en er kan hartfalen ontstaan. Schade aan andere organen: ook je ogen en nieren kunnen bijvoorbeeld schade oplopen.
Door die beschadiging worden stofjes in het bloed afgegeven. Dat zijn zogenaamde hartenzymen. De hartenzymen geven de schade aan de hartspier weer. Met een bloedonderzoek kun je deze hartenzymen opsporen en een hartinfarct met zekerheid vaststellen.
Hoge bloeddruk
Het moet tegen een hoge druk het bloed in het lichaam pompen. De hartspier wordt dan dikker en minder soepel, en na een tijdje stijver. Er ontstaat hartfalen. Door je bloeddruk gezond te houden, kun je hartfalen voorkomen.
Bij rechtszijdig hartfalen hoopt zich vooral vocht op in de voeten, enkels, benen, lever en buik. Vocht in de lever of maag geeft klachten zoals misselijkheid en gebrek aan eetlust. Op den duur neemt het lichaam het voedsel niet meer goed op en verlies je gewicht en spiermassa.
Bij ritmestoornissen klopt het hart te snel, te langzaam of onregelmatig. Dit vraagt meer inspanning van het hart. Bij langdurige ritmestoornissen, zoals boezemfibrilleren, kan dit leiden tot hartfalen.
Bradycardie wordt gedefinieerd als een hartslag lager dan 60 slagen per minuut. Doorgaans wordt het pas belangrijk bij een hartslag lager dan 50 slagen per minuut.
Vaak plassen `s nachts; het hart hoeft 's nachts vaak minder hard te werken waardoor het bloed weer beter weggepompt wordt. Er stroomt meer bloed door de nieren waardoor je vaker moet plassen. Minder gaan plassen; dit komt door de slechtere doorbloeding van de nieren.
Eet ook geen snacks en kant-en-klare maaltijden met veel zout, zoals soep, pizza en chips. Kijk bij het Voedingscentrum hoe u minder zout kunt eten. Let op: gebruik geen zout-vervangers waar kalium in zit, zoals kaliumzout. Kaliumzout kan gevaarlijk zijn als u medicijnen tegen hartfalen gebruikt.
Normaal slaat je hart in een regelmatig tempo. Hoe hoog je hartslag is, hangt af van wat je aan het doen bent. Zo is de hartslag in rust lager dan wanneer je je inspant. Over het algemeen is de hartslag bij volwassenen in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut.
Een stil infarct is een hartinfarct dat helemaal niet is herkend. Het is vaker een kleiner infarct. De klachten kunnen dan minder duidelijk zijn. Iemand denkt niet aan hartklachten of vindt de klachten niet ernstig genoeg om naar de dokter te gaan.
Wat merk ik bij een hartaanval? 3 van de 4 mensen met een hartaanval hebben een drukkend gevoel op de borst of pijn in de borst. Dit gaat niet weg bij rustig zitten of liggen. Het drukkende gevoel en de pijn zijn na 15 minuten nog niet weg.
Stil infarct: U ervaart geen duidelijke (pijn)klachten. Op een hartfilmpje is te zien dat een hartinfarct heeft plaatsgevonden, terwijl u het niet heeft gemerkt. Een stil infarct komt vaker voor bij vrouwen.
Bij hoesten verhoog je de druk in de borstkas. Dit verbetert de bloedstroom en zo kan een hartstilstand worden voorkomen. Bij een hartstilstand buiten het ziekenhuis heeft hoesten geen zin.
Een gezonde bloeddruk bevindt zich tussen de 90/60 en 120/80 mmHg. Als je normale bloeddruk tussen 120/80 en 140/90 mmHg valt, zal de huisarts je adviseren stappen te ondernemen om een verhoogde bloeddruk te voorkomen. Bij 140/90 mmHg en hoger, spreken we van een verhoogde bloeddruk.
Chronisch hartfalen komt vaak voor. Symptomen verschijnen langzaam in de loop der tijd en worden geleidelijk erger. Als symptomen, zoals kortademigheid, in een korte tijdsperiode erger worden bij een patiënt met chronisch hartfalen, dan noemen we dit een episode van acute decompensatie.
Vaak lijkt de pijn van een andere plaats dan het hart zelf te komen, meestal uit een gebied tussen buik, kaak en bovenarmen. Angina uit zich het meest door een samensnoerende pijn midden op de borst, die vooral bij mannen vaak uitstraalt naar de binnenkant van de linkerarm.
Hartfalen kan tijdelijk zijn. Bijvoorbeeld bij een hartklepaandoening, een ritmestoornis of een hartinfarct. Behandelen we deze aandoeningen succesvol, dan kan hartfalen verdwijnen of in ernst afnemen.
Hartfalen kan acuut ontstaan of chronisch zijn. Bij acuut hartfalen komen de symptomen plotseling, zoals bij een hartaanval. Bij chronisch hartfalen gaat het hart meestal langzaam achteruit en ontstaan de klachten later. Omdat we hartfalen niet kunnen genezen, gaan deze klachten meestal niet meer over.