Normaal (normo-albuminurie): minder dan 30 milligram eiwit per dag. Licht verhoogd (micro-albuminurie): 30 tot 300 milligram eiwit per dag. Verhoogd (macro-albuminurie): 300 tot 3000 milligram per dag. Sterk verhoogd (nefrotisch eiwitverlies): meer dan 3000 milligram (= 3 gram) per dag.
Proteïnen zijn eiwitten. In ons bloed zijn er veel soorten eiwitten aanwezig. Komen er eiwitten in de urine terecht, dan spreken we van proteïnurie. De urine van een gezonde volwassene bevat per 24 uur niet meer dan 130 mg eiwit.
Gemiddeld ligt het eiwitgehalte in je plasma tussen de 63 en 83 gram per liter. Hoe hoog of laag het eiwit in jouw bloed is, is voor een deel erfelijk bepaald. Maar ook je voeding, een ziekte of een infectie heeft hier invloed op.
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden. Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade.
De normaalwaarde voor GFR en creatinineklaring op middelbare leeftijd is ongeveer 100 ml/minuut. De nierfunctie neemt, ook bij patiënten zonder nierziekte, tijdens het ouder worden geleidelijk af. Op 80-jarige leeftijd is de normaalwaarde voor GFR ongeveer 60 ml/minuut.
De totale eiwit-creatinineverhouding of UPCR (mg/mg) in de urine is normaal gesproken minder dan 0,2 voor volwassenen. Verhoogde eiwitniveaus in de urine kunnen tijdelijk worden gezien bij aandoeningen zoals infecties, stress, zwangerschap, dieet, blootstelling aan kou of zware inspanning.
Gemiddeld hebben gezonde mensen 0,8 gram eiwit per kg lichaamsgewicht nodig. Iemand van 70 kg moet dus ongeveer 56 gram eiwit per dag eten (70 x 0,8). Bij ziekte heeft het lichaam meer eiwit nodig, namelijk 1,2-1,5 gram eiwit per kg lichaamsgewicht. Dit komt neer op 84-105 gram eiwit per dag voor iemand van 70 kg.
Eiwit is een belangrijk onderdeel van het menselijk lichaam, waarbij ons eiwitgehalte goed is voor ongeveer 12-20% van onze totale massa. Het merendeel van de eiwitten zit in de spiercellen opgeslagen.
Onderzoek. Er zijn enkele studies geweest die keken naar een optimale hoeveelheid eiwit per maaltijd en het acute effect op de opbouw van eiwitten in het lichaam. Daaruit bleek een grens van ongeveer 25 gram, daarboven werden geen gunstige effecten meer gezien.
Kies een niervriendelijk eetpatroon
Verminder natrium: Overmatig zout kan de bloeddruk en vochtretentie verergeren. Streef naar een natriumarm dieet (minder dan 2.300 mg per dag). Beperk de eiwitinname: Te veel dieeteiwitten kunnen de nieren belasten en de eiwitlekkage in de urine vergroten.
Dit getal geeft aan hoeveel bloed de nieren per minuut kunnen filteren/zuiveren. Bij een gezonde persoon is dat meer dan 90 milliliter per minuut. Deze waarde neemt af met toenemende leeftijd. Bij een bejaard persoon kan een waarde van 30 tot 45 milliliter per minuut nog normaal zijn.
Dit is essentieel voor het beoordelen van je voedingstoestand en het functioneren van organen zoals de lever, nieren, darmen, en het beenmerg, evenals je afweersysteem. Het totale eiwitgehalte in het plasma ligt bij gezonde personen doorgaans tussen de 63 en 83 gram per liter.
Bij eiwitverlies in de urine (proteïnurie) en hoge bloeddruk (hypertensie) wordt een zoutbeperking voorgeschreven van 5-6 gram zout (ofwel 2000-2400 mg natrium) per dag.
Symptomen van te veel eiwitten kunnen zijn vermoeidheid, misselijkheid, verstopping en uitdroging. In ernstige gevallen kan het leiden tot nierbeschadiging, leverproblemen en zelfs hartproblemen. Ondanks dat de laatstgenoemde niet vaak voorkomen, is het belangrijk om hier wel rekening mee te houden.
Eiwit komt vooral voor in de dierlijke producten zoals vlees, vleeswaren, vis, kaas, melk en melkproducten. Daarnaast bevatten noten, vleesvervangers, peulvruchten en andere sojaproducten ook eiwit. Om niet teveel eiwit te gebruiken wordt geadviseerd deze producten te beperken.
Ze houden het vochtgehalte in je lichaam op peil. Wanneer je teveel vocht in je lichaam hebt (bijvoorbeeld doordat je veel hebt gedronken) zorgen je nieren ervoor dat je dat teveel aan vocht kwijtraakt door meer urine te maken. Je moet dan vaker plassen en je plas ziet lichter van kleur.
Bananen bevatten veel kalium, een mineraal dat een belangrijke rol speelt bij het doorgeven van prikkels in het zenuwstelsel. Ook zorgt kalium voor verlaging van de bloeddruk en is het nodig voor een goede functie van het hart, de nieren en vooral van de hersenen.
Een normaal resultaat is 0,7 tot 1,3 mg/dL (61,9 tot 114,9 µmol/L) voor mannen en 0,6 tot 1,1 mg/dL (53 tot 97,2 µmol/L) voor vrouwen . Vrouwen hebben vaak een lager bloedcreatininegehalte dan mannen. Dit komt doordat vrouwen vaak minder spiermassa hebben dan mannen. Het creatininegehalte varieert op basis van de grootte en spiermassa van een persoon.
Je nieren proberen het natriumgehalte op een constant peil te houden. Als ze niet goed werken kan je natriumgehalte uit balans raken. Je hebt dan last van misselijkheid en futloosheid, soms met overgeven, hoofdpijn, slaperigheid en verminderd bewustzijn.