Uitstelgedrag betekent niet dat je werk, of taken die jij je hebt voorgenomen, niet doet. Uitstelgedrag is werk en taken die jij je hebt voorgenomen niet doen én je er echt slecht over voelen. Je lichaam maakt stresshormonen aan; adrenaline, noradrenaline en cortisol.
De lange werkuren vlak voor het verstrijken van de deadline kunnen een hoge mate van stress opleveren. Maar ook geïrriteerdheid, schuldgevoelens, angstgevoelens, slapeloosheid en zelfs apathie (niet in staat zijn ook maar iets te ondernemen) en depressie kunnen de vergaande gevolgen zijn van uitstelgedrag.
Uitstelgedrag is het uitstellen van taken die je zou willen of zou moeten doen, waarbij je weet dat het wachten op het uitoefenen van zulke taken zou kunnen leiden tot ongewenste moeilijkheden of zelfs meer stress.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Luiheid kan ontstaan na een gevoel van overprikkeling of overweldiging: hetgeen je moet doen stijgt je boven het hoofd en je kunt je er niet toe zetten om een begin te maken. En dan heb je nog de luiheid om het lui zijn; als je gewoon echt geen zin hebt. En soms, soms is dat niet erg.
Grofweg zijn er twee gebieden waarop mensen zaken uitstellen. Het meeste wordt er uitgesteld op het gebied van financiën. En mensen die hun belastingaangifte en administratie voor zich uitschuiven stellen ook vaak uit op het gebied van hun opleiding of carrière, zo blijkt.
Het bijbehorende zelfstandig naamwoord procrastinatie betekent eigenlijk 'uitstel', maar wordt vaak gebruikt in de betekenis 'uitstelgedrag': het (structureel) uitstellen van vervelende of inspannende taken waarvan iemand eigenlijk wel weet dat uitstellen niet handig is.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Bij fysieke oorzaken kun je denken aan te weinig slaap, een ongezond voedingspatroon, of misschien een gezondheidsprobleem. Mentale en emotionele problemen als onrust thuis, moeite op werk, veel piekeren of sub-assertiviteit kunnen ook erg veel energie kosten die jou op termijn lusteloos maken.
Uitstelgedrag tegengaan met een Impliciete Associatie Test
Uitstelgedrag is een probleem dat veel voorkomt bij studenten. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat het aantal studenten dat uitstelgedrag vertoont tussen de 70% en 95% ligt.
Zelfdiscipline is exact het tegenovergestelde van uitstelgedrag. En omdat veel mensen kampen met uitstellen betekent dit vaak ook dat zij een gebrek een zelfdiscipline hebben.
Uitstel is geen afstel,
d.w.z. 'al stelt men iets uit, men behoeft het daarom nog niet op te geven. Vooral in toepassing op schulden, die men in te vorderen heeft, of op iets, waarmede men iemand bedreigt' (Ndl.
[Kleine landschapselementen] Poelen zijn kleine, ondiepe watermassa's met weinig of geen stroming in het water. Ze zijn doorgaans ondiep en in tegenstelling tot de in 5.2.3 genoemde stilstaande waters kunnen waterplanten zich over de hele oppervlakte vestigen.
Oorzaak luiheid
Luiheid komt voort uit een gebrek aan doelen. Of beter gezegd: een gebrek aan inspirerende en concrete doelen. Er zit groot een verschil tussen 'ik ga vandaag gewoon werken' en 'ik ga vandaag het beste uit mezelf omdat ik meer geld wil verdienen'. De intentie is belangrijk.
Uitstelgedrag oftewel procrastinatie is de neiging om “uit te stellen wat nodig is om een bepaald doel te bereiken” (Lays, 1986). Iedereen stelt wel eens iets uit. Soms kan dat ook niet anders en moet je kiezen waar je je tijd in investeert, omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk kan doen.
Studieontwijkend gedrag ontstaat doordat het schrijven van een scriptie pas op lange termijn tot resultaten leidt. Het doel is veel te ver weg. Wanneer dit te lang blijft doorgaan, ervaren veel studenten (onbewust) al stress en paniek wanneer zij alleen al denken aan hun studie.
Je voelt een gebrek aan verbinding en betekenis. Tegelijk weet je niet waar je 'het' moet zoeken. Wanneer je vastloopt, wees dan vooral lief voor jezelf, het is namelijk heel normaal. Zie het als een uitnodiging om je ware zelf beter te leren kennen, en ga verder op pad.