Bij neurologische problemen kan er sprake zijn van overmatige slaperigheid, epilepsie, verminderd verstandelijk vermogen, duizeligheid, oogbewegingsstoornissen, slikstoornissen, spierstijfheid of juist zwakte, gevoelsstoornissen en tintelingen.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Voorbeelden van neurologische aandoeningen zijn de ziekte van Parkinson, epilepsie, multiple sclerose (MS) en verschillende spierziekten. Ongeveer 6% van alle euthanasiemeldingen heeft betrekking op aandoeningen van het zenuwstelsel.
Bij een neurologische ziekte is sprake van veranderingen in de hersenen. Dit kan verschillende gevolgen hebben. Bijvoorbeeld voor het bewegen en het aansturen van de spieren, maar ook voor zaken als concentratie, geheugen, woordvinding en planning – dit noemen we cognitieve problemen.
Neem dan contact op met uw huisarts. Die verwijst u eventueel door naar een neuroloog. De neuroloog kan onderzoek doen naar uw hersenfuncties. Soms is aanvullend onderzoek nodig met bijvoorbeeld een CT-scan, een MRI-scan of een EMG-onderzoek.
'We weten dat stress en spanning een rol spelen bij het ontstaan van de klachten. Het kan zijn dat mensen op de één of andere manier te veel van zichzelf vragen in bepaalde situaties. Ook komt het voor dat mensen een medische ingreep hebben gehad, waarna ze een functioneel neurologische stoornis ontwikkelen.
De neuroloog onderzoekt de spierreflexen om inzicht te krijgen in het functioneren van de motorische zenuwen en de zenuwverbindingen in het ruggenmerg en de toestand van de perifere zenuwen. De neuroloog kan de reflexen opwekken door met een reflexhamer zachtjes tegen bijvoorbeeld de knie of de enkel te slaan.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Van dementie, de ziekte van Parkinson, een beroerte, depressie en migraine tot hersenletsel na een ongeluk. Hersenaandoeningen zijn hard op weg de grootste ziekte van Nederland te worden. In veel gevallen bestaat er nog geen behandeling die de aandoening kan vertragen of stoppen.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Symptomen MS
Moeheid: ernstige, langdurige vermoeidheid. Oogproblemen: pijn in je ogen, verminderd zicht, en dubbel of wazig zien. Spraakproblemen: mindere concentratie, traag denken, moeilijk woorden kunnen vinden of onduidelijk spreken. Tintelingen: branderig of koud gevoel, tintelingen of juist een doof gevoel.
Een neurologische aandoening is een aandoening van het zenuwstelsel. Structurele, biochemische, of elektrische onregelmatigheden in de hersenen, het ruggenmerg of andere zenuwcellen kunnen een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Chronisch betekent aanhoudend. Voorbeelden zijn: niet-aangeboren hersenletsel, spina bifida, hydrocephalus, cerebrale parese, multiple sclerose (MS), epilepsie, de ziekte van Parkinson en dementie.
In een anamnese gesprek en een neurologisch onderzoek zal de neuroloog erachter proberen te komen waar de duizeligheid vandaan komt. De diagnose zal worden besproken en uitgelegd. U krijgt ruimschoots de gelegenheid vragen te stellen. Het voorgestelde behandelplan is afhankelijk van de oorzaak van uw duizeligheid.
Bij een functionele neurologische stoornis heeft iemand problemen met zien, horen, praten en/of bewegen. Er gaat iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. De klachten hebben vaak grote invloed op iemands dagelijks leven. Deze stoornis heette eerder ook wel conversiestoornis.
Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de sensorische zenuwen. Deze sturen dan een signalen door naar de hersenen. De hersenen sturen dan signalen terug naar de spieren om te bewegen (bijvoorbeeld je hand wegtrekken van een kokende waterketel).
De neuroloog kiest die onderzoeken die van belang zijn bij uw klacht; het kan echter voorkomen dat bij een klacht van dubbelzien het toch belangrijk is dat ook de reflexen aan de voeten worden onderzocht. Trekt u daarom makkelijke kleding aan. Dit eerste bezoek aan de neuroloog duurt meestal ongeveer een halfuur.
U bent doorverwezen naar een neuroloog voor de diagnose van uw klachten en symptomen. Uw huisarts kan geen of onvoldoende verklaringen vinden voor uw klachten, de neuroloog heeft meer specifieke kennis en onderzoeksmogelijkheden. In de meeste gevallen zult u bij de neuroloog eerst een lichamelijk onderzoek ondergaan.
Wat is een neurocognitieve stoornis? We spreken van een neurocognitieve stoornis als er een verandering in je hersenen optreedt, waardoor je denkvermogen achteruit gaat. Bij een neurocognitieve stoornis is het functioneren van je hersenen aangetast. Dementie is de meest voorkomende vorm, maar zeker niet de enige.
Neuropsychiatrie: neuropsychiaters focussen op de biologische (of neurologische) oorzaken van psychische stoornissen. Ziekenhuispsychiatrie: psychiaters in het ziekenhuis behandelen cliënten die naast een lichamelijke aandoening (waarvoor ze naar het ziekenhuis moeten) ook een psychische aandoening hebben.
Een delier ontstaat als het de hersenen niet meer lukt om alle prikkels, die van binnen en buiten het lichaam de hersenen binnenkomen, samen te voegen tot één verhaal. Ze kunnen niet meer van alle informatie een logisch beeld van de werkelijkheid maken. Een delier komt meestal voor bij mensen die al ziek zijn.
Met MRI-onderzoek wordt geprobeerd meer inzicht te krijgen in veranderingen die optreden in de hersenen van patiënten met ALS, PSMA en PLS. Met een MRI- scanner maken we opnames van de hersenen van patiënten en controlepersonen.
Dit onderzoek analyseert zenuw- en spierletsels. Door middel van elektrische schokjes en het aanprikken van de verschillende spieren met een zeer fijn naaldje kan er onderzoek uitgevoerd worden. Deze evaluatie gebeurt zowel in rust als tijdens spiercontractie. Een totaal EMG-onderzoek duurt tussen de 15 à 30 minuten.
ALS kan op elke volwassen leeftijd ontstaan, maar meestal tussen de 40 en 60 jaar. De snelheid van achteruitgang is bij iedere patiënt verschillend. Patiënten overlijden door zwakte van de ademhalingsspieren, gemiddeld drie jaar na de eerste verschijnselen.