Rode huid om de mond en/of op de handen. Moeite met ademhalen en slikken. Hevige pijn. Blaren op de lippen en in de mond.
De stoffen waarmee de meeste vergiftigingen bij kinderen in Nederland worden veroorzaakt zijn: Geneesmiddelen - in 39% van alle gevallen. Huishoudmiddelen en doe-het-zelf producten - 21%. Planten, paddenstoelen en dieren - 9%.
Minimaliseer acuut gevaar: ledig de mond van het kind en verwijder de giftige stof. Kijk na of het kind goed bewust is en reageert, en of de ademhaling en hartslag normaal zijn. Zoek onmiddellijk medische hulp als de symptomen ernstig zijn. Spoel gif op de huid of in de ogen onmiddellijk weg met veel stromend water.
Symptomen vergiftiging
Vergiftigingen kunnen verschillende symptomen geven. Verschijnselen kunnen vrij snel na opname optreden, maar soms ook pas na enkele dagen zichtbaar worden. Veel voorkomende verschijnselen zijn: overgeven en diarree.
Bij brandwonden door een chemische stof 30 minuten spoelen. Let daarbij op dat het water via de kortste weg contact met de huid verlaat om verspreiding en meer letsel te voorkomen. Probeer de stof niet te neutraliseren als je niet precies weet hoe. Dit vertraagt de eerste hulp onnodig.
De huid voelt vaak klam en bezweet aan. De pupillen zijn wijd of juist sterk vernauwd, en reageren niet op licht. Soms krijgt het slachtoffer stuipen. Ook braakneigingen en braken komen regelmatig voor.
Hoe herken ik vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Chronische en acute vergiftiging
Bij acute vergiftiging zullen vrij snel (ernstige) klachten ontstaan. Het slachtoffer heeft een of meerdere hoge doses van het vergif gekregen in korte tijd. Het is van belang zo snel mogelijk medische hulp te zoeken, waarna het slachtoffer zal overlijden of herstellen.
Hoe werkt gif? Slangengif werkt op het zenuwstelsel of op de bloedstolling. Het kan je bloed acuut doen stollen. Door de vele klonten vallen je organen uit en kan je hart niet meer kloppen.
Als het kind een voorwerp inslikt, geeft dat zeer vaak geen symptomen, ongeacht de grootte van het voorwerp. Mogelijke symptomen zijn matige expiratoire dyspneu (zeer korte pauze bij het uitademen) en slikproblemen. Blijf rustig en probeer het voorwerp niet zelf te verwijderen.
Laat het slachtoffer liever niet braken, omdat dat het risico op verslikken vergroot. Bij petroleumachtige stoffen mag het slachtoffer niet drinken, omdat de stof boven op het water gaat drijven en het risico op braken en aspiratie vergroot wordt.
Het inslikken van de nog onverdunde allesreiniger kan dit soms leiden tot misselijkheid, buikpijn en diarree. Het is niet verstandig om veel water te drinken. De mond kan wel worden gespoeld met een beetje water (water uitspugen).
Het NVIC is voor professionele hulpverleners telefonisch bereikbaar (088-7558000) of via de website www.vergiftigingen.info.
Algemeen. Verreweg de meeste vergiftigingen worden veroorzaakt door medicijnen en huishoudelijke producten. Bij jonge kinderen is er zelfs in ca. 40% van de gevallen sprake van een medicijnvergiftiging, meestal door het innemen van vrij verkrijgbare geneesmiddelen (fluortabletten, pijnstillers) of "de pil".
Volgende stoffen kunnen een vergiftiging veroorzaken: vloeistof: bleek- en schoonmaakmiddelen, allesreinigers, ontstoppers; vaste stof: geneesmiddelen, drugs, giftige planten, verdelgingsmiddelen in korrelvorm; gas: uitlaatgassen, koolstofmonoxide, rottingsgassen, butaan- of propaangas.
De Gifwijzer bevat een overzicht van alle giftige stoffen en planten op alfabet. Met de gifwijzer kun je een vergiftiging herkennen, voorkomen (moet de ficus wel of niet de deur uit?) en weet je hoe te handelen mocht je kind wat hebben ingenomen.
Koolmonoxide wordt voor het belangrijkste deel uitgescheiden via de longen, een klein deel wordt omgezet in koolstofdioxide. De halfwaardetijd van koolmonoxide in het bloed is 2-6,5 uur, deze is afhankelijk van het beginniveau en de ademhalingssnelheid.
Giffen kunnen ons lichaam binnenkomen via de huid, de luchtwegen of de spijsverteringskanalen. Opname door de huid kan plaatsvinden als mensen lang achtereen zonder bescherming in contact zijn met giffen. Een bekend voorbeeld van vergiftiging via de huid is de zgn. 'schildersziekte'.
Giftige stoffen kunnen na binnendringing via huid, longen of maagdarmkanaal schade veroorzaken. De stof kan zich verspreiden over het hele lichaam en kwetsbare organen aantasten. LD's en LC's geven de schadelijkheid weer.
Giftigheid van een vergif, toxine of gifstof is een betrekkelijk begrip dat weergeeft hoe schadelijk of dodelijk een stof voor een organisme is. De giftigheid van een stof is van een aantal factoren afhankelijk.