Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag ...
Bij een maagtorsie zet de maag enorm uit. Hierdoor ontstaat een braakprikkel en probeert de hond zijn maag te legen door middel van braken. Door het kantelen van de maag is de slokdarm echter afgesloten en kan er geen maaginhoud meer worden uitgebraakt.
Geef minstens twee maal per dag eten. Zorg voor voldoende rust na het eten (liefst 1,5 uur). Geef het eten vanaf een verhoging, dit voorkomt het inslikken van lucht met het eten bij met name schrokkerig eten, of leg een grote afgeronde steen in de etensbak om het schrokken tegen te gaan.
Symptomen van maagtorsie
Je hond kan proberen te poepen en braken zonder dat er iets uit komt. Heeft pijn, waardoor hij kan janken en vreemde houdingen aan kan nemen. Kwijlt meer dan normaal, heeft bleke slijmvliezen en ademt snel. Zijn maag is opgezet, dit valt vooral op aan zijn linker flank, vlak achter zijn ribben.
Veertig procent van alle Duitse Doggen krijgt te maken met een maagtorsie, en ook andere rassen met een diepe borstkas zijn kwetsbaar. Dobermanns, Koningspoedels, Sint-Bernards, Setters, Ierse Wolfshond, Duitse Herder en Weimaraners hebben ook bovengemiddeld te kampen met deze aandoening.
Wacht minimaal een uur na de maaltijd voor je met jouw hond gaat wandelen of rennen. Geef jouw hond liever eten nadat je met hem of haar hebt gerend, gefietst of gewandeld. Ook hiervoor geldt trouwens dat je even moet wachten tot jouw hond tot rust is gekomen voor je hem of haar voert.
Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten. Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting / diarree.
Hond misselijk symptomen
Wanneer een hond misselijk is, komen diverse symptomen veel voor. Dit zijn onder andere veelvuldig smakken, gras eten, likken aan wat dan ook maar, kwijlen en overmatig slikken. Bovendien kan de eetlust achteruit gaan en hoort u misschien geluiden uit de maag en/of de keel (boeren).
In het algemeen hebben de meeste volwassen honden 2 maaltijden per dag nodig: één 's morgens en één 's avonds. Als je een bijzonder kleine of grote hond hebt, lees dan even verder... Kleine rassen Het metabolisme van dwergrassen en andere kleine rassen is sneller.
Na het inslikken van een vreemd object kan een hond of kat misselijkheid, acuut braken van voedsel of gal, verlies van eetlust, lusteloosheid en sloomheid vertonen. Braken is het meest voorkomende symptoom, maar sommige dieren zijn alleen lusteloos, zonderen zich af of hebben geen of weinig eetlust.
Loop het laatste rondje vlak voordat jullie gaan slapen en zorg dat in ieder geval één van de uitlaatrondes minimaal een half uur duurt. Extra tip: Wacht met je hond uitlaten tot minimaal een uur na zijn maaltijd om de kans op een maagtorsie te verkleinen.
Voor honden met een gevoelige maag of darmen kies je best een dieet met toegevoegde pre- of probiotica. MOS & FOS (mono-oligo saccharides & fructo-oligo saccharides) zijn prebiotica onder de vorm van oplos- en fermenteerbare vezels.
We spreken van een volvulus als een gedeelte van de darm om zichzelf heen gedraaid is. Een volvulus kan ontstaan van de maag, de dunne darm en de dikke darm. Als gevolg van de draaiing ontstaat een darmafsluiting. Dit wordt ook wel een ileus genoemd.
Als je hond eenmalig hoest (bijvoorbeeld door verslikken) en verder niet ziek is dan is er geen reden om met je hond naar de dierenarts te gaan. Als je hond echter plots bijzonder heftig hoest/kokhalst, of naast het hoesten ziek oogt of benauwd is dan is het wel verstandig om je hond snel te laten onderzoeken.
Laat het beestje elke drie tot vier uur uit. Het liefst na het eten, na een middagslaapje of na het spelen. Ook 's nachts moeten puppy's hun behoefte doen. Kleine hondjes hebben nu eenmaal een kleine blaas.
Wat is de oorzaak van een maagtorsie? Het is niet precies bekend waardoor een maagtorsie optreedt. Het is bijvoorbeeld niet duidelijk of er lucht in de maag terecht komt door inslikken en de maag daarna draait, of dat de maag eerst draait en de gassen vooral door gisting ontstaan.
De beste manier om maagklachten bij volwassen honden te voorkomen, is het geven van een uitgebalanceerde voeding die hoogwaardige, licht verteerbare eiwitten bevat, evenals bestanddelen zoals fermenteerbare vezels die de ontwikkeling van 'nuttige bacteriën' bevorderen.
De hond heeft eigenlijk het kortste spijsverteringsstelsel van zoogdieren, de spijsverting van een hond duurt gemiddeld ongeveer 8-9 uur. Uiteraard duurt de spijsvertering bij puppies vele malen korter aangezien zij nog niet het spijsverteringsstelsel van een volwassen hond hebben.
Medicijnen als Emeprid® (primperid) of Cerenia® kunnen de misselijkheid bestrijden en het braken tegengaan. Cerenia® kan ook pijnstillend werken.
Een hond mag af en toe (1 keer per week) braken zonder dat het verontrustend is. Wanneer er een duidelijke oorzaak is, zoals wagenziekte, is dat niet erg. Er is geen harde vaste grens hoe vaak een hond mag braken of welke frequentie als normaal beschouwd kan worden.
Verder is het belangrijk de hond kleine beetjes eten te geven, bijvoorbeeld minimaal 4 keer per dag een kleine hoeveelheid. Het dier moet licht verteerbare voeding krijgen, dit kan zijn: gekookte kip, rijst, macaroni, wit brood of aardappelen.
een vocale reactie zoals janken, blaffen of grommen, bijvoorbeeld bij aanraking of bij het omdoen van halsband of tuig. hijgen. trillen of bibberen. verhoogde hartslag en ademhaling.
Paracetamol maximaal 5 dagen geven aan honden. De gebruikelijke dosering bij honden is 15-20mg per kg lichaamsgewicht 3-4x per dag. Het is belangrijk bij gebruik bij de hond dat de voorgeschreven dosering strikt wordt gevolgd. Geef niet meer en niet langer dan voorgeschreven.
Honden reageren minder heftig op paracetamol. Bij honden is 250 mg/ kg dodelijk, maar er is sprake van een zeer grote variatie tussen individuen. Bij een dosering van 100-150 mg/ kg kunnen al vergiftigingsverschijnselen ontstaan. Een dosering die wel gebruikt wordt voor honden is 15 mg/kg, maximaal 3 maal daags.