Angst herken je natuurlijk het gemakkelijkst als je kind het gewoon vertelt. Maar je kan het vaak ook merken. 'Buikpijn, huilen, wit wegtrekken, trillen, (opnieuw) in bed plassen; het zijn zomaar wat voorbeelden', vertelt Mariska.
Angst hoort erbij
eenkennigheid (alleen bij jou willen zijn): rond de negen maanden. verlatingsangst (niet alleen willen zijn): rond de anderhalf jaar. magisch denken (angst voor een draak onder het bed): peuters. bang om kapot te gaan (niet naar de kapper willen, gillen bij een klein wondje): vijf jaar.
lichamelijk: trillen, hoofdpijn of buikpijn. cognitief: vervelende gedachten over nare dingen die kunnen gebeuren, overmatig piekeren. gedragsmatig: angstige situaties uit de weg gaan, huilen, verstijven, bevriezen, prikkelbaar of opstandig gedrag, en geruststelling vragen.
Zeker bij jonge kinderen kunnen symptomen van een specifieke fobie worden verborgen door huilbuien, driftbuien of vastklampend gedrag. In aanraking komen met het gevreesde object of de gevreesde situatie kan tot een paniekaanval leiden.
Angst en paniekaanvallen: Serotonine draagt bij aan het reguleren van de stemming. Een verlaagde hoeveelheid aan serotonine kan niet alleen leiden tot depressieve gevoelens, maar kan ook een verhoogde mate van paniek en angst veroorzaken. Bovendien kan dit gepaard gaan met fobieën en obsessieve gedachten.
Angsten bij kinderen horen bij een normale ontwikkeling. Door angsten te ervaren leren kinderen dat ze bang kunnen zijn. Ze leren de angsten op waarde te schatten waardoor zij het ontgroeien. Iedere ontwikkelingsfase wordt gekenmerkt door zijn eigen angsten.
Angststoornissen komen het meest voor tussen 25 en 44 jaar en in deze periode ontstaan ook de meeste angststoornissen. Met name de sociale fobie, de specifieke fobie en de gegeneraliseerde angststoornis kunnen in de kindertijd, puberteit of adolescentie ontstaan.
Naarmate we ouder worden, produceren we veel minder adrenaline, wat kan leiden tot hartkloppingen en duizeligheid . Dit betekent dat de intense angsten die we in onze jeugd hebben ervaren, ons niet meer zo veel zorgen baren. Oudere mensen ervaren echter vaak een groter gevoel van kwetsbaarheid, waardoor dingen als hoogtes of grote menigten een groter probleem worden.
Een trigger is een prikkel of een situatie die een sterke emotionele reactie veroorzaakt bij iemand met een trauma. Het kan iets zijn dat een direct verband heeft met het trauma, zoals een geluid, geur of beeld, maar het kan ook een indirecte associatie zijn die de herinneringen aan het trauma oproept.
Bij angst kan er ook tijdelijk teveel cortisol zijn, dit is een van de belangrijkste stresshormonen. Ook de verbinding tussen bepaalde hersengebieden (hypothalamus, hypofyse en bijnierschors) lijkt bij mensen met een angststoornis in de war. Deze hersengebieden zijn belangrijk bij de stressreactie van je lichaam.
Ze zijn trots op wat ze kunnen en denken positief over zichzelf. Kinderen met een laag zelfbeeld bekritiseren zichzelf en twijfelen eraan of ze dingen goed kunnen doen . Ze hebben het gevoel dat ze niet zo goed zijn als andere kinderen en denken aan de keren dat ze falen in plaats van wanneer ze slagen.
In de leeftijd van 6-10 jaar wordt je kind steeds gevoeliger voor meningen van anderen en heeft het over veel dingen ook een eigen mening. Kinderen denken in deze leeftijdsfase steeds meer na voordat ze iets doen en ze krijgen hun emoties en gedrag steeds meer onder controle.
Wat is angst eigenlijk? Angst is een gevoel dat iedereen heeft — het is in ons allemaal geprogrammeerd — en dat is maar goed ook, want angst is er om ons te beschermen. We worden geboren met een gevoel van angst, zodat we kunnen reageren op iets dat gevaarlijk kan zijn.
Behalve medicijnen en therapie kan het ook helpen om je manier van leven te veranderen. Stress, cafeïne, drugs en alcohol maken je angsten vaak erger.
In dat geval verminder of staak je het gebruik van de middelen die dit veroorzaken (en niet zozeer het voorschrijven van remmers). Bij een tekort aan het serotonine hormoon zijn er andere symptomen zoals depressie, slaapproblemen, oorsuizen, angsten, paniekaanvallen en pijnprikkels.
Oorzaken van een angststoornis
Een angststoornis ontstaat door een combinatie van biologische, sociale en psychische factoren.