Wat is dat precies? Centrale Sensitisatie kun je als het volgt definiëren: een versterkt pijnsignaal binnen het centrale zenuwstelsel, terwijl er geen sprake meer is van weefselschade. Het pijnsysteem is overgevoelig geworden. Dit verhoogde pijngevoel (hypersensitiviteit) is niet in verhouding met de aandoening.
Bij hevige of langdurige pijn is er soms een neiging om veel minder te gaan bewegen. Wij horen vaak in de praktijk dat mensen de angst hebben om hun lichaam verder te beschadigen. Maar één van de beste manieren om sensitisatie te verminderen is bewegen. Ook is bewegen goed om het lichaam gezond te houden.
Als de pijn zich ontwikkeld tot chronische pijn, dan verdwijnt de signaalfunctie en kan de zenuw continu pijnsignalen afgeven of is deze gevoeliger geworden. Als de zenuw gevoeliger is geworden (dus sneller reageert op prikkels), spreken we van sensitisatie.
Sensitisatie hoeft zich niet te beperken tot één plek in het lichaam (perifeer), maar kan ook een heel lichaamsdeel of het hele lichaam betreffen (centraal). Bij langdurige klachten raakt het pijnpatroon (de activiteit in het pijnnetwerk) als het ware ingeslepen in het zenuwstelsel.
Dat kan komen doordat de pijn (nociceptie) tijdens de acute fase zeer ernstig of langdurig was. Verder kunnen ook gedragsmatige en/of psychologische factoren een rol spelen. Denk hierbij aan angst, depressie of negatieve associatie van eerder ervaringen van pijn.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed. Andere medicijnen helpen wat beter tegen de pijn. Bewegen is goed, ook bij pijn. Wordt de pijn erger, stop dan.
We spreken over chronische pijn wanneer er pijn blijft bestaan na het herstel van de oorspronkelijk weefselschade. De oorzaak van de pijn (bijvoorbeeld de wond) is verdwenen maar de nocireceptoren geven nog steeds signalen door. Er geen fysieke schade meer zichtbaar maar je voelt nog steeds pijn alsof er nog schade is.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen het centraal en het perifere zenuwstelsel. De hersenen en de ruggengraat vormen het centrale deel. Het perifere deel is de verbinding tussen het centrale stelsel, de spieren en de organen. Het bestaat uit zenuwen en kleine concentraties grijze stof.
Zenuwpijn is heel vervelend en kan weken tot maanden blijven. Vaak verdwijnt de pijn ook weer. U kunt samen met uw huisarts kijken wanneer u minder medicijnen kunt gaan gebruiken of ermee kunt stoppen. Probeer door te gaan met de dingen die u elke dag doet.
Chronische pijn: geen symptoom, maar een ziekte
Pijnklachten die langer bestaan hebben invloed op het zenuwstelsel. Het reageert gevoeliger op prikkels, zoals licht, geluid en pijn. Omdat u sneller last heeft van deze prikkels, heeft u vaak ook meer moeite met uw werk, relatie of hobby's.
Angst en pijn: beide zijn waarschuwingssystemen
Angst en pijn zijn allebei waarschuwingssystemen van ons lichaam. Deze onbewuste systemen proberen ons de hele dag te waarschuwen voor bepaalde zaken. De systemen hebben het echter niet altijd bij het juiste eind en zijn vaak juist té beschermend.
Als de poort van een onschadelijke prikkel open gaat, dan gaat de poort van de pijnlijke prikkel dicht, zodat deze niet meer naar de hersenen gaat en de pijn niet gevoeld wordt. Daarom heet dit ook wel de poorttheorie.
Nociceptieve pijn ontstaat door schade aan weefsel, bijvoorbeeld bij een wond of ontsteking. Deze pijn noemen we ook wel weefselpijn. Bij schade aan het weefsel komen er stoffen vrij die kleine nociceptoren (pijnzenuwvezels) prikkelen. Deze pijnzenuwvezels geven een sein aan de hersenen waardoor we pijn ervaren.
Onze hersenen ontvangen signalen van weefsels in het ruggenmerg en daardoor voelen we pijn. Neuromodulatie is een behandeling waarbij we de zenuwbanen in het ruggenmerg met elektrische pulsen beïnvloeden. Hierbij plaatsen we een elektrode tegen de achterzijde van de epidurale ruimte.
CRPS wordt ook wel de zelfmoordziekte genoemd
CRPS wordt ook weleens de zelfmoordziekte genoemd, het is de pijnlijkste aandoening die er bestaat.
Meestal is dit paracetamol. Dit kunt u zonder recept bij de apotheek, drogist of supermarkt kopen. Paracetamol is een goede pijnstiller met weinig of geen bijwerkingen.
Chronische pijn klachten
Dit bemoeilijkt de werk- en thuissituatie en kan leiden tot een burn-out of depressie. Ook de financiële en maatschappelijke impact van het chronische pijnsyndroom zijn niet te onderschatten. De klachten van chronische pijn zijn meestal niet te genezen.
Gunstig effect magnesium
Wout zegt hierover: “Hoogstwaarschijnlijk doet magnesium ook veel positiefs bij typische diabetescomplicaties zoals slecht zien, nierproblemen en neuropathie (pijn, tintelingen, gevoelloosheid in handen en voeten).
Kijk uit met hoge temperaturen. Veel mensen hebben meer last van de neuropathie bij warm weer of wanneer hun voeten niet goed worden geventileerd en te warm worden door te dikke sokken en niet-ventilerende schoenen. Controleer regelmatig uw handen en voeten op verwondingen of blaren (omdat u dit mogelijk niet voelt).
(Zenuw)pijn
brandende of stekende pijn in je benen, handen, voeten of vingers. Sommige mensen hebben het gevoel dat ze op prikkeldraad lopen. pijn op de plek van de beschadigde zenuwen, bijvoorbeeld je sokken voelen vervelend aan bij je voeten. pijn als je iets kouds of warms aanraakt.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Mogelijk oorzaken zijn overbelastingsletsels, sporttrauma, ongeval, verkeerde houding of onaangepast materiaal op de werkvloer. De pijnen kunnen ook te maken hebben met aandoeningen zoals artrose, reuma, fibromyalgie… Vrij vaak treedt spier- of beenderpijn op zonder enige reden, en verdwijnt die spontaan.