De gevolgen van schurft bij de kat zijn vaak te herkennen aan kale, schilferige plekken op de huid, soms met een rode en verdikte huid met ontstekingen erin.
Hoe kan ik zien of mijn kat schurft heeft? Schurftmijten bevinden zich meestal op plekken als de kop, oren en nek. Van daaruit kan de besmetting zich verder verspreiden over het hele lichaam. De eerste zichtbare verschijnselen zijn meestal het schilferen en rimpelen van de huid.
Schurft bij katten is een huidziekte die wordt veroorzaakt door mijten. Om je kat te behandelen, moet je een dierenarts raadplegen, want de behandeling is complex: scheren, lotions aanbrengen, injecties, desinfectie van de omgeving van het dier en isolatie om te voorkomen dat je kat andere dieren besmet.
Blaasjes, rode bultjes of schilfers op de handpalm, tussen de vingers, op de polsen, ellebogen, voeten en de geslachtsdelen.Soms zie je rode streepjes op je huid. Dat zijn de gangetjes die de mijt graaft. Kinderen tot 4 jaar kunnen ook jeuk en bultjes op het hoofd krijgen.
Je kunt een volwassen herfstmijt herkennen aan zijn roodoranje tot feloranje kleur. Het beestje is ongeveer twee millimeter groot. Het is met het blote oog te zien, maar omdat de volwassen mijt niet op de kat zit zal je deze niet snel tegenkomen. De larven van de mijt zijn kleiner, ongeveer een halve millimeter.
Cheyletiellosis staat ook bekend als wandelende roos omdat de mijten eruit zien als kleine witte stippen die in de vacht bewegen . Daarentegen zijn de mijten die kattenschurft en kattendemodosis veroorzaken niet zichtbaar met het blote oog. Kattenmijten kunnen zich snel vermenigvuldigen, dus het is belangrijk om snel met de behandeling te beginnen.
Een verminderde eetlust, een doffe vacht, diarree/braken en wormeitjes in de ontlasting zijn enkele symptomen van een besmetting met wormen.
Schurft gaat niet vanzelf over.
Kan ik schurft krijgen van mijn huisdier? Schurft is een huidmijt. Een huisdier kan wel last hebben van huidmijten, maar de huidmijt bij een dier is niet hetzelfde als de schurftmijt van de mens. Een schurftmijt van de mens kan niet overleven op een dier.
Neem een donkere afwasbare brede puntmarker en wrijf rond de verdachte bultjes of holen. Neem vervolgens een alcoholdoekje of alcohol-doordrenkt gaasje en veeg de inkt weg. Als er een schurftholletje onder de huid zit, blijft de inkt vaak achter, waardoor u een donkere onregelmatige lijn ziet.
In eerste instantie zal de besmette huid kleine, stevige bultjes krijgen. Omdat het dier zichzelf krabt of bijt om de jeuk te verlichten, raken deze bultjes en de omliggende huid vaak beschadigd, waardoor dikke, korstachtige zweren ontstaan. Secundaire gist- of bacteriële infecties kunnen zich ontwikkelen in de beschadigde huid.
Scabiës is goed te behandelen, o.a. met selamectine.Veel honden met schurft hebben er baat bij om daarnaast gewassen te worden met een antibacteriële shampoo die ook de korsten verwijdert. Soms is de jeuk zo heftig dat een korte behandeling met prednison verlichting kan brengen.
Als je merkt dat je kat kale plekken heeft, is het belangrijk om een bezoek te brengen aan de dierenarts. De dierenarts zal je kat onderzoeken en mogelijk aanvullende tests uitvoeren om de oorzaak van de kale plekken te achterhalen.
In het geval van lichte aanwezigheid van schurft bij een kat kan de behandeling bestaan uit het toedienen van antiparasitaire middelen en het wassen van de kat met speciale shampoos. Voor het herstel van de huid wordt het wassen met anti-seborroe shampoo aangeraden.
Er zijn geen door de FDA goedgekeurde behandelingen voor schurft bij katten, hoewel er wel off-label opties bestaan . Topische behandeling is vaak niet mogelijk voor niet-gesocialiseerde katten, tenzij onder anesthesie voor sterilisatie/castratie. Orale behandeling is ideaal, maar het risico bestaat dat er te weinig of te veel wordt gedoseerd of dat de verkeerde kat wordt behandeld in een vrij rondlopende ruimte.
De gevolgen van schurft bij de kat zijn vaak te herkennen aan kale, schilferige plekken op de huid, soms met een rode en verdikte huid met ontstekingen erin.
Vachtmijt is een mijt die op de huid en in de vacht van de kat voorkomt. Hij veroorzaakt hier huidproblemen en geeft vaak ook jeuk. Vachtmijt bij de kat is zeer besmettelijk en gaat niet vanzelf over. Raadpleeg altijd een dierenarts als je vermoedt dat jouw kat last heeft van vachtmijt.
Een van de belangrijkste klachten bij schurft is jeuk, vooral 's nachts. Je kunt ook kleine gangetjes, blaasjes en rode bultjes op de huid krijgen. Vooral tussen de vingers, op de polsen en voeten. Als je voor het eerst besmet raakt duurt het 2 tot 6 weken voordat de jeuk begint.
Soms ontstaat een uitgebreide huiduitslag die kan lijken op eczeem.Door krabben kunnen bacteriële infecties optreden. De huidafwijkingen bij schurft zijn vooral aanwezig tussen de vingers, op de onderzijde van de polsen, in de oksels, in de flanken, op de voeten en de enkels.
De schurftmijt kan op een bank zitten omdat iemand die besmet is met blote huid op de bank heeft gezeten. Als jij daarna met blote huid op de bank gaat zitten, kan jij besmet raken. Je kan ook besmet raken als je kledingstukken aantrekt van iemand die schurft heeft. Bijvoorbeeld als je sportshirtjes wisselt.
Was beddengoed, onderbroeken en vaatdoekjes op minimaal 60 graden, dan gaat schurft dood. Draai af en toe een lege trommel met soda, dan ben je verlost van nare luchtjes. Als je een wasdroger gebruikt (liever niet), doe er dan een droge handdoek bij, dan is je was een half uur eerder droog.
Tekenen dat een kat mogelijk externe parasieten heeft, zijn onder andere overmatig krabben, likken of bijten aan de huid, zichtbare vlooien of teken op de vacht, haaruitval, roodheid of irritatie van de huid en de aanwezigheid van vlooienpoep (kleine zwarte vlekjes die lijken op gemalen peper) op de vacht of het beddengoed.
Tijdens een wandeling komen ze niet alleen andere katten tegen. Ook andere dieren zoals vogels en muizen struinen rond. Deze dieren dragen vaak parasieten over. Daarnaast kunnen parasieten uit de omgeving op uw viervoeter terechtkomen.
Het klassieke symptoom van acne bij de kat zijn de zwarte korreltjes of stipjes op de kin. Dat noemen we ook wel ongecompliceerde feline acne. De kat heeft er geen last van en er is geen ontsteking of infectie aanwezig. In dit stadium is het eigenlijk ook het advies om er vooral NIET aan te zitten.