Als het buiten iets warmer wordt, maken krekels de hele dag muziek! Het geluid wordt vaak tjirpen genoemd, maar de officiële term is stridulatie.
De mannetjes maken een geluid van 90 decibel, zo hard als een wegscheurende motor, om zich kenbaar te maken. Zodra de mannetjes en vrouwtjes elkaar gevonden, hebben kan het paren beginnen. De vrouwtjes leggen op twijgjes en planten meer dan 600 eitjes.
Tel het aantal tjirpen dat een krekel in 14 seconden maakt. Tel daar 8 seconden bij op.
Stille krekels vermijden de vliegen, maar slagen er toch nog in om vrouwtjes te vinden door zich dicht te positioneren bij soortgenoten die wel geluid maken. Tot nu toe ging men ervan uit dat deze krekels één keer hun geluid verloren en vervolgens naar andere eilanden migreerden.
Waarom tjirpen krekels? Krekels tjirpen natuurlijk niet om ons duidelijk te maken hoe warm het is. Ze tjirpen om met elkaar te communiceren. Het is hun manier om met elkaar te praten en naar elkaar te luisteren.
Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
De gehele ontwikkelingsduur van ei tot volwassen insect is afhankelijk van de omgevingstemperatuur en duurt bij 20 tot 23°C 6 tot 11 maanden. Bij 26°C zal dit 4 tot 5 maanden duren en bij nog hogere temperaturen (35°C) slechts 1 à 2 maanden. De levensduur van volwassen huiskrekels wordt geschat op 1 tot 2 jaar.
Cicades staan bekend om hun vermogen te kunnen 'zingen', ze maken een geluid dat vaak sterk lijkt op een hoge zoem- tot fluittoon. Het geluid wordt geproduceerd door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren.
Sprinkhanen en krekels zijn zelf ook voedsel. Veel diersoorten eten ze. Vogels bijvoorbeeld, maar ook kikkers en kameleons, zoals je op de foto's kunt zien. Ze vangen ze met hun lange tongen zo uit de lucht of van plantenstengels af.
Krekels kunnen niet tegen kou
Dat doen ze met hun vleugels, die ze razendsnel tegen elkaar aan bewegen. Hoe warmer het is, hoe sneller zij de vleugels bewegen en hoe harder het geluid is dat ze produceren. Maar naar mate het kouder wordt, is de kans groter dat de krekel zich ook binnen gaat schuilhouden.
Het is een warmteminnende en bodembewonende soort die niet veel klimt en holletjes graaft onder graspollen of plantenwortels. Hierin wordt geschuild bij slecht weer of bij verstoring. Tegen het begin van de winter wordt het holletje afgesloten om te overwinteren.
Krekels maken geluid door de vleugels snel over elkaar te wrijven. Ze gebruiken de geluiden om andere krekels te vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Geluid is een communicatiemiddel. De vleugels zijn zo gebouwd, dat ze als muziekinstrument kunnen werken.
Ruim 1.900 insectensoorten worden wereldwijd gegeten, waaronder sprinkhanen, krekels, rupsen, kevers, kakkerlakken, mieren, bijen, wespen, termieten, vlinders en motten. De volwassen insecten zijn eetbaar, maar ook de larven of de poppen. Ze bevatten vergelijkbare voedingstoffen als vlees.
Huiskrekels komen af op eten, dus dit kunt u het beste goed opruimen. Heeft u toch nog last van huiskrekels, dan kunt u eerst huiskrekels zelf vangen en bestrijden door een lijmval op te zetten. Hierbij maakt u gebruik van een kleine hoeveelheid vis- of caviavoer.
Ze maken het geluid door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren. Het geluidsapparaat zit vlak achter het borststuk, aan de eerste achterlijfsegmenten. Aan weerszijden van het lichaam van de cigale zitten trommelorganen, ook wel tymbalen genoemd.
De krekel is een stridulant, die tjirpt door met zijn vleugels over elkaar te strijken. De cicade is echter een luide drummer, de Keith Moon van de insectenwereld. Op zijn achterlijf zit een membraan, de timbaal, die een oorverdovend lawaai maakt als hij vibreert.
stridulatie bij insecten
Er kan dus geen lucht langs stembanden worden geblazen. Om geluid te maken wrijven veel insecten bepaalde lichaamsdelen langs elkaar. Dit heet stridulatie. Zo kan een krekel met zijn achterpoten langs zijn achterlichaam wrijven, waardoor geluid ontstaat.
Zo stoten ze minder broeikasgassen uit dan vee en hebben ze ook veel minder voedsel en water nodig. Tegelijkertijd bevatten ze wel hoogwaardige eiwitten, vitamines en aminozuren. Én ze lijken dus goed te zijn voor je darmen.
Krekels eten van alles, kattenbrokken, droog visvoer, groenvoer en fruit, paardenbloemblad en ga zo maar door. Zorg ook voor vochtvasthoudend fruit.
De eigenschap die deze krekel bijzonder uniek maakt, is zijn vermogen om te zwemmen. “Het is het meest ongelooflijke dat ik ooit heb gezien”, zegt bioloog en presentator, dr. George McGavin. “Hij zwemt onder water en gebruikt zijn voorpoten voor een goede schoolslag en zijn achterpoten om uit te schoppen.
De veldkrekel is een alleseter. Op zijn dieet staan vooral stengels, bladeren en grassen, maar ook dode en levende struikheide en schapenzuring. Al lust de veldkrekel zeker ook dode dieren.
In België komen zo'n 45 soorten sprinkhanen voor. Ze behoren tot vijf verschillende families: de sabelsprinkhanen, de krekels, de veenmollen, de doornsprinkhanen en de veldsprinkhanen. Hieronder bespreken we van elke familie een of enkele vertegenwoordigers.