In medias res (Latijn: in (het) midden (van de) zaken) is een relatieve tijdsaanduiding, die vooral veel gebruikt wordt in verhaalanalyses. Hierbij dient de term om aan te geven dat een verhaal niet bij het begin (
Hoewel veel schrijvers het Midpoint verwaarlozen in vergelijking met meer opvallende momenten zoals het First Plot Point of Climax, is het Midpoint waarschijnlijk de meest significante beat in het verhaal. Het is wat regisseur Sam Peckinpah het "middenstuk" van het hele verhaal noemde.
In het midden van het boek worden de meeste gebeurtenissen in het verhaal weergegeven. Romans worden in een reeks scènes geschreven en wat er in de ene scène gebeurt, triggert de volgende scène.
Het incipit is de openingszin of -passage van een verhaal. De vertelling van een verhaal kan op drie verschillende punten van dat verhaal beginnen: vooraan in de geschiedenis, in het midden of achteraan.
In medias res is een Latijnse uitdrukking die letterlijk vertaald kan worden als "in het midden van de dingen". In fictie beschrijft het de techniek om een verhaal te beginnen door de lezer midden in de actie te plaatsen. De term komt van Horatius, een oude Romeinse dichter, die epische dichters adviseerde om direct naar de kern van het verhaal te gaan.
Niet-lineaire structuur is een film die in het midden begint, ook wel aangeduid als " in medias res ". Het verhaal wordt verteld in flashbacks die doorgaan naar het heden.
Verhaalvolgorde is de volgorde waarin gebeurtenissen plaatsvinden in een verhaal. Simpel gezegd betekent het sequencen van een verhaal het identificeren van de belangrijkste verhaalcomponenten — het begin, midden en einde — als een eerste stap naar het navertellen van de gebeurtenissen van het verhaal in logische volgorde.
Er zijn vijf essentiële onderdelen van een plot: 1) Expositie (introductie) - Begin van het verhaal; personages, achtergrond en setting onthuld. 2) Stijgende actie - Gebeurtenissen in het verhaal worden ingewikkeld; het conflict wordt onthuld. Dit zijn gebeurtenissen tussen de introductie en climax.
De definitie van een proloog is een korte tekst die voorafgaat aan het verhaal. De proloog is de eerste kennismaking tussen de lezer en uw boek. Een synoniem voor een proloog is ook wel de inleiding of beginscène en staat vaak achterop de omslag of op de eerste pagina van het boek.
Soms is de setting bewust tijdloos, ze willen de nadruk dan leggen op een boodschap voor alle tijden. Ruimte is alles wat te maken heeft met plaats, binnen of buiten, het weer, geuren en geluiden. De manier waarop die ruimte word beschreven kan een bepaalde sfeer oproepen, zowel negatief als positief.
Halverwege een verhaal moet je laten zien hoe de hoofdpersoon zich ontwikkelt in en door het plot , terwijl je er tegelijkertijd voor zorgt dat je lezers zich nog steeds bewust zijn van de wereld die de andere personages aan het creëren zijn.
In medias res (Latijn: in (het) midden (van de) zaken) is een relatieve tijdsaanduiding, die vooral veel gebruikt wordt in verhaalanalyses. Hierbij dient de term om aan te geven dat een verhaal niet bij het begin begint, maar ergens in het midden of mogelijk zelfs al rond het einde.
Een flashback is een psychologisch verschijnsel waarbij eerdere belevenissen uit het langetermijngeheugen terugkomen in de menselijke geest. Een flashback kan zich bijvoorbeeld voordoen door zich bewust bepaalde dingen in herinnering te roepen.
Circulair einde
In grotere werken, zoals een roman, kunnen je cirkelvormige elementen een plek zijn waar je verhaal begint en eindigt, een thematisch idee dat je hoofdpersoon aan het begin van het verhaal probeerde te begrijpen, of een metafoor die een nieuwe betekenis heeft gekregen.
Wat is storytelling? Een verhaal heeft een vaste opbouw. Er zijn altijd vier elementen: een hoofdpersoon met een probleem, een zoektocht met een worsteling, een wending met een aha-moment en het inzicht of het resultaat. En vervolgens kan het verhaal ook doorverteld worden.
Het Midpoint is een belangrijk plotpunt dat zich precies om — u raadt het al — het midden van het script afspeelt . De functie van een plotpunt is om de protagonist dichter bij of verder van zijn of haar doel te brengen. Een Midpoint doet dat dus, maar meestal op een meer uitgesproken manier dan kleinere plotpunten en mijlpalen.
Een dialoog is een gesprek tussen verschillende mensen, waarin een vrije gedachtewisseling plaatsvindt, wat tot nieuwe inzichten leidt bij de betrokkenen. Kenmerkend is dat er betekenissen ontstaan die zonder dialoog niet tot stand hadden kunnen komen.
Een epiloog of nawoord is een extra tekst na het einde een verhaal of artikel waarin de schrijver zich rechtstreeks richt tot de lezer. De epiloog kan gezien worden als een extra hoofdstuk, die één of meerdere bladzijden kan omvatten.
Als bijvoorbeeld twee films die over hetzelfde verhalen na elkaar uitkomen en de laatste film beschrijft de gebeurtenissen van vóór de eerste, dan spreekt men over een prequel. Het tegenovergestelde is een sequel - een vervolg.
Het gaat om de volgorde waarin gebeurtenissen plaatsvinden, van de eerste tot de laatste. Denk hierbij aan hoe je een verhaal vertelt: je begint bij wat er als eerste gebeurde, gevolgd door wat daarna kwam, tot je bij het einde bent.
Voorwoord, proloog, inleiding en voorwoord . Een voorwoord, proloog en voorwoord maken allemaal deel uit van de voorkant van een boek, de inleidende pagina's van een boek vóór de hoofdtekst, vaak genummerd met Romeinse cijfers, die de titelpagina en inhoudsopgave bevatten.
Voorwoord, voorwoord en proloog zijn andere woorden die worden gebruikt voor de openingssectie van een tekst. Exordium is afgeleid van een Latijns zelfstandig naamwoord dat het voorvoegsel ex- combineert met ordiri, een werkwoord dat "beginnen" betekent.
Het middelpunt is structureel het meest significante punt in een verhaal. Aangezien verhalen een neiging tot symmetrie hebben, zou het centrum van een verhaal het hoogtepunt van de verhaallijn moeten markeren, en daarmee het scharnierpunt van het verhaal.
Begin; dus de inleiding. Hier laat je de lezer kennismaken met de context van het verhaal, de hoofdpersonen, de gebeurtenis (nog niet alles) en maak je de lezer nieuwsgierig. De inleiding mag je meteen beeldend opschrijven alsof je het voor je ziet. Denk aan de camera die je zelf bent.
Het begin, of de eerste act, van je verhaal legt de premisse vast en legt de basis van waaruit het plot zich zal ontvouwen . Deze basis is belangrijk om impact te creëren met de ontwikkelingen en conflicten die je verhaal vormen.