Een steenpuist kan zo hard als steen worden, vandaar de naam. De medische term is “furunkel”. Hoe vaak steenpuisten voorkomen in de bevolking is onbekend, omdat steenpuisten vanzelf kunnen verdwijnen en/of omdat lang niet iedereen met een steenpuist naar de dokter gaat.
Een steenpuist begint als een rode plek op uw huid. De plek wordt dikker en doet pijn. Middenin de rode zwelling ontstaat een gele puskop. U kunt ook een zwart puntje zien.
Laat een steenpuist met rust. Raak hem niet aan en smeer er niets op, ook geen trekzalf. Baden of een nat verband wordt niet aangeraden. Als een puskop openbreekt, kunt u de huid met lauwwarm water afspoelen en het wondje met een pleister afdekken.
Bij een steenpuist heeft u een diepe ontsteking aan een haarzakje. Die ontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën die in het haarzakje blijven zitten. De huid rondom het haarzakje is rood en gezwollen. Vaak komt er een puskop op.
Steenpuisten tonen zich in eerste instantie als rode, pijnlijke plekken op de huid en vormen later een bult met een wit-gele puskop in het midden. De plek kan kloppend aanvoelen en bij een lichte aanraking al erg pijnlijk zijn. De steenpuist barst meestal binnen een week open waarna de huid zich weer herstelt.
Er ontstaat een ontsteking van het dieper gelegen haarwortelzakje, welk begint met een rode bult die een pijnlijke, branderige of kloppend gevoel geeft. Na een paar dagen wordt deze bult harder en ontstaat er in het midden een gele puskop; de steenpuist is dan rijp.
Een steenpuist is te herkennen als een grote, rode, harde onderhuidse plek of bult. Deze puist kan zo hard zijn als 'steen'; vandaar de naam steenpuist. In de loop van een aantal dagen wordt de steenpuist rijper, barst uiteindelijk spontaan open en komt er etter vrij.
Mee-eters en puistjes kun je beter niet uitknijpen. Daar wordt het vaak alleen maar erger van. Ook kun je littekens krijgen.
De behandeling. Wanneer u uw huid wilt helpen om de druk van de onderhuidse puist af te halen, kunt u ervoor kiezen om met behulp van een naald een gaatje te laten prikken in de verzwakte huid. Wij raden aan om dit door een gekwalificeerde huidpraktijk zoals Cryon, te laten doen.
Een onderhuidse pukkel verdwijnt meestal uit zichzelf, als je het gebied goed schoonhoudt met een reiniger met salicylzuur (tweemaal daags en weer na het zweten en sporten), liever geen make-up draagt (of anders in ieder geval niet-comedogene foundation die de poriën niet verder verstopt) en goed voor jezelf zorgt.
Pustels zijn met pus gevulde bultjes die optreden wanneer een infectie in de follikel aanwezig is. Dit gebeurt als er teveel dode huidcellen, talg en bacteriën ophopen in de follikel. Doordat bacteriën de strijd aangaan met witte bloedcellen, ontstaat er schade in de vorm van pus.
Een onderhuidse puist ontstaat wanneer er teveel talg in een talgklier wordt aangemaakt, die vervolgens verstopt raakt. Puistjes zijn over het algemeen hormonaal bepaald.
Nooit uitknijpen
Insmeren met trekzalf (wit of zwart) werd vroeger veel geadviseerd, maar omdat het overgevoeligheid kan veroorzaken kun je het beter niet gebruiken. Als je wilt proberen de rijping van de steenpuist te versnellen, zodat de steenpuist wellicht sneller verdwijnt, kun je er warme compressen op leggen.
Wanneer de infectiehaard zich vanuit het haarzakje uitbreidt naar de omliggende huid en het onderhuids weefsel, dan ontstaat een huidabces of furunkel ('zevenoog'). Een verzameling van meerdere furunkels noemt men een karbonkel ('negenoog').
Een karbonkel heeft meer dan één krater (huidopening) en is ernstiger dan een gewone steenpuist, omdat deze dieper doordringt in de huid. Hierdoor kan het onderliggende weefsel worden aangetast. Negenogen kunnen overal op de huid ontstaan waar haargroei is, maar vaak ontstaan ze in de nek.
Het klinkt gek, maar het is belangrijk om het puistje eerst te analyseren (zonder deze aan te raken) en jezelf de volgende vraag te stellen: is het puistje rijp? Dit kun je zien aan de kleur, puisten met een witte kop zijn namelijk rijp.
Een onderhuidse puist kun je herkennen aan een bultje op de plek waar de ontsteking zit en komt vaak voor op de kin of neus. Knijp onderhuidse puisten niet uit, want dan is de kans groot dat je de huid eromheen ook beschadigt.
Lang verhaal kort: tandpasta droogt inderdaad je puistjes uit, maar de kans dat je je huid erdoor irriteert is vele malen groter. Die tandpasta kun je dus maar beter gebruiken waar hij voor bedoeld is: je tanden schrobben.
Heb je last van acne en een erg droge huid door bv behandeling met roaccutane of benzoylperoxide dan kan een dun laagje vaseline wel weer goed doen. Vaseline houdt het verdampen van water tegen, maar niet het uitvloeien van talg. Het verstopt de porien dus niet.
Puistjes doen er ongeveer twee weken over om tevoorschijn te komen. Wanneer je dus alleen bestaande pukkeltjes zelf behandelt, kun je binnen twee weken opnieuw verrast worden. Voor een goede behandeling van puistjes verzorg je dus je gehele huid.
Probeer zoveel mogelijk van je puistjes af te blijven ! Het is erg verleidelijk om gele puistjes en mee-eters met je vingers uit te knijpen. Beter een rood plekje dan een vies geelkopje in je gezicht. Het advies is echter om zoveel mogelijk van de puistjes af te blijven, vooral van de geelkopjes.
Een abces veroorzaakt meestal de volgende klachten: Zwelling, pijn en warmte op de getroffen plek. Het gebied rond het abces is meestal rood van kleur.
Dr. Swaab Trekzalf kan gebruik worden voor ontstekingen als gevolg van splinters, puisten en steenpuisten. De werkzame stof sulfobituminose ammonium heeft een zwak bacterie dodende werking en zorgt er bovendien voor dat de hoornlaag van de huid verweekt, waardoor de doorbraak van puisten kan worden bevorderd.
Als je puist eenmaal een goede dikke kop heeft, was je eerst de handen en het gezicht grondig. Dit kan met een reinigingsmiddel. Een optie is om met een beetje alcohol het gebied rondom de pukkel te ontsmetten. Daarna druk je met warmwaterkompressen zachtjes tegen de zijkant van je pukkel totdat deze 'popt'.