Kousenband groeit aan een klimmende plant die gemakkelijk uitschiet tot 4 meter hoogte. De smaak is pittiger dan die van sperziebonen. Deze lange en gezonde peulen bevatten onder andere foliumzuur (vitamine B11), kalium en vitaminen B1 en B6. Je kunt kousenband het beste op een koele plek bewaren.
Kouseband kan in ons klimaat (Nederland) het beste in een kas worden gekweekt. Direct in de volle grond zaaien kan vanaf midden mei, zodra er geen kans meer is op nachtvorst en de grond al wat is opgewarmd door de zon. Bonen hebben een hekel aan koude grond.
Je kunt de Kouseband zaden onder glas zaaien in het eind van de maand april en het begin van de maand mei. Het is een echte warmteminnende plant, dus de temperatuur mag goed opgeschroefd worden. Uitplanten vanaf eind mei, of lekker in de kas houden voor het beste resultaat.
Ze klimt langs bijvoorbeeld bamboestokken of een gaaswerk omhoog. Soms heeft ze bij de 'eerste slag' een klein beetje hulp nodig om zich vast te maken. De planten kunnen uiteindelijk ruim 2 meter hoog worden, in de kas zelfs wel 2.50 tot zelfs 3 meter, als ze daarvoor de kans krijgt.
Kousenband (Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis) of kowsbanti (Surinaams) is een lange peul, lijkend op een uitgerekte sperzieboon. De kousenband wordt gekweekt in tropische, Aziatische gebieden en in Zuid-Amerika. Vermoedelijk komt hij oorspronkelijk uit tropisch Afrika.
Kousenband is, net als andere peulvruchten, ontzettend gezond. Het bevat behoorlijk wat eiwitten, en aardig wat vezels. Het is extreem rijk aan foliumzuur, kalium, fosfor,magnesium, ijzer, en vitamine K. Daarnaast zijn ze erg rijk aan vitamine B1 en B6.
Het is een lange, groene peul die lijkt op een uitgerekte sperzieboon. Kousenband groeit aan een klimmende plant die gemakkelijk uitschiet tot 4 meter hoogte. De smaak is pittiger dan die van sperziebonen. Deze lange en gezonde peulen bevatten onder andere foliumzuur (vitamine B11), kalium en vitaminen B1 en B6.
Ook de combinatie met (gedroogde) garnalen, rijst en zuurgoed is erg lekker. Onmisbaar bij de bereiding van kouseband zijn ui, knoflook en pepertjes. Bij de bereiding van kouseband snijd je de boontjes in kleine stukjes van 3 à 4 cm en kook, roerbak of stoof je ze in weinig water in ca. 15 minuten gaar.
Heb je een restje gare kousenband over? Doe de kousenband in een afsluitbaar bewaarbakje. De kousenband kun je dan nog 2 dagen in de koelkast of 3 maanden in de vriezer bewaren.
Sommigen zeggen dat de kousenband symbool staat voor een bride to be die nog maagd is en dat het uitdoen van de kousenband door de bruid dus betekent dat zij afstand doet van haar maagdelijkheid, maar anderen zeggen weer dat het geluk zou brengen om na de ceremonie een stukje van de bruidsjurk te bemachtigen.
“De sopropo is een echte woekerplant. Traditioneel telen door de plant met gewasdraden omhoog te sturen, is hierbij geen optie. Binnen de kortste keren groeit 'ie door de luchtramen heen en kun je vooral buiten oogsten. We hebben daarom een aparte teeltsysteem in de kas gebouwd, vergelijkbaar met een druivenkas.
Je kunt groene Amsoi dus een lange periode in het jaar telen. Dat begint eigenlijk al in maart, waarbij je de Amsoi zaden onder glas, een plastic tunnel of binnenshuis kunt zaaien. Vanaf half juli tot en met begin september kun je de Amsoi ook direct buiten in volle grond zaaien. Zaai het zaad op regels, niet te dun.
Dit zijn tuinbonen, peultjes, doperwtjes en capucijners. Deze peulvruchten kun je al eind mei en begin juni oogsten. Sperziebonen, droogbonen en sojabonen kunnen niet tegen koude en vorst. Ze houden van warmte en daarom zaai je pas na half mei, als de IJsheiligen voorbij zijn.
Kouseband is een peulvrucht, die erg veel weg heeft van sperziebonen. Het verschil tussen beiden is dat de kouseband een pittigere smaak heeft. Het wordt dan ook gebruikt bij veel gerechten uit de Surinaamse keuken, die overwegend pittige gerechten bevat.
Een kousenband is een kledingstuk. Het is een band om een kous op te houden.
sesquipedalis hebben de naam “Kouse(n)band” of “Aspergeboon”. Dit omdat de peulen van deze plant erg lang zijn. Deze peulvrucht kan enkele meters lang worden. Het wordt als groente gegeten en komt voornamelijk voor in Midden- en Zuid-Amerika.
Wanneer je kousenband koopt moet je erop letten dat de peulen stevig en groen (in Nederland zijn ze doorgaans groen) van kleur zijn. Als je de peulen gaat gebruiken, snijd je de uiteinden eraf en snijd je de kousenband in boontjes van ongeveer vier à vijf centimeter. In ongeveer 15 minuten kook je de boontjes gaar.
Het koken van de kousenband
Zet een volle pan met water op. Voeg hier een snufje zout aan toe en wacht tot het water kookt. Kookt het water eenmaal, voeg dan de kousenband toe aan de pan ruim kokend water. Zet je timer of kookwekker op 15 minuten en wacht tot de kousenband gaar gekookt is.
Ook als je de sperziebonen ongekookt in de vriezer legt, blijven de enzymen in de ongekookte groente zitten.” Door die enzymen kan het gebeuren dat de bevroren sperzieboon wat slap wordt als je ze uit de vriezer haalt om te koken, legt ze uit. ,,Daarom kan het verstandig zijn om de sperziebonen te blancheren.
Kousenband of kouseband (Vigna unguiculata subsp. sesquipedalis). Het is net een hele lange sperzieboon. Hij smaakt ook naar sperzieboon, alleen wat krachtiger, wat voller, zoals vaak het geval is met tropische varianten van voedsel dat wij ook kennen.
De Orde van de Kousenband kent vier verschillende soorten leden: Members ex officio (regerende vorst en de Prince of Wales) Royal Knights (leden uit de koninklijke familie) Stranger Knights and Ladies (buitenlandse vorsten en vorstinnen, ook wel Extra Knights and Ladies)
Door het kousenbandje van je been te laten halen door je bruidegom geeft je dit aan hem. Vaak is een kousenband blauw van kleur. Dit komt doordat veel bruiden de traditie volgen van: “Something blue…” Waarbij deze bruidsaccessoire een goede gelegenheid is om wat blauw in je trouw outfit te krijgen.
Kousenband (suriname) in het Engels ± long bean, snake bean.
Het bekendste Surinaamse gerecht met aardappel, kouseband en kip volgens traditioneel recept maar wel makkelijk en eenvoudig zelf te maken.
De snijboon is het platte, lange broertje van de sperzieboon. De boon werd vroeger in kleine stukjes gesneden zodat het makkelijker te eten was, de boon zat namelijk vol taaie draden. Nu zijn de meeste snijboonrassen bijna draadloos.