In grote hoeveelheden zijn solanine en tomatine giftig voor mensen. Ze kunnen misselijkheid, overgeven, buikkramp en diarree veroorzaken. In ernstige gevallen kunnen bewustzijnsverlies, ademhalings- of hartproblemen ontstaan. Niet iedereen is even gevoelig voor solanine en tomatine.
Aardappels bevatten gemiddeld 40 mg solanine per kg. Na het eten van meer dan 5 kilo aardappels in één keer kun je dus ziekteverschijnselen verwachten. Maar ook zonder solanine heb je dan al wel buikpijn. Groene delen van de aardappel en aangetaste aardappels bevatten soms veel méér solanine.
Aardappels worden groen als ze een tijdje in het licht liggen. Ook groene aardappelen bevatten solanine. Indien je aardappel volledig groen is, eet je die dus beter niet op. Als je de plek gewoon kunt wegsnijden, kan je de rest van de aardappel wel gewoon opeten, net zoals bij uitlopers.
Wanneer aardappelen blootgesteld worden aan licht, worden ze groen, en produceren ze meer glycoalkaloïden. De groene kleur is een aanwijzing dat er verhoogde hoeveelheden van de glycoalkaloïden solanine en chaconine aanwezig zijn. Groengekleurde delen van de aardappel zijn daarom niet meer geschikt voor consumptie.
Net zoals de aubergine behoort de aardappel tot de nachtschadefamilie en bevat het de giftige solanine. Het meeste gif zit net onder de huid, reden waarom je aardappelen best schilt. Tijdens het koken verdwijnt de rest van het gif in het kookwater, dat je daarom ook niet voor andere doeleinden mag gebruiken.
Solanine en tomatine geeft een bittere smaak en een wat brandend gevoel in de mond. In grote hoeveelheden zijn solanine en tomatine giftig voor mensen. Ze kunnen misselijkheid, overgeven, buikkramp en diarree veroorzaken. In ernstige gevallen kunnen bewustzijnsverlies, ademhalings- of hartproblemen ontstaan.
De aardappel behoort net zoals overigens de aubergine en de tomaat tot de nachtschadefamilie en bevat het giftige solanine. Daarom eet u ze beter niet rauw. Het meeste gif zit net onder de huid, reden waarom u aardappelen best schilt.
Aardappelen kunnen ook blauwe plekken vertonen. Dat zijn stootplekken. Ze ontstaan als gevolg van een onvoorzichtige behandeling tijdens het rooien, vervoeren of verwerken van de knollen. Blauwe plekken zijn niet schadelijk voor de gezondheid, en beïnvloeden de smaak niet.
De bereiding van blauwe aardappelen
Men kan blauwe aardappelen koken als normale aardappelen, maar ze smaken minder zoet, eerder licht nootachtig. Als je ze rauw opensnijdt, hebben ze een paars-witte-marmerstructuur. Worden ze gekookt, dan zijn ze helemaal paars.
'Door het droge weer van de afgelopen weken bevatten de aardappelen veel zetmeel', zegt Marc Goeminne van het 'Interprovinciaal proefcentrum aardappelteelt' uit Kruishoutem. 'Dat zorgt ervoor dat de knollen bij een duwtje of een val zeer makkelijk blauwe plekken vertonen.
Ongekookte, geschilde aardappelen kan je, ondergedompeld in water, tot 2 dagen bewaren in de koelkast. Opgelet, de kwaliteit van de aardappelen gaat op deze manier wel snel achteruit. Kook ze eerder mee en bewaar je restje nadien in de koelkast.
Bij de aardappel vindt de bescherming onder andere plaats dankzij het gif solanine in de schil. In de schil zitten geen overdaad aan stoffen die in de rest van de aardappel ontbreken. Je kunt ze dus gerust schillen. Wel zitten er vezels in de schil, maar voor de vitamines hoef je dus geen aardappelschil te eten.
Ja hoor eet ze gerust, maar snij de uitlopers wel ruim uit. Op plaatsen waar uitlopers groeien, zit namelijk de natuurlijke gifstof solanine. Deze stof breekt niet af tijdens koken. Je kunt er allerlei klachten van krijgen, zoals buikpijn, diarree of koorts.
Aardappelziekte tijdig herkennen
Dat doe je aan de bruin zwarte vlekken op de stelen en het blad van de aardappelplant. Deze vlekken ontstaan meestal het eerst op de stengels, specifiek bij de bladoksels. Bij vochtig weer merk je aan de onderkant van het blad witte schimmel pluisjes.
Een bedorven aardappel ruikt zuur en muf.
Aardappels die gebruikt worden om te koken, kunnen wel in de koelkast worden bewaard. Als je aardappels gekookt hebt, zijn ze nog 2 dagen houdbaar in de koelkast en zo'n 3 maanden in de diepvries.
Op aardappels hoeft geen houdbaarheidsdatum te staan. Gemiddeld zijn ze in huis twee tot drie weken houdbaar, maar na een tijdje treedt er wel kwaliteitsverlies op. Bewaar aardappelen altijd op een donkere plaats. Onder invloed van licht wordt de natuurlijke gifstof solanine gevormd.
Schotse wetenschappers hebben nu aangetoond dat de truffelaardappels gezonde aardappelen zijn en dus zijn de chips ook rijk aan antioxidanten, net als de aardappels. De onderzoekers van het Scottish Crop Research Institute (SCRI) testen de chips in samenwerking met Amerikaanse onderzoekers.
De truffelaardappel is een paarse, ietwat langwerpige aardappel. Het is een zeer smakelijke, vastkokende aardappel. De paarse kleur blijft behouden als de aardappel wordt gekookt. Van origine komt de truffelaardappel uit Frankrijk, waar zij beter bekend is als de "Vitelotte-Noir".
Kortom: Spruitjes kunnen rauw worden gegeten. In tegenstelling tot bepaalde andere groenten, granen en peulvruchten, bevatten spruitjes niet de gebruikelijke antinutriënten die sommige mensen vermijden. Wel kun je het glucosinolaatgehalte verminderen door ze te koken.
Rauwe pasta is niet giftig en niet slecht voor je. Dat rare gevoel in je buik komt waarschijnlijk omdat het moeilijk verteerbaar eten is. Als je dit gevoel in je buik wil voorkomen moet je er dus niet te veel van eten per keer.
Ja, groene, bruine en beurse plekken en uitlopers moet je goed wegsnijden uit aardappels. In de uitlopers van oudere aardappelen en in de schil van onrijpe aardappelen kan namelijk de stof solanine voorkomen. In grote hoeveelheden is deze stof giftig voor de mens.
Solanine is giftig in hoge dosis
In grote dosis is solanine voor mensen giftig; 400 mg gram is voor een volwassene levensbedreigend. De Huffingtonpost rekent uit dat in het geval van aubergines, iemand 36 rauwe aubergines moet eten om in de gevarenzone te komen.
Vastkokende aardappel
Vastkokende aardappelen bevatten relatief weinig zetmeel waardoor ze hun vaste en fijne structuur behouden na het koken. Ze zijn dus ideaal om gewoon in hun geheel of in de schil te serveren.