Calciumoxide ('ongebluste kalk') is een poeder dat onder meer in de bouw en in de landbouw wordt gebruikt. Blootstelling kan leiden tot irritatie van huid, ogen en slijmvliezen.
Resomeren is een methode waarbij de overledene in een bad van ongebluste kalk (calciumoxide) wordt geplaatst. Hierdoor lost het lichaam op tot twee residu's: water met aminozuren, kleine peptides, suikers en zouten, - en as dat puur uit calciumfosfaat bestaat.
Calciumoxide wordt in grote hoeveelheden toegepast bij de productie van kalkzandsteen (een mengsel van zand en ongebluste kalk dat onder druk en stoom wordt omgezet in een stevig bouwmateriaal). Het wordt ook toegepast als warmteleverancier in militaire gevechtsrantsoenen.
Branden en blussen
De kalksteenbrokken (of de schelpen) worden daartoe gebrand in een kalkoven tot CaO (ongebluste kalk), dat door toevoeging van water (blussen) in calciumhydroxide (gebluste kalk) overgaat, waarbij een aanzienlijke hoeveelheid warmte vrijkomt.
Kalk branden
Schelpen of kalksteen (Calciumcarbonaat – CaCO3) worden in een oven gebrand bij temperaturen rond 900 ° C waarbij koolstofdioxide (CO2) wordt afgescheiden en Calcium Oxide (CaO) wordt gevormd. De gebrande kalk noemen we de levende of ongebluste kalk.
Het effect van kalk op het lichaam
Op zich is kalk niet ongezond of gevaarlijk. U hoeft zich dus geen zorgen te maken als u hard water drinkt of het gebruikt om koffie of thee te bereiden. Calcium is zelfs een belangrijk mineraal voor de opbouw van botten en tanden.
Calcium, oftewel kalk, is een belangrijk mineraal voor het lichaam. Het is nodig voor de opbouw en het onderhoud van botten en gebit.
Laten we dit meteen even duidelijk maken: vanuit medisch oogpunt is het absoluut geen goed idee om krijt te eten. Volgens de Amerikaanse National Library of Medicine kan het doorslikken van grote hoeveelheden krijt leiden tot buikpijn, obstipatie, diarree, misselijkheid en braken, maar ook kortademigheid en hoesten.
Kalksteen ontstaat door de opeenhoping van (kalkhoudende) stoffelijke overblijfselen van in zee levende organismen. Er kunnen daarom fossielen van zeedieren in voorkomen, zoals schelpen, ammonieten, of koralen. Blauwe hardsteen is bijvoorbeeld een vorm van kalksteen die veel restanten van zeelelies (crinoïden) bevat.
Om de pH op peil te houden kunt u 5 à 10 kg tuinkalk per 100 m2 strooien. Strooi bijvoorkeur in het najaar, in het vroege voorjaar of op de nog bevroren grond. In moestuinen de kalk licht inwerken. Nogmaals: dus niet bij zuurminnende gewassen toepassen!
Bij het verwarmen van water daalt de oplosbaarheid van calcium en magnesium. De opgeloste stoffen worden dan harde vaste stoffen die zich hechten aan elkaar en neerslaan als kalkaanslag. Calciumcarbonaat (CaCO₃) is de chemische term voor kalkaanslag, kalksteen of gewoon kalk.
Kalkaanslag is wit, maar voordat dit echt duidelijk zichtbaar is, kunt u de vorming ervan al herkennen. Meestal ziet u dan een doffe laag op glazen of kranen en verzwakt de straal van de douche als kalk zich in de douchekop ophoopt. Hoe langer u kalk laat zitten, hoe lastiger het is om de aanslag weg te halen.
Hydraatkalk (luchtkalk)
Hydraatkalk is kalk die uithardt door de opname van het koolstofdioxide (CO ²) uit de lucht. Deze kalk bewaart zeer lang in water (kalkpasta).
Gebluste kalk is de kalk die geschikt is om het verwerken in metsel- en pleistermortels. Blokken uit kalkzandsteen worden vervaardigd op basis van gebluste kalk, zand en water; het in vorm brengen gebeurt onder hoge druk en de verharding onder dampdruk.
Bacteriën kunnen van binnenuit energie omzetten in verschillende vormen. Soms wordt deze energie een gas. Wanneer dit wordt uitgezet vinden wij het ''stinken'', na een overlijden noemen we deze stank ook wel lijklucht.
De calciumoxide wordt met water geblust tot calciumhydroxide (Ca(OH)2, gebluste kalk, ook simpelweg genaamd kalk). Bij toevoegen van een bepaalde hoeveelheid ontstaat gebluste kalk in de vorm van een poeder (kalkpoeder), bij meer water ontstaat een vochtige kalkoplossing (kalkverf).
Aangenomen wordt dat kalksteen al meer dan 3 miljard jaar wordt gevormd, al sinds het Precambrium. Ondiepe zeeën waren en zijn de ideale kweekplaats voor calciumcarbonaat dat op de waterbodem ontstaat door het bezinken en bijeenspoelen van resten van organismen.
Kalksteen wordt in Nederland voornamelijk gewonnen voor de productie van cement en is vaak voor paleontologen erg interessant omdat er veel fossielen in te vinden zijn.
De risico's van het eten van eierschalen
Volgens het Voedingscentrum zijn in ons land ongeveer 3 op de 10.000 eieren besmet met salmonella. Maar door de eierschalen te koken, is het risico op salmonella-infectie nihil. Een ander risico is dat je met het eten van eierschalen je keel of slokdarm beschadigt.
Let wel, het eten van eierschalen kan enorme risico's met zich meebrengen. Eieren kunnen soms zijn besmet met Salmonella-bacteriën, wat kan resulteren in een salmonella-infectie. Daarom is het van belang om je eierschalen te koken, voordat je ze van plan bent te consumeren. En eet vooral geen grote stukken eierschaal.
Calciumdihydroxide kan bereid worden door water toe te voegen (blussen) aan calciumoxide (CaO) (ongebluste kalk). Wanneer veel water wordt toegevoegd, ontstaat er een substantie (kalkmelk). Wanneer deze gefilterd wordt, blijft er een kleurloze, doorzichtige oplossing van calciumdihydroxide in water over.
Calcium in je voeding
Zuivelproducten zoals melk, yoghurt en kaas bevatten veel calcium. Om de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid calcium binnen te krijgen kun je bijvoorbeeld per dag 550 gram (2-3 porties) melk(producten) en 40 gram kaas (2 plakken) nemen. Groene groenten, noten en peulvruchten bevatten ook calcium.
Magere en halfvolle melk en melkproducten (zuivel) zoals 30+ kaas, magere en halfvolle yoghurt en karnemelk passen in Nederland in een gezond voedingspatroon. Het nemen van zuivel hangt samen met een lager risico op darmkanker en het eten van yoghurt met een lager risico op diabetes type 2.
Nee, onthard water is niet slecht voor je gezondheid. De wereldgezondheid organisatie (WHO) heeft hier onderzoek naar gedaan en is tot de conclusie gekomen dat onthard water geen schadelijke effecten op het lichaam heeft. Drinkwaterbedrijven mogen wettelijk gezien het water niet ontharden beneden 15°F.