Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Hoewel het zelden een risico met zich meebrengt om een verzakking te laten zoals deze is, knapt de kwaliteit van leven meestal behoorlijk op wanneer er wel iets aan gedaan wordt. De behandel mogelijkheden bij een verzakking zijn verschillen. We vertellen u graag iets over veel voorkomende behandelingen.
Zorg dan dat je begint met het op orde krijgen van de kracht van de bekkenbodem, de bekkenspieren (buik, bil, heup, rug) en start dan heeeel rustig. Gewoon een stukje wandelen en dan een stukje rennen. Door eerst stevig door te wandelen bouw je een goede voorspanning op in je bekkenbodemspieren.
Na de leeftijdsgrens van 45 gepasseerd te zijn komen bij veel vrouwen de klachten om de hoek kijken. Dit heeft met name te maken met het verslappen van de spieren, waardoor de beschadigingen aan het licht komen. Naast zwangerschap kunnen er nog andere oorzaken zijn van prolaps en prolapsklachten.
Soms moet u de blaasverzakking met de hand terugduwen om te kunnen plassen. Verzakking van de dikke darm (rectocèle) Deze verzakking kan gepaard gaan met een moeizame stoelgang. Soms moet u zelf de darmverzakking met de hand terugduwen om ontlasting te kunnen maken.
U kunt de dag na de operatie weer naar huis. Uw herstel duurt 4 tot 6 weken. Wanneer u weer thuis bent, bent u natuurlijk nog niet genezen. Het lichaam heeft een aantal weken nodig om te herstellen.
De huisarts kijkt niet alleen of er een verzakking is, maar onderzoekt ook de huid rondom de vagina en de anus. Zo is het bijvoorbeeld goed te zien of je ooit uitgescheurd of ingeknipt bent en of de huid nog goed doorbloed is (wat na de overgang soms niet het geval is).
Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
De gynaecoloog maakt een sneetje in de vaginawand aan de achterzijde en maakt de baarmoeder of vaginatop vast aan een stevige band (ligamentum sacrospinale) in het kleine bekken, waardoor de verzakking verholpen is. De baarmoeder wordt zo 'opgehangen' in vrijwel de oorspronkelijke positie.
Dit gaat meestal vanzelf weer over; leeftijd; de bekkenbodemspieren verzwakken door minder intensief gebruik van de spieren en afname van de vrouwelijke hormonen na de overgang; zwaar lichamelijk werk, overgewicht of veel hoesten; aangeboren zwakte van het bindweefsel.
Bij een verzakking zijn de bekkenbodemspieren en het bindweefsel uitgerekt of beschadigd. De baarmoeder, blaas of de endeldarm zakken daardoor in de vagina naar beneden en kunnen zelfs naar buiten komen (uitpuilen).
Een verzakking is soms te zien vanaf de buitenkant. Een verzakte blaas ziet eruit als een ronde bol aan de voorkant van de vagina. Een verzakt rectum is als een uitpuilende bol aan de achterkant van de vagina. Bij een verzakte baarmoeder is de baarmoedermond soms te zien bij de ingang van de vagina.
Vermoeidheid bij verzakking
Bij een verzakking, dus ook een verzakking van de blaas, heeft u mogelijk last van zwaar gevoel in uw vagina, dat er iets niet hoort te zitten of dat er iets uitzakt. U kunt daarbij last hebben van vermoeidheid.
Het plaatsen van een vaginale ring kan in sommige gevallen het probleem ook prima verhelpen. Hiermee kan een verzakte blaas of baarmoeder weer op de juiste plaats gezet worden. In ernstigere gevallen kan er een operatie te worden uitgevoerd. Dit kan zowel via de schede als via de buik uitgevoerd worden.
Als dit onvoldoende helpt, kan opnieuw een operatie nodig zijn. Van alle vrouwen die vanwege een verzakking worden geopereerd, zal ongeveer 1 op de 10 (10%) opnieuw worden geopereerd omdat de verzakking is teruggekomen.
Echografie bij een verzakking
Met een specifieke inwendige test (de POP-Q) wordt de gradatie en soort van de verzakking bepaald, maar met een uitwendige echo kan de verzakking ook in beeld gebracht worden.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Hoesten geeft veel druk op de buik en bekkenbodem. Daarnaast geeft roken een slechtere doorbloeding van weefsel, dus ook van de bekkenbodem. Verminder en/ of voorkom overgewicht. Overgewicht is belastend en naast roken een risicofactor voor het ontstaan van een verzakking.
Bij een blaasverzakking kan de blaas niet altijd goed geleegd worden. Dat vergroot de kans op een blaasontsteking. Er kan meer blaasprikkeling optreden waardoor de aandrang om te plassen toeneemt en er kan urineverlies ontstaan. Ook kan er pijn onderin de rug en pijn bij het vrijen optreden.
Bij klachten van een verzakking is het mogelijk om een ring (pessarium) te plaatsen. De ring wordt in de vagina ingebracht en zorgt ervoor dat blaas en baarmoeder weer op hun normale plaats komen te liggen. Klachten kunnen zo verminderen of verdwijnen. Er bestaan vele soorten ringen.
In het Maasstad Ziekenhuis wordt gebruik gemaakt van de nieuwste techniek: de da Vinci robot. Behandeling Van oudsher wordt de behandeling van verzakkingen van de baarmoeder en de vaginatop vaak uitgevoerd door middel van een open buikoperatie.
Vaak ook ontstaat een verzakking pas na de overgang, omdat de bekkenbodem dan door een veranderde hormoonhuishouding minder steun biedt. Door middel van gerichte oefentherapie kunnen lichte vormen van verzakkingen worden opgeheven en verergering kan worden voorkomen.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als u ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is behandeling niet nodig. Als de verzakking wel klachten geeft, kan de behandeling bestaan uit bekkenfysiotherapie, een ring of een operatie.
Uw huisarts onderzoekt de binnenkant van uw vagina om de goede ring te kiezen. Daarna schuift de huisarts de ring voorzichtig in uw vagina. U kunt zelf leren om de ring eruit te halen en weer terug te doen. De huisarts kan het ook doen.