IJsberen zijn prachtige dieren. Ze zien er lief uit met hun mooie dikke vacht. Toch zijn ijsberen behoorlijk gevaarlijk voor mensen. Ze kunnen mensen namelijk als hun prooi beschouwen en omdat ijsberen de grootste landroofdieren ter wereld zijn, heeft een mens geen schijn van kans bij een aanval van een ijsbeer.
Schreeuw en maak harde geluiden. Mensen die in aanraking komen met een ijsbeermoeder en haar jong worden aangeraden om niet te gaan vechten, maar zich zo op te stellen dat ze geen gevaar vormen voor het jong. Dat doet vermoeden dat de ijsbeer óf een hele slechte mensenjager is óf de confrontatie niet opzoekt.
De ijsbeer is enorm sterk en kan zonder probleem een beest van 70 tot 90 kg uit het water trekken, met relatief weinig moeite. De klauwen van een ijsbeer beschadigt de 'zeerob' die uit het water meestal zo erg, dat hij niet meer in staat is te bewegen of tegen te stribbelen.
Smeltend zeeijs door klimaatverandering
De grootste bedreiging voor de ijsbeer is klimaatverandering. Door temperatuurstijging smelt namelijk het zeeijs in rap tempo. In dit tempo zal binnen één generatie het grootste deel van de Noordpool 's zomers ijsvrij zijn.
IJsberen staan bekend als koele killers, die zo'n beetje alles eten wat voor de bek komt. Maar een ijsbeer kan ook heel lief zijn en zelfs flirten.
Eten of gegeten worden
Van oudsher worden in het Noordpoolgebied ijsberen gegeten. Niet alleen zou het ijsberenvlees gezond zijn voor het lichaam, ook onze geest zou er beter van worden. Zo is de ijsbeer dus eeuwenlang op het bord van de Noordpoolbewoners te vinden geweest.
Geen winterslaap
Zwangere ijsberen gaan wel hun hol in. Zij slapen tot maart. Dan worden de jonkies geboren. Lekker warm onder de grond.
De ijsbeer is een bedreigde diersoort. Op dit moment zijn er nog ongeveer 26.000 ijsberen in het wild. Dit aantal kan in de komende jaren snel achteruitgaan als we niets doen. Dit is vooral het gevolg van klimaatverandering.
IJsberen hebben ijs keihard nodig om op prooidieren zoals robben te kunnen jagen", zegt Gert Polet van WWF-NL, de Nederlandse afdeling van het Wereld Natuur Fonds. Op dit moment zijn er naar schatting wereldwijd nog zo'n 26.000 ijsberen. De dieren zijn afhankelijk van ijsblokken om te kunnen jagen voor voedsel.
Door temperatuurstijging smelt namelijk het zee-ijs in rap tempo. In dit tempo zal binnen één generatie het grootste deel van de Noordpool 's zomers ijsvrij zijn. Ondanks dat ijsberen goede zwemmers zijn, redden zij het natuurlijk niet om zonder ijs te overleven op de Noordpool.
Blijf vooral kalm en sta ter plaatse stil
Het is mogelijk dat de beer je gewoon met rust laat. Beren willen eigenlijk niet aanvallen maar willen zien of je een bedreiging vormt. Blijf ter plaatse staan en verroer je niet. In geen geval mag je omdraaien en het op een lopen zetten.
"Er zijn op de wereld maar twee diersoorten die de mens als prooi zien: een tijger en een ijsbeer. Een bruine beer zal je misschien aanvallen als ze denkt dat je haar jong bedreigt, maar een ijsbeer ziet een mens als prooi en schat in of hij je kan hebben. Als je een ijsbeer tegenkomt, word je bejaagd."
IJsberen kunnen onder water ook hun neusgaten dicht houden, waardoor zij zelfs 100 kilometer ver kunnen zwemmen zonder te stoppen. IJsberen hebben het nooit echt koud. Zelfs niet onder een deken van sneeuw. Dat gebruiken ze juist om warm te blijven tegen koude temperatuur en harde wind.
- Beer komt LANGZAAM: zorg dat de beer gewoon voorbij kan lopen. - Beer komt SNEL/RENNEND: als je denk dat de beer wegrent van iets, ga dan aan de kant. Als de beer naar jou toe komt: ga naast elkaar staan, maak je zo groot mogelijk, praat duidelijk, kijk de beer niet aan. Loop langzaam achteruit.
Grizzlyberen hebben een enorme bijtkracht. Deze bijtkracht is zelfs zo sterk, dat ze met gemak een bowlingbal kunnen vermorzelen! Met deze sterke kaken, een mondopening van dertig centimeter en vijf centimeter lange hoektanden, is de beer een gevaarlijke vijand.
Zelfs onder hun poten zit haar. Daardoor glijden ze niet uit op het ijs. Hun oren en staart zijn heel klein, zodat die niet kunnen bevriezen. Dat wil niet zeggen dat de ijsbeer niet tegen warmte kan: ook in zijn natuurlijke leefgebied krijgt de ijsbeer te maken met warmere temperaturen.
Omdat de ijsbeer niet het hele jaar door voedsel kan vinden, slaat hij vet op om het enkele maanden te kunnen uithouden zonder eten. Soms kan hij wel 4 maanden lang helemaal niets eten!
Soms eten ze vogels, vissen en eieren, maar het meest eten ze robben en zeehonden. Ze vangen deze dieren door hen bij de gaten in het ijs op te wachten. Hier komen de robben en zeehonden na een duik ademhalen. Ook als ze 's middags liggen te zonnen, lukt het ijsberen hen te vangen.
Ze hebben behaarde zolen, zodat ze niet uitglijden op het ijs. De meeste ijsberen wegen 400 tot 680 kilo, maar er zijn uitzonderingen van bijna 1000 kilo! De ijsbeer wordt tussen de 20 en 25 jaar oud en kan zo'n 2,5 meter worden. Doordat de aarde steeds warmer wordt, smelt het zee-ijs van de Noordpool.
De topsnelheid is 40 kilometer per uur. Dat is sneller dat de snelste mens op aarde. IJsberen hebben zwemvliezen tussen hun tenen en kunnen daardoor goed zwemmen. Ze kunnen twee minuten onder water blijven, maar ze duiken niet dieper dan 1 tot 2 meter.
Naar schatting leven er nog 20 à 30.000 ijsberen in het wild. Je vindt ze allemaal in het noordpoolgebied. De meeste wonen in Canada, maar ook in Rusland, Groenland, de Verenigde Staten en de Noorse eilandengroep Spitsbergen lopen ijsbeerpopulaties rond.
IJsberen kunnen hun prooi tot een kilometer ver weg en een meter onder de sneeuw ruiken.
De gemiddelde ijsbeer verbrandde 13.200 calorieën per dag. Om gewoon maar op gewicht te blijven, zouden ze elke 5 tot 10 dagen 1 zeehond moeten vangen.
IJsberen hebben geen natuurlijke vijanden. Ze zijn zelf sterke, intelligente en geduldige jagers en staan bovenaan de voedselketen in het noordpoolgebied. IJsberen kunnen urenlang blijven wachten boven het ademgat van een zeehond in het ijs, tot er een zeehond opduikt.