Een infectie met apenpokken verloopt meestal mild. De meeste mensen herstellen zonder behandeling binnen 14 tot 21 dagen. Onder de eerste symptomen vallen koorts, hoofdpijn, spierpijn, rugpijn, gezwollen lymfeklieren, koude rillingen en uitputting.
Maar meestal komen ze door iets anders. U kunt apenpokken krijgen als u iemand met het virus lang knuffelt of zoent. De meeste mensen worden niet erg ziek van apenpokken. Meestal gaat het na 2 tot 4 weken vanzelf over.
Meestal niet gevaarlijk
Het virus lijkt voor de meeste mensen niet gevaarlijk, maar kan dodelijk zijn voor mensen met een heel zwakke afweer. Dat komt in Europa bijna nooit voor. Je kunt er wel een tijdje goed ziek van zijn. Na een paar weken genees je vanzelf.
5 tot 21 dagen nadat je besmet bent met het virus doorlopen besmette personen doorgaans een periode van milde symptomen zoals koorts, hoofdpijn, spierpijn, rugpijn, gezwollen lymfeklieren en vermoeidheid. Huiduitslag kan nadien ontstaan in het gezicht, maar ook in de genitale streek.
Bel je huisarts of soapoli als je blaasjes op je lichaam hebt. Zeker als deze blaasjes begonnen rond je anus, je geslachtsdeel of in het gezicht. Neem contact op met je huisarts of met de soapoli als je de afgelopen 3 weken (seksueel) contact had met iemand met monkeypox.
Symptomen van monkeypox (apenpokken)
Deze bultjes of blaasjes vormen uiteindelijk de pokken die pijnlijk kunnen zijn. Na het indrogen van de pokken blijven korsten over die uiteindelijk na 2-3 weken van de huid afvallen. Het is mogelijk dat er littekens komen op de plekken van de pokken.
Op dit moment kan een kleine groep mensen een vaccin krijgen tegen monkeypox (apenpokken). Het gaat om mannen die seks hebben met mannen die meer kans hebben om het virus te krijgen.
Inmiddels zijn er wereldwijd ruim 16.000 gevallen van monkeypox (apenpokken) vastgesteld die verspreid zijn over 75 landen. Zowel het aantal gevallen als het aantal landen met ziektegevallen blijven stijgen.
Polymerasekettingreactie (PCR) is de laboratoriumtest die de voorkeur heeft, gezien de nauwkeurigheid en gevoeligheid ervan. Hiervoor zijn optimale diagnostische monsters voor apenpokken afkomstig van huidlaesies – het dak of vocht van blaasjes en puisten, en droge korsten. Waar mogelijk is biopsie een optie.
Het apenpokkenvirus kan dodelijk zijn, maar gelukkig genezen de meeste mensen vanzelf.
“Die beginnen vaak in het gezicht en spreiden zich uit over de rest van het lichaam, waaronder de handen en voeten. Dat kunnen vlekjes zijn, die veranderen in bultjes, daarna in blaasjes, vervolgens in pusblaasjes en uiteindelijk in korstjes.”
Toch is het apenpokkenvirus geen soa: het verspreidt zich via nauw huidcontact, zoals bijvoorbeeld bij knuffelen, maar dus ook bij seks. In principe kan iedereen het virus dus krijgen.
De vochtblaasjes veranderen in etterende zweertjes en drogen uiteindelijk in tot korstjes. Ze verdwijnen bijna steeds spontaan. Mensen met een apenpokkenvirusinfectie zijn 2 tot 4 weken ziek. Het risico op overlijden schommelt tussen 3 en 6%.
Prik tegen apenpokken (vaccinatie)
Mensen die een grotere kans hebben om apenpokken te krijgen, kunnen soms een prik (vaccinatie) krijgen. Deze mensen krijgen een oproep van de GGD voor een prik. Het gaat om: mannen die Prep gebruiken of hiervoor op de wachtlijst staan.
Apenpokken doet een beetje aan dat andere pokkenvirus, de waterpokken. Bijna elk kind krijgt die ziekte wel een keer. De symptomen lijken op die van apenpokken. Als je waterpokken hebt krijg je vlekjes, blaasjes en korstjes over je hele lichaam.
Symptomen van monkeypox (apenpokken)
hoofdpijn. spierpijn. gezwollen lymfeklieren. rillingen.
Apenpokken kan je krijgen door: Direct contact met de huidletsels die veel virus bevatten. Bijvoorbeeld door langdurig huid-op-huid-contact of door seksueel contact. Contact met lichaamsvochten of slijmvliezen van een besmet persoon.
“Die beginnen vaak in het gezicht en spreiden zich uit over de rest van het lichaam, waaronder de handen en voeten. Dat kunnen vlekjes zijn, die veranderen in bultjes, daarna in blaasjes, vervolgens in pusblaasjes en uiteindelijk in korstjes.”
Polymerasekettingreactie (PCR) is de laboratoriumtest die de voorkeur heeft, gezien de nauwkeurigheid en gevoeligheid ervan. Hiervoor zijn optimale diagnostische monsters voor apenpokken afkomstig van huidlaesies – het dak of vocht van blaasjes en puisten, en droge korsten. Waar mogelijk is biopsie een optie.
Inmiddels zijn er wereldwijd ruim 16.000 gevallen van monkeypox (apenpokken) vastgesteld die verspreid zijn over 75 landen. Zowel het aantal gevallen als het aantal landen met ziektegevallen blijven stijgen.
De vochtblaasjes veranderen in etterende zweertjes en drogen uiteindelijk in tot korstjes. Ze verdwijnen bijna steeds spontaan. Mensen met een apenpokkenvirusinfectie zijn 2 tot 4 weken ziek. Het risico op overlijden schommelt tussen 3 en 6%.
Prik tegen apenpokken (vaccinatie)
Mensen die een grotere kans hebben om apenpokken te krijgen, kunnen soms een prik (vaccinatie) krijgen. Deze mensen krijgen een oproep van de GGD voor een prik. Het gaat om: mannen die Prep gebruiken of hiervoor op de wachtlijst staan.
Apenpokken doet een beetje aan dat andere pokkenvirus, de waterpokken. Bijna elk kind krijgt die ziekte wel een keer. De symptomen lijken op die van apenpokken. Als je waterpokken hebt krijg je vlekjes, blaasjes en korstjes over je hele lichaam.
Toch is het apenpokkenvirus geen soa: het verspreidt zich via nauw huidcontact, zoals bijvoorbeeld bij knuffelen, maar dus ook bij seks. In principe kan iedereen het virus dus krijgen.