Deze zijn: Categorie A: € 1000 t/m € 3000. Categorie B: € 3001 t/m € 4500. Categorie C: € 4501 t/m € 6000.
De IJslander in Fort Pinta is voor iedereen verkrijgbaar. Voor andere variaties moet je minstens level 15 hebben.
Het IJslandse paard vindt zijn oorsprong op IJsland, maar inmiddels is de IJslander over de gehele wereld te vinden. In Nederland zijn momenteel ruim 8000 IJslandse paarden, maar dit aantal groeit gestaag.
In een goede tölt loopt de IJslander sterk verzameld met veel oprichting van de voorhand. Het paard heeft een trotse houding, gecompleteerd door het ritmisch meedeinen van de staart. In de telgang beweegt de IJslander de twee benen aan één kant tegelijk.
Een IJslander is met een stokmaat tussen 125 en 145 cm niet groot. Hij komt voor in alle kleuren, behalve appaloosa. Karakteristiek zijn de lange, dikke manen en staart, de keiharde benen, de grote, sprekende ogen en de ondiepe mond.
IJslanders zijn sterke paarden. De vertering van een IJslander is ingesteld op koude, sobere omstandigheden. Daarom is een IJslander zeer goed in staat om alles uit de voeding te halen wat erin zit. Ze zijn gewend om met relatief weinig ruwvoer toe te kunnen, maar hebben wel een verhoogde behoefte aan mineralen.
Zo hanteren diverse IJslander-maneges een gewichtslimiet van 80 kilo. Een IJslander heeft gemiddeld een stokmaat van 1,40 meter hoog en weegt tegen de 350 kilo.
De IJslander is een zogenoemd gangenpaard. Naast de gebruikelijke gangen stap, draf en galop, kan de IJslander meer. Elke IJslander kan tölten.
Je hand geeft niet mee, maar door minimale kneepjes in de teugels (zogenaamde "halve ophoudingen") worden de voorhand en het hoofd van het paard omhoog gereden. Met de kuiten drijf je het paard dus voorwaarts tegen het bit omhoog. De achterhand treedt daardoor dieper onder en zakt.
IJslands paard (IJslanders). De IJslanders of IJslandse paarden worden al meer dan duizend jaar raszuiver gefokt. De paarden verspreidden zich in Scandinavië en Groot Brittannië en kwamen met de Vikingen uiteindelijk op IJsland terecht. Nu lopen er totaal ongeveer 80.000 paarden op IJsland.
Het is tot op hoge leeftijd inzetbaar (25–30 jaar is niet ongebruikelijk). De gemiddelde gezondheid van het IJslandse paard is uitstekend. De vruchtbaarheid is groot en beide geslachten kunnen zich tot op een leeftijd van 25 tot 27 jaar voortplanten.
De appaloosa wordt op de eerste plaats gekenmerkt door zijn gespikkelde vacht. De paarden van dit ras hebben veelzijdige eigenschappen: grote wendbaarheid, taai uithoudingsvermogen en een goed karakter. De paarden hebben een gedrongen lichaam, goede benen en harde hoeven. Het hoofd is edel.
IJslanders zijn iets groter dan de pony die in Star Stable beschikbaar is, en kan gevonden worden in New Hillcrest, en kost 969 Star Coins.
Tölt is een wijze van lopen die vooral bekend is van het IJslandse paard. De voetvolgorde van tölt is gelijk aan die van stap. Het verschil zit echter in het optillen en neerzetten van de hoeven.
Kamelen, lama's, alpaca's, vicuña's, guanacos, giraffen en sommige honden gebruiken het en het lijkt dan ook voorbehouden aan dieren met relatief lange benen.
Tölt is een viertakt gang. Door het gebrek aan zweefmoment is deze gang bijzonder comfortabel om te rijden. In tölt zet een IJslander zijn benen in dezelfde volgorde neer als in stap. Tölt is dan ook, net als de stap, een viertakt gang.
Uiteraard is de IJslander een uitstekend recreatiepaard om bijvoorbeeld prachtige buitenritten mee te rijden. Ze kunnen ook springen, maar dit gaat moeilijk. Ze zullen nooit hoog springen, normaal een halve meter of iets hoger.
Telgang is een gang waarin de hond beide poten van dezelfde kant gelijktijdig naar voren beweegt. Dit zien we vaak in stap en soms ook in draf. Telgang is 75% van de tijd aangeleerd, waarbij de hond bijvoorbeeld als pup zijnde te hard moest lopen om de baas bij te houden.
Paarden worden meestal ingereden als ze drie zijn. Quarters, worden meestal ingereden als ze twee zijn. Op die leeftijd koersen de dravers al hun eerste wedstrijden.
Paardrijden is wel een échte sport. Je wordt er zeker in het begin best moe van en zult misschien ook last krijgen van spierpijn. Ook moet je bij paardrijden veel dingen tegelijk doen. Dat is in het begin best ingewikkeld, maar sommige dingen worden vanzelf wat meer een automatisme.