' Het nadrukteken is altijd een streepje van linksonder naar rechtsboven. Om een woord of lettergreep te benadrukken, gebruik je het nadrukteken of klemtoonteken ( ´ ). Dat teken ziet er net zo uit als het accent aigu, het accent dat bijvoorbeeld op café staat.
Dé is de gangbare manier om het woord de in schrijftaal een klemtoon te geven. Dè is een alternatieve spelling van “dé” die je soms tegenkomt, maar beter kunt vermijden.
Wees zéér spaarzaam met het gebruik van hoofdletters om een woord extra nadruk te geven. Maak het woord waar u nadruk op wilt leggen niet vet, onderstreep het niet en geef het geen andere kleur. Met behulp van extra streepjes kunt u een woord meer nadruk geven: on-ge-loof-lijk.
In dit geval is het teken op de é een klemtoonteken, waarmee je extra nadruk op een woord legt. Klemtoontekens zijn altijd een streepje van linksonder naar rechtsboven. Dat teken heet ook wel een accent aigu. Deze taart is écht lekker.
De É (onderkast é) is een in het Latijnse alfabet voorkomende letter. De letter wordt gevormd door het karakter E met een daarboven geplaatste accent aigu.
De Ë wordt in de meeste talen, waaronder het Nederlands, Afrikaans, Catalaans, en Frans, niet gebruikt voor een specifieke klankweergave, maar om aan te geven dat E niet met een voorgaande klinker een diftong vormt, maar met een hiaat alléén uit te spreken is.
Þ (hoofdletter Þ, kleine letter þ), thorn of þorn, is een letter in het Oudengelse en het IJslandse alfabet. Hij werd in de middeleeuwen ook gebruikt in Scandinavië, maar werd daar later vervangen door th. De letter heeft zijn oorsprong in een rune genaamd thorn in het Oudengels en thurs (reus) in Scandinavië.
Zo'n streepje op de e heet ook wel een accent aigu. Wil je een streepje naar links (hè), dan heet het een accent grave.
Streepje naar links: accent grave
Dit accentteken ( ` ) geeft aan dat een klinker kort wordt uitgesproken: crème, hèhè, misère, scène.
Á: wanneer je iets wil benadrukken
Wanneer er een streepje naar rechts (ook wel accent aigue genoemd) wordt gebruikt, zoals de á, dan wil je vaak iets benadrukken: Je moet eerst dát nog doen, voordat je weggaat.
[ov] extra aandacht leggen op iets.
Als twee samengestelde woorden een gemeenschappelijk deel hebben en je noemt ze na elkaar met 'en' of 'of' ertussen, kun je bij een van de twee woorden dat gemeenschappelijke deel vervangen door een streepje. Als het laatste deel van beide woorden gelijk is, schrijf je dat deel alleen bij het tweede woord.
Het Zweedse alfabet kent behalve de gewone letters ook nog de letters å (oo), ä (èè) en ö (eu). In een woordenboek of taalgids komen deze letters na de z. De puntjes zijn van belang bij de uitspraak. Zo wordt de gewone o uitgesproken als oe in zoet, terwijl de ö wordt uitgesproken als eu in reuk.
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).
Hét is de juiste manier om het woord het in schrijftaal een klemtoon te geven. Hèt is een veel voorkomende, maar formeel foute, manier om hetzelfde te doen.
Soms zie je ook hé geschreven waar er hè bedoeld wordt. Maar dat onderscheid is onverbiddelijk: zeg je [hee] (rijmt op “zee”), dan schrijf je hé; zeg je [heh] (zoals “het” zonder de t), dan schrijf je hè.
Het streepje bij de accent aigu (é) wijst naar Heiligerlee en wordt uitgesproken als de e in lee. Het streepje bij de accent grave (è) wijst naar Den Helder en wordt uitgesproken als de e in hel. Of: é met de regel méé. Streepje naar rechts dus.
Het streepje heeft meerdere namen, maar wordt door de mensen om mij heen (en door mijzelf) toch wel vaak gewoon ”het streepje” genoemd. Andere namen zijn: divisie, afbreekteken, koppelteken, weglatingsstreepje, gedachtestreepje, minteken en opsommingsteken.
Het accent circonflexe, of kortweg de of het circonflexe of circumflex (Latijn: circumflexus, rond, gebogen), is een dakvormig diakritisch teken op een klinker of een medeklinker.
De IJslandse taal is een moeilijke taal. Dat komt vooral door de achtervoegsels (in plaats van lidwoorden) en de vele en ingewikkelde verbuigingen. De klinker van de stam van een zelfstandig naamwoord bijvoorbeeld verandert ook vaak. Het woord fjord heeft in het Nederlands slechts twee vormen: fjord en fjorden.
Thorn is een Engelse jongensnaam en betekent "Doorn".
e, de vijfde letter van het alfabet.
Hoe heten de twee puntjes op een klinker, zoals in föhn en financiën? De puntjes op de o van föhn zijn een umlaut. De puntjes op de e van financiën zijn een trema. Een trema geeft het begin van een nieuwe lettergreep aan, bijvoorbeeld in financiën, coördinatie en reünie.