Sranan Tongo is naast het Nederlands de meest gesproken taal en herken je vast van uitdrukkingen als Fa waka?, wat 'Hoe gaat het?' betekent. ZELF NAAR Suriname? In het Nederlands wat in Suriname wordt gesproken zijn natuurlijk een paar woorden die wij in Nederland helemaal niet kennen.
Surinamers zijn erg enthousiast en communiceren ook zo; 'Echt niet' met een luide stem en alle gebaren die er gemaakt kunnen worden met handen en voeten, waarbij het hele lichaam 'meepraat', is geen aanzet tot een confrontatie. Ga er dus niet van uit dat er ruzie komt of dat men boos is.
Surinamers geven elkaar bij een normale begroeting een hand. Als ze een vriend of vriendin begroeten geven ze elkaar een 'brasa', oftewel een omhelzing. Ook vragen ze bij een begroeting hoe het gaat: 'fa waka'. Je hoeft dan niet een uitgebreid antwoord te geven.
Surinaamse vrouwen zoeken een man die het economisch goed heeft en kan voorzien in hun onderhoud. Ze blijven vasthouden aan de traditionele genderideologie waarbij de man de kostwinner is.
Na school en werktijd, zo tussen 13.00 en 14.30 uur, wordt er warm gegeten. Rijst, roti of aardvruchten met bijgerechten of bravoe met tomtom of rijst zijn de gerechten die dan worden voorgeschoteld. Bij de gekruide Surinaamse maaltijd hoort water, liefst ijswater.
tangi. Het is goed om zelfs voor deze kleine dingen dank je wel te zeggen. A bun fu taki tangi gi den pikin sani disi srefi.
W'e tan begi gi den.
In Suriname wordt het elke dag om 06.30 licht en om 19.00 is het donker.
Suriname is geen duur land. Vervoer is overal goedkoop, net als verblijfplaatsen en eten in lokale restaurantjes. De prijzen in supermarkten zijn wel verrassend hoog, vrijwel alles wordt geïmporteerd. Eigenlijk geldt hoe luxer je de reis maakt, hoe duurder het wordt.
Suriname is een prachtig en veelzijdig land en er zijn heel veel redenen om dit mooie land in Zuid-Amerika te bezoeken. Onze Travel Specialist Roos en wij noemen er alvast, in willekeurige volgorde vijf op, de rest mag je zelf gaan ervaren!
Dit is een bijeenkomst van familieleden en kennissen en hier wordt de overledene herdacht en wordt er afscheid genomen. Deze bijeenkomst wordt ook wel Dede Oso genoemd, wat letterlijk sterfhuis betekent, en dit gebeurt op de plek waar de overledene (of zijn of haar familie) heeft gewoond.
In Suriname leeft 19,8% van de bevolking in armoede. Vooral tijdens de tweede regering van Desi Bouterse, sinds 2015, is het inkomen per hoofd van de bevolking sterk gedaald. Suriname behoort daarmee tot de armste landen van Zuid-Amerika. Wereldwijd is het percentage met ongeveer 8% op het laagste niveau ooit beland.
Bij de begrafenis gaat vaak een bazuinkoor of een trompettist voor. Veel Surinamers geven tijdens het leven aan dat zij dansend naar het graf gebracht willen worden. Het is een oude gewoonte en een troostende vorm van rouwverwerking. De nabestaanden gaan zo in, op het dansen zelf, dat ze het verdriet even vergeten.
goedoe – liefje, schatje (van mi gudu - mijn lieveling)
A di mi yere yu friyari. .. Gelukkige verjaardag grappig, Verjaardag, Gefeliciteerd.
Beckles vertelt dat in het Sranantongo het woord 'kapelka' (ook wel kaperka) vooral wordt gebruikt om de Monarchvlinder aan te duiden. Eigenlijk is dat de enige Surinaamse naam voor een vlinder.