Tetanus wordt veroorzaakt door het gif van de bacterie Clostridium tetani. Deze bacterie zit in grond en in straatvuil. Je kunt besmet raken door een wondje of via een dierenbeet. Na drie dagen tot drie weken wordt je dan ziek.
De tetanusbacterie komt in het lichaam via een wond waar vuil afkomstig van bijvoorbeeld de straat in is gekomen. De bacterie maakt gifstoffen aan die ernstige spierkrampen kunnen veroorzaken. De tijd tussen besmetting en de eerste verschijnselen is meestal 3-21 dagen, maar kan zelfs een paar maanden zijn.
De eerste symptomen van tetanus zijn meestal niet-specifiek, zoals hoofdpijn en spierstijfheid in de kaken. Er zitten meestal 3 tot 21 dagen tussen het moment van besmetting en de eerste ziekteverschijnselen. Vervolgens treden binnen 3 dagen specifieke symptomen op. In zeldzame gevallen zijn de klachten alleen lokaal.
Als u tetanus heeft, moet u zo snel mogelijk in een ziekenhuis worden opgenomen. U krijgt dan antistoffen tegen het gifstof van de bacterie, spierverslappers en pijnstillers. Ga na of u voldoende tegen tetanus bent ingeënt als u een wond oploopt of een verre reis gaat maken.
Het risico op tetanus na een honden- of kattenbeet lijkt klein, maar is niet goed onderzocht (Van Slooten 2013). In wonden van 50 patiënten met hondenbeten en 57 patiënten met kattenbeten werd een mediaan aantal van 5 bacteriële isolaten per wond gevonden (spreiding 0-16).
Tetanus, ook wel bekend als kaakklem of wondkramp, wordt veroorzaakt door de bacterie Clostridium tetani. Als deze bacterie in een open wond komt, kunt u een tetanusinfectie oplopen. De bacterie komt voor in straatvuil, roest, aarde, uitwerpselen en stof. Ook door een dierenbeet kunt u deze ziekte krijgen.
Als u een verwonding oploopt, bestaat de kans dat u in aanraking komt met deze bacterie. U kunt hier ernstig ziek van worden. Vaak duurt het 3 tot 21 dagen voordat de ziekteverschijnselen merkbaar zijn. De ziekte begint meestal met pijnlijke spierkrampen.
Vaak zijn de eerste symptomen: een strak gevoel om de mond; stijve kaakspieren; hoofdpijn.
Hondenbeet behandelen
De behandeling van bijtwonden bestaat uit het direct uitgebreid schoonspoelen van de wond met stromend water. Bij een oppervlakkige wond, waarbij alleen de huid maar niet het onderliggende weefsel beschadigd is, kan een desinfectie-middel als povidine-jodium gebruikt worden.
Herhaling van de tetanusprik is nodig in de volgende gevallen: Na een verwonding. De tetanusbacterie zit in straatvuil. Na een verwonding waarbij je bloedt is soms een tetanusprik nodig.
Een hondenbeet beschadigt het weefsel en er is een groot risico op infecties. Infecties die zelfs dodelijk kunnen zijn. U kunt door een hondenbeet bijvoorbeeld tetanus oplopen, wat dodelijk is als het niet wordt behandeld. Ga daarom na een hondenbeet altijd gelijk naar een dokter voor een tetanusprik.
Wat je onmiddellijk moet doen na het bijtincident is de wonde onder lopend water houden. Het snel reinigen van (het gebied rond) de wonde biedt zelfs een betere bescherming tegen infecties dan antibiotica. Je hoeft geen ontsmettingsmiddelen te gebruiken. Hondenbeten was je met zeep.
Door de wond goed uit te spoelen worden een hoop bacterieën uit de wond gespoeld wat de kans op infectie kleiner maakt. In tegenstelling tot andere grote wonden spoelen we deze wonden dus wel uit.
Tegen deze ziekte kunt u worden gevaccineerd met een injectie. Na injectie maakt het lichaam afweerstoffen tegen de gifstoffen van de tetanus-bacteriën. Als u dan in aanraking komt met die gifstoffen, kan uw lichaam deze effectiever onschadelijk maken. Het vaccin beschermt gedurende 10 jaar tegen tetanus.
Tetanus of klem is een zeer ernstige bacteriële infectieziekte die de spieren aantast en kan leiden tot krampen en verstikking. Je raakt besmet via huidwonden. Zonder behandeling kan tetanus zelfs dodelijk zijn.
De DTP-vaccinatie beschermt tegen 3 ernstige infectieziekten: difterie, tetanus en polio. De inenting wordt aangeboden op 9-jarige leeftijd. Op 9-jarige leeftijd krijgen kinderen een DTP Difterie, Tetanus en Poliomyelitis (Difterie, Tetanus en Poliomyelitis)-vaccinatie tegen difterie, tetanus en polio.
€ 10,22 exclusief afleverkosten. Afleverkosten zijn de kosten die uw apotheker hanteert voor het leveren van het geneesmiddel. Dit middel wordt volledig vergoed door uw zorgverzekeraar.
Wonden. Het is het beste als u de inenting(en) tegen tetanus zo snel mogelijk na de verwonding krijgt. Als dat niet gebeurd is kan het ook tot 3 weken na de verwonding.
Gezien de korte incubatietijd van tetanus (3 dagen tot 3 weken) is het belangrijk dat de bescherming tegen tetanus zo snel mogelijk na de verwonding op peil wordt gebracht.
Wanneer de bedekkende opperhuid direct na het sluiten van de wond weer de volle dikte bereikt, is nog goed te zien dat het onderliggende weefsel nog rood, dik en stug is. Het granulatieweefsel dat de lederhuid vervangt, moet nog verder uitrijpen tot een dun, soepel en wit bindweefsel.
Smeer geen vaseline op een open wond. Als dit niet praktisch is (bijvoorbeeld in verband met kleding) en bij diepere schaafwonden kun je de schaafwond afdekken met metaline of ander niet aan de wond klevend verband. Gewone pleisters en kompressen plakken aan de wond vast.
Spoel de wond met lauwwarm water uit de kraan of douche. Ga naar uw huisarts. Een bijtwond kan tot 8 uur later worden gehecht. Uw huisarts controleert of u voldoende tegen tetanus bent ingeënt.
Bijten zonder dreigen
Dat kan komen doordat de hond in het verleden gestraft is voor bijvoorbeeld grommen. Als hij zo heeft geleerd dat zijn waarschuwingen niet helpen en dat de situatie er voor hem zelfs slechter op wordt, zal hij het waarschuwen gaan overslaan en direct bijten om zichzelf toch te verdedigen.
Bij verhoogde kans op infectie dient de patiënt 1-3 dagen na de bijtwond gecontroleerd te worden. Indien er toch een bijtwondinfectie optreedt, wordt deze behandeld met amoxicilline/clavulaanzuur gedurende 7 dagen; tweede keus is clindamycine (≥ 13 jaar) of doxycycline (≥ 13 jaar), beide eveneens gedurende 7 dagen.
Alle zoogdieren zijn gevoelig voor deze bacterie, maar de gevoeligheid verschilt evenwel. Zo zijn het paard, schaap en geit zeer gevoelig. Honden en katten zijn veel minder gevoelig en daar komt tetanus dan ook vrij weinig bij voor.