Het is vaak effectief om de inleiding direct te beginnen met een gedurfde stelling, met een vraag aan de lezer of met interessante cijfers. Vraag je lezer bijvoorbeeld “Is bloggen dood?” of presenteer het nog stelliger met “Bloggen is dood”.
In je inleiding introduceer je je onderwerp, stelt de probleemstelling op en vertelt je doelstelling en je onderzoeksvragen. Verder maak je een korte beschrijving van de onderzoeksopzet en maak je een leeswijzer.
Een goede manier om een inleiding te beginnen, is een persoonlijke anekdote die een direct verband houdt met je schrijfwerk. Vertel bijvoorbeeld hoe jouw eigen interesse voor het onderwerp is ontstaan, of op welk moment je op het idee bent gekomen om je boek of scriptie te schrijven.
Begin met een inleiding waarin je vertelt wat lezers kunnen verwachten van het artikel. Zet het 'probleem' van de lezer dat je gaat behandelen centraal. Vertel in de volgende alinea's wat je de lezer bij de inleiding hebt beloofd te gaan vertellen. Geef het artikel meer structuur door het gebruik van subkopjes.
Een artikel bestaat uit een inleiding, middenstuk en afsluiting. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. In de inleiding benoem je de kernvraag, zodat je lezers weten wat ze kunnen verwachten. Schrijf ook vast op hoe jij de aandacht gaat trekken, want je wil ze natuurlijk wel triggeren om verder te lezen.
In je inleiding geef je algemene informatie over je onderwerp en baken je je onderwerp af zodat je lezer weet waar je onderzoek over gaat. Met die informatie beschrijf je jouw doelstelling, probleemstelling en presenteer je de hoofdvraag en deelvragen van je scriptie.
Pakkende beginzin. De inleiding van een essay begin je met een pakkende beginzin. Dit is een eerste zin (of twee) die de lezer direct boeit en betrekt bij jouw essay.
Woorden die weinig gebruikt worden en niet bekend zijn, maken een lezer nieuwsgierig en trekken zijn aandacht. Als je jouw inleiding begint met een dergelijk woord en daar op een speelse wijze de definitie van gaat geven, maakt dat je inleiding origineel en minder saai.
De inleiding van een essay is meestal niet langer dan een of twee paragrafen en maakt normaliter ongeveer 10 tot 20 procent uit van je tekst.
Het is gebruikelijk om het voorwoord te beginnen met een korte beschrijving of vermelding van de context (opleiding, onderwerp). Vervolgens bedankt je de mensen die op enigerlei wijze hebben bijgedragen aan jouw onderzoek of scriptie, zoals de scriptiebegeleider of stagebegeleider.
De inleiding is het eerste hoofdstuk van je scriptie en komt meteen na de inhoudsopgave.
In de inleiding introduceer je de aanleiding, het onderwerp, de probleemstelling, de doelstelling en je onderzoeksvraag (en eventueel deelvragen) en beschrijf je kort de onderzoeksopzet. Een krachtige heldere inleiding zorgt ervoor dat je de lezers voor je wint en ze graag de rest van je scriptie willen lezen.
Een inleiding of intro geeft weer waar de inhoud over gaat, terwijl het voorwoord iets vertelt over hoe u het schrijven heeft ervaren. Tijdens het lezen van de inleiding, maakt de lezer kennis met de inhoud van het boek of het verslag. Tijdens het lezen van het voorwoord maakt de lezer kennis met de schrijver.
Na het voorwoord komt de inhoudsopgave en daarna de inleiding. Het doel van een inleiding is, zoals de naam al zegt, om de lezer in te leiden in het onderwerp. In een inleiding leg je de lezer uit hoe je verslag is opgebouwd.
Samenvattingen volgen altijd dezelfde indeling als het onderwerp dat ze samenvatten, te beginnen met de inleiding en eindigend bij de conclusie van het onderwerp. Hoewel samenvattingen vaak worden gebruikt in academische settings, kunnen ze worden toegepast op elk ander type verhaal.
Tenaamstelling: De naam van de auteur komt onder de titel van het artikel te staan. De auteur moet aangeven hoe zijn/haar naam moet worden vermeld. Er worden geen titels vermeld.