Zeeslangen kunnen onder water door hun huid ademen dankzij aders die bloed bevatten met een veel lagere concentratie aan zuurstof dan het omringende zeewater. Dat laat zuurstof toe door de huid te dringen en in het bloed te geraken.
Het zijn geen agressieve dieren en als ze mensen bijten (die geen prooi voor hun zijn) injecteren ze vaak maar weinig gif waardoor de schade meestal erg beperkt blijft. Het sterke gif van zeeslangen wordt door de dieren vooral gebruikt om hun prooi te vangen.
Zeeslangen moeten vaak duiken om hun prooien buit te maken en ze kunnen ook enige tijd onder water blijven. De meeste soorten leven in relatief ondiepe delen van de zee, zoals langs koraalriffen bij de kust. Enkele soorten kunnen een diepte bereiken van ongeveer 150 meter en houden dit tot twee uur vol.
Op Curaçao komt de Curaçaose slang (Liophis triscalis) of Kolebra di Kòrsou voor. Veel mensen zijn bang voor slangen. Terwijl de slangen die wij tegen kunnen komen volstrekt ongevaarlijk zijn en dat weten mensen meestal zelf ook. Toch kunnen ze hun angst niet bedwingen wanneer ze dit reptiel zien.
Zoals gezegd worden zeeslangen voornamelijk aangetroffen in ondiepe tropische wateren in de Indische en Stille Oceaan. Het liefst vertoeven ze in de buurt van koraalriffen of bij riviermondingen.
De zwarte mamba staat bekend als 's werelds dodelijkste slang. Ze wonen in de savanne in het zuiden en oosten van Afrika, en ze zijn een van de snelste slangen ter wereld – ze kunnen snelheden van twintig kilometer per uur halen.
Vrijwel alle waterslangen zijn onschuldige dieren die niet snel zullen bijten. Een aantal soorten echter staat bekend als agressief en de soorten uit het geslacht Rhabdophis zijn aan te merken als giftig, een beet kan voor de mens fatale gevolgen hebben.
Op Aruba komen 2 soorten slangen voor, de Santanero en de Cascabel. De Cascabel hoort tot de familie van de ratelslangen. De Cascabel is de enige giftige slang van Aruba. Latijnse naam: Crotalus durissus unicolor Lengte: 65 cm – 100 cm.
Curaçao is ook zeer geschikt voor het kantvissen op tarpon en red snapper. Zo af en toe gebeurt het dat je vanaf de kant een verdwaalde diepzeevis vangt. Naast de stranden zijn de Santha Martha baai, Sint Michiel baai, de Piscaderabaai en het water rondom Willemstad geschikt voor het kantvissen.
Op Curaçao komen tien soorten inheemse zoogdiersoorten voor: vleermuizen (8 soorten), het Curaçaos witstaarthert en het Curaçaos konijn. Daarnaast zijn er de afgelopen eeuwen grote groepen zoogdieren op het eiland gebracht die uiteindelijk verwilderden. Geiten en katten zijn daar voorbeelden van.
Slangen hebben net als veel andere dieren een spijsverteringsstelsel met onder andere een maag, lever en darmen. Bij slangen komt de ontlasting uit de darm en de urine uit de nieren samen in een ruimte. Die ruimte wordt de cloaca genoemd. Slangen poepen en plassen tegelijk.
Doorgaans eten ze kleinere dieren, bijvoorbeeld konijnen of vogels. Pythons van deze afmetingen kunnen in principe alles eten wat ze willen, maar mensen staan doorgaans niet op hun menu. Er zijn dan ook weinig gevallen bekend waarbij een mens door een python werd opgegeten.
Eet het slangenvlees.
Er moet een lijn spieren aan weerszijden van de wervelkolom zitten; dit is het dikste stuk vlees op het lichaam van de slang. De ribben zitten vrij stevig vast aan de ruggengraat, dus knabbel met je tanden er stevig overheen om de rest van het vlees van de ribben te verwijderen.
Zeeslangen kunnen onder water door hun huid ademen dankzij aders die bloed bevatten met een veel lagere concentratie aan zuurstof dan het omringende zeewater. Dat laat zuurstof toe door de huid te dringen en in het bloed te geraken.
Relatief bekende voorbeelden zijn beten en steken van kwallen. Van sommige soorten, zoals kubuskwallen, Portugese oorlogsschepen, blauweringoctopussen, en stekels van steen- en schorpioenvissen, kunnen de gevolgen fataal zijn. Je kan ook per ongeluk trappen op stekelhuidigen, zoals bepaalde zeesterren en zee-egels.
Voor Curaçao, Sint Eustatius en Sint Maarten werden elk drie haaiensoorten waargenomen. Er is nog een aanvullende BRUV-onderzeeërtest op 300 meter diepte rondom Curaçao gedaan, waarbij een extra haaiensoort werd gezien: de Cubaanse doornhaai.
De hamerhaai, verpleegsterhaai en zandhaai zijn de haaiensoorten die sporadisch voorkomen in de wateren van Bonaire. De kans op een ontmoeting met deze haaien is het grootst aan de oostkust van het eiland. Aan deze kant is de noordoostpassaatwind nog op volle snelheid en jaagt hij de golven metershoog op.
het is 1 van de meest giftige vissen in de oceaan. een steek bij een mens zorgt voor flink wat pijn, overgeven en moeite met ademen (over het algemeen niet dodelijk) ze planten zich voort als konijnen.
De Antilliaanse leguaan leeft voornamelijk in struiken en hoog in bomen, en wordt niet vaak op de grond aangetroffen. De leguanen voelen zich namelijk veiliger hoog in de boom. Ze eten voornamelijk 's ochtends jong blad, maar ook fruit in het natte seizoen.
Hier komen, naast vele tientallen soorten tropische vissen, in zee o.a. barracudas, haaien, inktvissen, krabben, kreeften, roggen, schildpadden, zeepaardjes en zeesterren voor.
De meeste slangen doden hun prooi met hun tanden. Die vlijmscherpe tanden zijn naar achteren gericht.
Als ze kronkelen zetten ze zich af tegen stenen, takken of de ruwe bodem. Zintuigen Slangen hebben wel ogen, maar zien meestal slecht. Ze horen geen geluiden, omdat ze geen oren hebben, maar ze voelen wél de trillingen aan de grond.
„Dat is ook zoiets. Mensen beweren dat het niet kan, maar ik heb anaconda's veel grotere prooien zien eten dan mensen. Een wild zwijn bijvoorbeeld en een kaaiman. Als de anaconda eenmaal de menselijke ribbenkast in elkaar heeft gedrukt, zijn we niet meer zo groot.