Zo ademen insectenBoven water ademen insecten via openingen in de zijkant van hun lichaam. Lucht met daarin verse zuurstof komt via deze openingen terecht in buisjes, de tracheeën. Via deze buisjes verspreidt de lucht zich door het hele lichaam van het insect.
In plaats van zuurstof in te ademen, heeft de bidsprinkhaan kleine gaatjes langs de zijkant van zijn lichaam.De zuurstof in de lucht stroomt door deze gaatjes .
Is de bidsprinkhaan gevaarlijk en kan hij steken? Voor mensen is de bidsprinkhaan niet gevaarlijk. De kans dat het insect je bijt is heel klein.
Voeten en vingers vangen zuurstof voor zeester
Zeesterren zitten qua ademen tussen octopussen en regenwormen in. Als je goed inzoomt op deze sterren zie je over het hele oppervlakte kleine langwerpige wormvormige zakjes zitten. Via deze zachte zakjes haalt een zeester zuurstof uit het water.
Bij de meeste vissen en een aantal andere waterdieren (zowel gewervelde als ongewervelde dieren) bestaat het ademhalingssysteem uit kieuwen, die ofwel gedeeltelijk of volledig uitwendige organen zijn, en die contacht hebben met het water. Dit water stroomt op verschillende manieren over de kieuwen.
Insecten hebben geen longen. Ze ademen via piepkleine gaatjes in hun skelet, dat aan de buitenkant zit.
Volgens de Wet op dierproeven valt onderzoek met ongewervelde dieren, zoals insecten, kreeften en zeesterren, niet onder proefdieronderzoek. De wet beschouwt ongewervelde dieren -die geen ruggengraat hebben- als dieren zonder een (grote) hersencapaciteit, die ook geen stress of pijn ervaren.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten, ringwormen en inktvissen. Maar een paar dieren, zoals sponzen en anemonen, hebben geen hersenen.
Ze nemen zuurstof op door de dunne huid, het ademhalingsapparaat werkt echter ook onder water. Aangezien regenwater rijk is aan zuurstof hebben regenwormen niet veel te vrezen van een bui.
Zeesterren gebruiken geen kieuwen of longen om te ademen. Ze vertrouwen op diffusie over oppervlakken in hun lichaam. Zo wordt de meeste zuurstof opgenomen uit water dat over hun buisvoeten en papulae of huidkieuwen stroomt .
Eenmaal volwassen kunnen bidsprinkhanen nog enkele maanden leven; afhankelijk van de temperatuur en de beschikbaarheid van voedsel leven mannetjes vaak nog maximaal twee maanden en vrouwtjes nog drie tot zes maanden.
De sprinkhaan moedigt mensen aan om veranderingen te omarmen, uitdagingen aan te gaan en creatieve oplossingen te vinden om obstakels te overwinnen. Hij herinnert eraan dat tegenslagen groeikansen zijn, en dat ons vermogen om ons aan te passen bepalend is voor ons succes.
Als u zich zorgen maakt over het hanteren van bidsprinkhanen, kunt u handschoenen of een tang gebruiken om ze naar een andere locatie te verplaatsen . Een andere manier om van ze af te komen, is door insectenetende vogels, zoals roodborstjes, lijsters, leeuweriken en nachtegalen, in de buurt te laten nestelen en zich te voeden met bidsprinkhanen.
De mandibels zijn sterk, gebogen en scherp, ontworpen om de lichamen van hun prooi te grijpen en door te snijden . Deze mandibels bevinden zich aan de voorkant van de kop en werken samen om insecten te vangen en te immobiliseren, waardoor de bidsprinkhaan zijn maaltijd snel kan verorberen.
Ze hebben groen “bloed”
Bidsprinkhanen beschikken, net als andere insecten, niet over de gebruikelijke bloedsomloop- en ademhalingssystemen van gewervelde dieren.
Hoewel het mannetje niet lang overleeft, kan hij het paringsproces voltooien zonder kop . Bidsprinkhanen zijn hun hele leven kannibalistisch.
Wist je dat het aantal harten per regenworm verschilt? De gewone regenworm heeft bijvoorbeeld vijf paar, en dus tien harten in totaal! Daarnaast heeft een regenworm geen longen maar kan hij gewoon door zijn dunne huid ademen.
Spinnen behoren tot de geleedpotigen en hebben dus geen longen zoals zoogdieren. Veel spinnen hebben zogenaamde boeklongen die de naam danken aan de vele bladachtige plaatjes die zuurstof opnemen. Veel soorten hebben ook vertakte buisjes die het lichaam van zuurstof voorzien, een zogenaamd tracheeënstelsel.
Denken en voelen: Wormen hebben een brein dat verbinding maakt met zenuwen van hun huid en spieren . Hun zenuwen kunnen licht, trillingen en zelfs sommige smaken detecteren, en de spieren van hun lichaam maken bewegingen als reactie. Ademhalen: Wormen ademen lucht in en koolstofdioxide uit, net als wij, maar ze hebben geen longen.
[NTR] De naakte molrat is een bijzonder diertje. Hij kan heel oud worden – tot wel 32 jaar, uitzonderlijk voor een dier ter grootte van een muis – en krijgt nooit kanker. Een andere superkracht van de molrat is de afwezigheid van het voelen van bepaalde soorten pijn, blijkt uit nieuw onderzoek.
1. De Chimpansee. Chimpansees staan al lang bekend om hun enorme intelligentie. Ze gebruiken gereedschappen, lossen complexe problemen op en kunnen zelfs communiceren via gebarentaal.
De kwal is een heel oud zeedier. Er werden fossielen van 600 miljoen jaar oud ontdekt in Australië. Sommige van deze fossielen zijn afkomstig van de voorouders van de kwallen, de zogenaamde Ediacaria. Kwallen onderscheiden zich doordat ze geen hart, hersenen en longen hebben!
Insecten hebben in tegenstelling tot mensen geen centraal zenuwstelsel en kunnen dus simpelweg geen pijn voelen, zeggen sommige onderzoekers.
Hoewel ze geen echte hersenen hebben, is waargenomen dat slakken associatieve denkvaardigheden hebben, wat impliceert dat dit leervermogen, hoewel primitief, hen in staat stelt om plezier en pijn te ervaren (als voelende wezens) 14,15 . De evolutie van terrestrische buikpotigen heeft onthuld dat ze zijn geëvolueerd uit aquatische vormen 16 .
Neen, slakken kunnen niet gillen.