Insecten hebben geen longen. Ze ademen via piepkleine gaatjes in hun skelet, dat aan de buitenkant zit.
Insecten hebben geen longen; via minieme luchtgaatjes in het lichaam (stigma of spiracle genaamd) komt de zuurstof direct in de tracheeën terecht en wordt zo naar de cellen gebracht. Bij het uitademen komt koolzuurgas en water door dezelfde buisjes weer naar buiten.
Onder amfibieën verstaan we een groep van koudbloedige gewervelde dieren, die zich onderscheiden van de reptielen. Een kenmerk van een amfibie, is dat ze zowel op het land als op het water kunnen leven. Dat komt, omdat ze (in tegenstelling tot reptielen en zoogdieren) geen longen hebben, maar kieuwen, zoals vissen.
Zo ademen insecten
Boven water ademen insecten via openingen in de zijkant van hun lichaam. Lucht met daarin verse zuurstof komt via deze openingen terecht in buisjes, de tracheeën. Via deze buisjes verspreidt de lucht zich door het hele lichaam van het insect.
De potvis kan tot 90 minuten onder water blijven, op zoek naar voedsel, zonder te ademen. Andere zeezoogdieren, zoals bijvoorbeeld de bultrug, de walrus of de zeekoe (foto onder), kunnen ook makkelijk 20 minuten zonder zuurstof. Tot nu toe was het niet duidelijk hoe deze zoogdieren dat deden.
Een internationaal team van onderzoekers heeft een meercellig dier ontdekt dat geen zuurstof ademt. Het gaat om een parasiet die behoort tot de stam van de Myxozoa en die Henneguya salminicola heet. De parasiet heeft geen mitochondriaal DNA en zijn mitochondriën zijn niet meer functioneel.
In Australië komt een schildpad voor die ademt door zijn achterste. Dankzij een exemplaar met een bijzonder kapsel kreeg de bescherming van het dier een flinke boost.
Insecten hebben geen longen. Ze ademen via piepkleine gaatjes in hun skelet, dat aan de buitenkant zit.
Veel insecten, waaronder kakkerlakken, muggen en vliegen, kunnen pijn ervaren.
Mieren ademen zuurstof in via syphonen, een serie openingen aan de zijkant van hun lichaam. De syphonen zijn verbonden met een buizennetwerk die de zuurstof naar bijna iedere cel in het lichaam vervoeren.
Röntgenfoto van de longen van een hond: rechts van het hart hebben de longen een normale kleur (zwart).Links van het hart zijn de longen te wit door vocht. Kleine honden met hartfalen hebben vaak een hartruis. Bij grote honden is deze vaak minder duidelijk aanwezig.
Bij vogels maakt de lucht een rondje langs de verschillende luchtzakken, door de longen en naar buiten. Zowel bij in- als bij uitademing gaat de zuurstofrijke lucht door de longen. Dit zorgt voor een erg efficiënte zuurstofopname. Een vogel ademt in door het borstbeen naar buiten te bewegen.
Het gaat hierbij om dieren zoals zeesterren, zee-egels, regenwormen, zeesponzen, kwallen, kreeften, krabben, insecten, spinnen, slakken, mosselen en inktvissen.
Wespen hebben gevoelige, langwerpige ogen (facetogen) waarmee ze weliswaar geen rode kleuren kunnen zien, maar wel ultraviolet licht. Bovenop de kop zitten drie ocelli, welke eveneens ogen zijn maar minder gevoelig dan de facetogen. Hun voelsprieten zijn lang en gebogen, en bevatten zintuigcellen.
De pijnbeleving van insecten is al decennialang een twistpunt onder biologen. Insecten hebben in tegenstelling tot mensen geen centraal zenuwstelsel en kunnen dus simpelweg geen pijn voelen, zeggen sommige onderzoekers.
Elk insect heeft de volgende inwendige organen: hersenen, darmkanaal, uitscheidingsorganen (buizen van Malpighi), eierstok, buisvormig hart, buikzenuw (streng). Het bloed van insecten dient niet voor het transport van zuurstof en is meestal kleurloos. Insecten hebben nauwelijks of geen slagaders, maar wel een hart.
En eerder onderzoek toonde aan dat insecten zich bewust zijn van beschadiging aan hun lichaam, bijvoorbeeld wanneer zij blootgesteld worden aan extreme temperaturen. Dit noemen wetenschappers ook wel 'nociceptie'. Maar dit is nog geen bewijs dat insecten pijn ervaren op dezelfde manier als wij dat doen.
Dieren Behalve mensen zijn er ook veel dieren die hersenen hebben. Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen.
Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Bijen en wespen vinden dikwijls onderdak in hun nestgangen. Sommige slapen in of op bloemen, wat soms tot slaapgezelschappen leidt.Andere slapen graag met de kaken vastgeklemd aan een plant.
Wespen zijn vooral overdag actief, tot zonsondergang. Daarna gaan ze in hun nest slapen, tot de zon weer opkomt. Heel soms zijn wespen ook 's nachts nog onderweg. Dat gebeurt als ze, bijvoorbeeld, gehinderd worden door vijanden of slecht weer en zo niet op tijd in het nest terug kunnen zijn.
In tegenstelling tot de bij heeft een wesp geen weerhaakjes aan zijn angel en houdt hij zijn angel als hij steekt. De wesp kan hierdoor meerdere keren achter elkaar steken en zal hier nooit dood aan gaan. Ben je gestoken en blijft er een angel achter? Dan ben je hoogstwaarschijnlijk door een bij gestoken.
De ademhalingsorganen van insecten worden tracheeën genoemd.. Dit is een netwerk van buisjes die aan de oppervlakte geopend zijn door de ademhalingsopeningen (stigmata), en alle organen in het lichaam van de insect bereiken doordat ze zich vertakken in tracheolen die een zeer dunne en permeabele wand hebben.
Kikkers ademen via hun huid
Kikkers leven zowel op het land als in het water. Wanneer ze kopje onder gaan gebruiken ze niet hun longen maar wel hun huid om te ademen. Hun zeer dunne vel is zo goed doorbloed dat het zuurstof rechtstreeks uit het water kan opnemen.
Muizen, ratten en varkens blijken via hun achterwerk zuurstof te kunnen krijgen. Foto ter illustratie. Mensen en veel dieren krijgen zuurstof binnen via hun longen of kieuwen, maar sommige vis- en spinsoorten hebben in noodgevallen een achtervang om te overleven, namelijk hun anus.