Hebben vissen geen maag maar die is vervangen door een lange darm met eerst de slokdarm.
Een goudvis heeft namelijk geen maag. Alles wat hij eet komt er vrijwel direct weer uit. Ten eerste zullen je vissen hun bak heel snel vervuilen als je ze veel eten geeft. Deze vervuiling kan ze ziek maken.
Door de aanwezigheid van een zwemblaas kan de vis zonder verdere zwembewegingen in het water blijven zweven. Verder heeft de vis een lever en een alvleesklier die vaak tot één orgaan versmolten zijn (hepatopancreas), een galblaas en een milt. Het hart bevindt zich niet in de buikholte, maar vlak onder de kieuwen.
Het verteringsproces
Wanneer er een maag gevormd is, begint daar de vertering, welke bestaat uit door elkaar kneden en mengen met eiwitverterende maagsappen. Anders dan bij de hogere gewervelde dieren, komen er bij de vissen lang niet altijd zuur reagerende sappen in de maag vrij.
De bloedsomloop van de vis is enkelvoudig. Het bloed stroomt van het hart naar de kieuwen en van daaruit door het lichaam. De bloedvaten vertakken zich in het lichaam tot haarvaten. Haarvaten zijn zeer kleine bloedvaatjes die het bloed bij alle cellen van het lichaam brengen.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Vissen houden het graag simpel en hebben een hart met slechts één boezem en één kamer. Hun hart laat bloed rechtstreeks van de kieuwen naar het lichaam stromen, alleen op de terugweg passeert het via het hart.
Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren en hier vallen vissen in principe niet onder. Echter kan vis wel gegeten worden en is het ook een dierlijk product. In dit opzicht kan vis dus gezien worden als het vlees van een vis.
Het proces van kliermaag en spiermaag duurt ongeveer 20 minuten. De zuurgraad in beide magen ligt tussen de 3 en 4. De magen passen zich aan, aan de voeding die verstrekt wordt. Bij zachte voeding, eivoer bijvoorbeeld, is de maag dunner dan bij alleen maar zadenvoeding.
Vissen scheiden mucoprotëinen (slijm-eiwitten) uit die een slijmlaag vormen over de schubben en de onderliggende huid. Deze slijmlaag vormt DE BELANGRIJKSTE verdediging tegen bacteriële en parasitaire ziekteverwekkers maar ook tegen schimmels en biedt tevens bescherming tegen slechte waterkwaliteit.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
Ei-leggen is ook wat de naam suggereert: De vissen leggen eieren in plaats van het baren van kleine visjes. Zodra de eieren zijn gelegd groeien ze uit tot kleine visjes die uitkomen met een bijbehorende dooierzak en groeien dan uit tot volledige vissen.
Vissen hebben geen oren. Tenminste, niet van die flappers die je aan de buitenkant kunt zien. Zij detecteren geluid met behulp van het binnenoor en het zijlijnsysteem. Het binnenoor is met name gevoelig voor geluid met een frequentie van honderden of zelfs duizenden Hertz.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Roggen en andere vissen zijn vaak juist een beetje glibberig. Durf jij ze aan te raken? Alleen in het Dolfinarium kun je roggen, haaien en andere vissen uit de Noordzee aaien.
In principe is het beter om iets te weinig dan te veel te voeren. Een overdaad aan voedsel in het aquarium, zal gaan rotten. Tropische vissen kunnen hierdoor ziek worden en het water word erg belast. Sommige mensen denken dat vissen altijd honger hebben omdat ze om voedsel smeken.
Een koe eet de hele dag door, wel zo'n 100 kilo gras. Moet je je voorstellen! Om dat allemaal goed te kunnen verteren, heeft de koe vier magen.
Vooral plantenetende vogels, krokodillen, zeehonden en -leeuwen gebruiken gastrolieten voor hun spijsvertering. Dieren die niet de beschikking hebben over tanden om hun (plantaardig) voedsel te verwerken, gebruiken hiervoor ingeslikte stenen.
Uilen hebben geen krop zoals veel andere vogels, maar wel een elastische slokdarm, waardoor ze grote stukken voer ineens kunnen inslikken.
Ze bevatten mineralen als jodium, fosfor en seleen. Kreeft bijvoorbeeld scoort daarnaast ook nog eens hoog op de vitamine B1-index, terwijl vette vis weer heel rijk is aan vitamine D, B2 en vitamine A. Daarnaast bevat vis van nature eiwitten en gezonde vetten, stoffen die onmisbaar zijn voor je lichaam.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
Kaas levert niet dezelfde voedingsstoffen als vlees. Kaas levert weliswaar evenveel eiwit als vlees en vitamine B12, maar bevat maar heel weinig ijzer, zo'n 0,1 milligram per 100 gram. Bovendien bevat kaas vaak veel verzadigd vet, zeker de vette (48+) varianten en veel zout.
Sommige dieren hebben helemaal geen bloed of een bloedsomloop omdat ze dat gewoon niet nodig hebben. Zo ontberen platwormen een eigen bloedsomloop; gassen worden direct via de huid opgenomen en uitgescheiden.
Vissen hebben een tongbeen onderaan in hun bek. Ze trekken dat naar beneden om hun bek te openen. Wij stammen af van vissen en hebben de restanten van zo'n tongbeentje in ons hoofd.
Een vis heeft aan de elke zijkant een KIEUW zitten, Bij het ademen neemt de vis een slok water, sluit zijn bek waardoor het water langs zijn kieuwen terug naar buiten gaat. De zuurstof uit het water blijft achter in de dunne vliesjes die zich in de kieuwen bevinden deze sturen het dan door naar het bloed.