Schimmels hebben 3 dingen nodig om te overleven: vocht, zuurstof en voeding. Ontbreekt er één van deze zaken, dan gaan ze dood.
Schimmels planten zich voort door middel van sporen. Dit zijn microscopische deeltjes die door de lucht vervoerd worden. Om tot nieuwe schimmels uit te groeien zijn voldoende vocht, een geschikte temperatuur en voedingsbodem (organisch, vaak houtachtig, cellulosehoudend materiaal) essentiële voorwaarden.
Schimmels komen in heel wat woningen voor. Ze hebben enkel vocht en amper licht nodig. Schimmels vinden dus makkelijk een manier om in je badkamer, keuken of wasplaats te groeien.
Schimmels houden van warme en vochtige plekken. Huidschimmels ook. Daarom komen infecties met huidschimmels ook vaak voor op plekken zoals de oksel, vagina en voeten. Ze kunnen echter voorkomen op iedere plek van het lichaam, zelfs de nagels kunnen aangetast worden.
Een schimmel is opgebouwd uit allemaal draden die filamenten worden genoemd. Door deze filamenten kun je een schimmel makkelijk onderscheiden van een bacterie onder de microscoop. Daarnaast heeft een schimmel een celwand, vacuole, celmembraan en een cytoplasma. Net als bij bacteriën zijn niet alle schimmels slecht.
Schimmels houden niet van frisse lucht, maar wel van vochtige plekken. Check daarom of je voldoende lucht tegen vochtproblemen. Oudere huizen hebben meestal alleen natuurlijke ventilatie en huizen vanaf 1975 vaak mechanische ventilatie.
Conclusie: schimmels eten dood materiaal. Daarbij breken ze grote koolstofmoleculen in organisch materiaal af tot basale bouwstenen die dan weer in de bodem terechtkomen. Schimmels ruimen de natuur dus niet alleen netjes op, maar maken deze voedingsstoffen ook weer beschikbaar voor de planten.
Voor de meeste schimmels zijn temperaturen tussen 4 en 40 ˚C en een relatief vochtgehalte in de lucht van 70 tot 100% optimaal. Hoe vochtiger het materiaal hoe sneller de meeste schimmels groeien.
Soda is het milieuvriendelijkste middel om schimmel te verwijderen. Los 6 gram soda op in een emmer met 1 liter water. Doop een harde borstel in de emmer en wrijf over de schimmelplekken. Loskomende schimmeldeeltjes zijn heel slecht voor je.
Veel schimmels leven van dood plantaardig materiaal; er zijn echter ook schimmels die levend plantaardig of dierlijk materiaal als voedsel gebruiken: ze leven als parasieten op planten of insecten (entomopathogene schimmels).
Schimmels gaan namelijk dood bij een temperatuur onder de 0 graden celcius en boven de 60 graden celcius. Schimmel in de BBQ kan een serieus probleem zijn dat de smaak van het eten kan beïnvloeden en de gezondheid van de consument kan schaden.
Schimmel is schadelijk voor de gezondheid!
De schimmelsporen kunnen bij inademing allergische reacties veroorzaken en leiden tot allerlei problemen met de luchtwegen. Maar niet alleen de schimmelsporen zijn ongezond, een vochtige slaapkamer is überhaupt ongezond om dagelijks in te verblijven.
Om te beginnen alleen al door te ademen en te zweten. Daarnaast komt er veel vocht in de lucht door te koken, douchen, wassen en schoonmaken. Ook in een huis dat niet verwarmd wordt, stijgt het vochtgehalte. Door het huis gelijkmatig te verwarmen, wordt de lucht juist droger.
Gaat een schimmelinfectie vanzelf over? Een schimmelinfectie in de vagina kan in principe geen kwaad, maar kan wel heel vervelend zijn. Het evenwicht tussen de bacteriën en schimmels herstelt zich vaak vanzelf waarna de schimmelinfectie ook vanzelf weer overgaat.
Schimmel gaat niet vanzelf weg en moet je daarom goed schoonmaken. Doe dit direct zodra de schimmel zichtbaar wordt. Hoe langer je namelijk wacht, hoe moeilijker het is om schimmel weg te halen.
Het beste resultaat wordt bereikt met witte azijn, maar ook daarmee werd niet alle schimmel verwijderd. Schimmel kunt u verwijderen met soda. Los een schep soda op in water en roer het mengsel door. Breng dit mengsel aan op de schimmel en boen vervolgens met een harde borstel over de schimmelplekken heen.
De gevolgen van zwarte schimmel voor de gezondheid:
Langdurige blootstelling aan zwarte schimmel kan resulteren in diverse gezondheidsklachten, zoals: Allergieën: Schimmelsporen in de lucht kunnen allergische reacties veroorzaken, waaronder niezen, jeukende ogen en huiduitslag, vooral bij gevoelige individuen.
Om dit te bewerkstelligen heeft het de juiste omgeving nodig. Om zichzelf te activeren en te kunnen koloniseren hebben schimmelsporen zuurstof, voedsel, vocht en warmte nodig. De meeste schimmels blijven inactief op droge plaatsen of bij temperaturen onder de 4 graden Celsius.
Tijdlijn voor de groei van zwarte schimmel
Zodra dit proces start, kunnen de sporen zich koloniseren en verspreiden tussen de 3 en 12 dagen. Zwarte schimmel is op dit punt mogelijk nog niet zichtbaar, na ongeveer 18 dagen zal je vaak wel als de visuele tekenen binnenshuis opmerken.
Een schimmel is een zogeheten aeroob: dat betekent dat die zuurstof nodig heeft om te kunnen groeien. Zelfs bij zeer lage zuurstofconcentraties is groei al mogelijk.
De schimmel Candida auris is extreem resistent voor schimmeldodende middelen. Hij verspreidt zich snel en als je een zwakke weerstand hebt kan het ook dodelijk zijn. Met name in de Verenigde Staten rukt de schimmel op en ook in landen om ons heen wordt 'ie gesignaleerd.
Schimmels behoren tot de micro-organismen en vormen naast planten en dieren een afzonderlijk rijk. Ze zijn een onmisbare schakel in de keten van afbraak en recyclage van organisch materiaal in de natuur.
In de natuur spelen schimmels een wezenlijke rol doordat ze zorgen voor de noodzakelijke afbraak van dood organisch materiaal. Ze verwerken bijvoorbeeld dode bladeren of omgevallen boomstammen en zijn zo de opruimers van de natuur.
Een bijzondere ontdekking volgt. Schimmel Rhodotorula mucilaginosa blijkt er een te zijn die plastic langzaam maar zeker opeet. "Voor het eerst kunnen we in hoeveelheden uitdrukken hoe zeeschimmels polyethyleen afbreken, wat een van de meest voorkomende soorten plastic is in de oceaan."
Belangrijkste functies van schimmels zijn:
afbraak van (ingewikkelde) organische verbindingen (cellulose, lignine) vorming van stabiele aggregaten. uitscheiding van zuren waardoor sommige nutriënten beter beschikbaar worden voor de plant.