Insecten hebben nauwelijks of geen slagaders, maar wel een hart. Het lichaam van een insect bevat ook tracheeën: een zeer fijnvertakt stelsel van kleine buisjes met openingen aan de zijkant van het lichaam, dit is het ademhalingssysteem.
Nee, lieveheersbeestjes zijn niet gevaarlijk. Ze kunnen wel bijten maar doen dit zelden. Steken kunnen ze niet en ze zijn ook niet giftig. De gele vloeistof die ze kunnen afscheiden is wel erg bitter en kan je maar beter van je handen wassen.
Als een lieveheersbeestje "gepest" wordt door zachtjes op hem te drukken, produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden".
Nee, lieveheersbeestjes zijn niet gevaarlijk. Ze kunnen wel bijten maar doen dit zelden. Steken kunnen ze niet en ze zijn ook niet giftig. De gele vloeistof die ze kunnen afscheiden is wel erg bitter en kan je maar beter van je handen wassen.
Insecten hebben nauwelijks of geen slagaders, maar wel een hart. Het lichaam van een insect bevat ook tracheeën: een zeer fijnvertakt stelsel van kleine buisjes met openingen aan de zijkant van het lichaam, dit is het ademhalingssysteem.
Als een lieveheersbeestje "gepest" wordt door zachtjes op hem te drukken, produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden".
Insecten hebben nauwelijks of geen slagaders, maar wel een hart. Het lichaam van een insect bevat ook tracheeën: een zeer fijnvertakt stelsel van kleine buisjes met openingen aan de zijkant van het lichaam, dit is het ademhalingssysteem.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
De horzel is niet giftig en is ongevaarlijk. Sommige mensen denken dat horzels steken maar dit klopt niet omdat vliegen geen angel hebben. Ook kan de horzel niet bijten omdat de monddelen niet kunnen bewegen. Vaak wordt de horzel verward met de daas.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
Nachtvlinders of motten (Heterocera) is een grote groep vlinders die overeenkomsten in gedrag vertonen maar geen samenhangende taxonomische groep vormen.
De vlinder is overwegend bruin met lichtere en donkere accenten. De vlinder kan een spanwijdte bereiken van 25 tot 30 centimeter en behoort hiermee tot de grootste vlinders ter wereld. Wat betreft vleugeloppervlak is de atlasvlinder zelfs de allergrootste soort.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
De roltong of proboscis van een vlinder of diverse andere geleedpotigen is een buisvormige, oprolbare tong waarmee nectar uit de bloem kan worden opgezogen, of ander vloeibaar voedsel, zoals sap van zacht rottend fruit, urine, mest, of vocht van dode dieren.
Hij moet eerst wachten totdat zijn vleugels droog zijn. Dit noemen we oppompen. Er stroomt dan bloed van de vlinder door de vleugels. Op deze manier pompt de vlinder zijn vleugels op.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.