Het bloed van insecten heet hemolymfe. Het is kleurloos, of gelig of groenig. Hemolymfe doet hetzelfde als ons bloed: zuurstof en voedingsstoffen naar cellen brengen en afvalstoffen afvoeren.
Het achterlijf van de vlieg bevat alle inwendige organen, zoals het spijsverteringsstelsel en de bloedsomloop. Vliegen moeten voedingsstoffen naar de spieren voeren waarvoor het bloed als medium wordt gebruikt.
Muggen hebben geen angel, maar bijten in je huid om bloed te zuigen. Dat bloed hebben de vrouwtjes nodig om zich voort te planten. Er zitten eiwitten in die nodig zijn voor de ontwikkeling van hun eitjes.
Een open bloedsomloop is de gangbare vorm van bloedcirculatie bij een aantal geleedpotigen, zoals insecten en spinnen. In tegenstelling tot de gesloten bloedsomloop zoals voorkomt bij de gewervelden, kan het bloed in delen van het lichaam vrij door het lichaamsweefsel vloeien.
Het bloed van insecten dient niet voor het transport van zuurstof en is meestal kleurloos. Insecten hebben nauwelijks of geen slagaders, maar wel een hart.
Insecten hebben geen centraal zenuwstelsel, een voorwaarde om pijn te kunnen voelen. Daarom nemen wetenschappers aan dat insecten in ieder geval niet hetzelfde gevoel hebben als zoogdieren. Onderzoek toont aan dat insecten zich wel bewust zijn van beschadiging van hun lichaam.
Alle gewervelde dieren hebben rood bloed. Hetzelfde geldt voor zoogdieren, vogels, reptielen en vissen. Maar bij de ongewervelde dieren zijn er soorten die geen rood bloed hebben, zoals wormen en inktvissen. Dat komt doordat deze dieren andere eiwitten dan hemoglobine gebruiken voor het transporteren van zuurstof.
Het bloed van de bij is kleurloos en dient 'alleen maar' voor het vervoer van voedende bestanddelen en voor de afvoer (via de Malpighische vaten) van afvalstoffen.
Vissen houden het graag simpel en hebben een hart met slechts één boezem en één kamer. Hun hart laat bloed rechtstreeks van de kieuwen naar het lichaam stromen, alleen op de terugweg passeert het via het hart.
Insecten hebben geen longen. Ze ademen via piepkleine gaatjes in hun skelet, dat aan de buitenkant zit.
Het zoemende geluid van steekmuggen komt van hun vleugels die heel snel op en neer bewegen. Hoe groter de vleugels, hoe harder het gezoem (en hoe meer ze je nachtrust verstoren). Steekmuggen zijn nachtblind en daarom is het zoemgeluid voor hen erg nuttig. Mannetjes kunnen zo goed horen waar de vrouwtjes zich bevinden.
Muggen houden niet van de geur van lavendel, citroengras, rozemarijn, munt en kattenkruid. Het voordeel van lavendel is dat het niet alleen helpt bij het verjagen van muggen, maar het er ook voor zorgt dat je beter slaapt!
Draag lichte kleuren: muggen voelen zich aangetrokken tot donkere kleding. Muggen prikken dwars door dunne broeken en sokken heen. Hoe ruimer de kleding zit hoe lastiger het voor de mug is om er door heen te steken en ook werkelijk in de buurt van je huid te komen.
Bij insecten die geluid horen, zitten de “oren” niet altijd op hun poten. Ze kunnen zich bijna overal op het lichaam bevinden. Bij de grote wasmot zitten de oren aan de onderkant (de kant waar ook de poten zitten) van het achterlijf. Deze motten zijn in staat om hele hoge geluiden te horen.
Bijen hebben de gewoonte om te steken, wanneer ze gevaar ervaren. Wetenschappers ontdekten dat ze echter ook kunnen bijten. Dat doen ze bij vijanden die te klein zijn om te steken. Op die manier verspreiden ze een verlammend gif.
Zweet trekt vliegen aan
Vooral in warme, droge streken zijn de insecten heel agressief. Dat komt doordat het menselijk lichaam een luilekkerland is voor de vlieg. Vliegen smullen van de voedingsstoffen, mineralen en het vocht op onze huid, en hoe meer we zweten, hoe aantrekkelijker we zijn.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Ja, vissen bloeden, ze worden soms gezien met gapende wonden, maar er zit nooit een geronnen korstje op. Zonder bloedplaatjes zou een klein bloedinkje een mens al fataal kunnen zijn. Die plaatjes hechten aan de bloedvatwand zodra die beschadigd raakt door een verwonding.
Vissen hebben een tongbeen onderaan in hun bek. Ze trekken dat naar beneden om hun bek te openen. Wij stammen af van vissen en hebben de restanten van zo'n tongbeentje in ons hoofd.
Bijen. Bijen hebben een angel met weerhaken. Als een bij steekt, blijft de angel in de wond zitten. De bij maakt zich los, maar raakt daarbij zo erg gewond dat die dood gaat.
Wespen steken alleen wanneer zij zich bedreigd voelen. Wespen zijn uit zichzelf niet agressief. Of dit nu terecht is of niet, een wesp beroept zich altijd op zelfverdediging. Helaas kunnen wespen gemakkelijk meerdere malen achter elkaar steken.
In een reflex veeg of sla je haar van je huid af. Daarbij scheurt de angel los, samen met een deel van het achterlijfje. Hierin zitten de klieren die het gif in je huid blijven pompen. De bij kan helaas niet doorleven met een afgescheurd achterlijf, en gaat dus inderdaad dood.
Kleur van bloed
Zuurstofrijk bloed is helderrood, zuurstofarm bloed is donkerrood. In je lichaam is de kleur van je bloed dus niet overal hetzelfde. Het bloed in aderen stroomt onder enkele lagen weefsel, hierdoor lijkt het bloed donkerder. Aderen ogen daarom niet rood, maar soms blauw.
Welke kleur is het bloed van spinnen? – Blauw. Hun bloed bevat geen ijzer, maar koper. Dat zorgt voor de blauwe kleur.
Niet alle dieren hebben rood bloed. Sommige ongewervelden, zoals slakken, inktvissen, krabben, kreeften en garnalen, hebben blauw bloed. Dit is te wijten aan een ander type ademhalingspigment: hemocyanine in plaats van hemoglobine. Ook hemocyanine is een eiwit maar heeft een verschillend metaal gebonden.