De coureur hoeft het stuur ook niet zover te draaien als in een normale auto (die soms helemaal gedraaid moet worden) door de stuurbekrachtiging. Rijden in de toekomst alle auto's op zonne-energie?
De remschijven van Formule 1 wagens zijn van een koolstofvezel-versterkt composiet materiaal. De wrijvingscoëfficiënt tussen de pads en de remschijf kan oplopen tot 0.6 wanneer de remschijven op temperatuur zijn. De temperatuur van de F1-remschijven varieert tussen de 400 en 1000 graden Celsius.
Versnellingsbak. Formule 1-auto's zijn uitgerust met een halfautomatische versnellingsbak. De coureur verandert de gekozen versnelling door middel van "flippers" achter het stuur. De aandrijving is op de achterwielen.
Aan de achterkant van het stuur zitten de koppeling en de schakelflippers voor op- en terugschakelen. De koppeling wordt alleen gebruikt om de auto van neutraal in de eerste versnelling te zetten bij de start en in de pitbox.
In een F1-bolide zitten twee pedalen: het rempedaal en het gaspedaal. De koppeling zit aan het stuur, met twee hendels, zodat je die afhankelijk van het links of rechts de pits uitrijden kunt gebruiken.
Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
Aangezien het volume van brandstof afhankelijk is van de temperatuur en het F1-circuit ongeveer alle uithoeken van de wereld aandoet, rekenen ze in de F1-garages in kilo's, veel betrouwbaarder. Maar voor wie toch wil vergelijken: ongeveer 120-150 liter brandstof per race.
De prijs voor elk van de drie toegelaten eenheden per seizoen wordt geraamd op ongeveer 10 miljoen euro. Wie de prijs van een huidige raceauto op 12 tot 15 miljoen schat, zit er dus niet ver naast.
Enig idee hoe vaak een F1 coureur moet schakelen tijdens een race? Gemiddeld zo'n 2800 en op een stratencircuit zoals Monaco kan dit oplopen tot ruim 4000 keer.
Hoewel de motor het kloppende hart van de auto is, zijn er nog een heel aantal andere onderdelen die onmisbaar zijn voor Formule 1-auto's. Zo wordt de motor gekoppeld aan een versnellingsbak: kosten hiervoor lopen vanaf 400.000 euro op tot rond de 800.000 euro.
Het maximale vermogen dat de MGU-K kan produceren is 120kW, wat ongeveer 160 pk is. Om elektrisch vermogen tijdens de start te voorkomen, wat wellicht zorgt voor een boost bij de start, is het gebruik ervan onder een snelheid van 100 kilometer per uur verboden.
Hoeveel pk's iedere F1 auto precies heeft is niet bekend, maar aan een slordige 1.000 pk kan je zeker denken. Het minimale gewicht van de power unit is wel opgenomen in de reglementen: in 2021 is dat 150 kilo.
De hoogst gemeten snelheid van een F1-auto ooit staat op naam van Honda. Ze verscheepten de RA106 uit het F1-seizoen naar de zoutvlaktes van Bonneville in de VS. Coureur en tevens redder van Grosjean in Bahrein, Alan van der Merwe wurmde zich in de Honda en behaalde een snelheid van 397,483 km/u.
Het zwaarst voor de remmen is bocht 5: de eenzitters remmen hier af van 310 km/u tot ruim 165 km/u binnen een kleine 90 meter. De F1-coureurs hoeven hiervoor slechts 1,60 seconden lang af te remmen, maar hiervoor moeten ze het rempedaal wel met 137 kg intrappen, waarbij ze 4,6 G aan vertraging doorstaan.
F1-remmen gaan zo'n 800 km mee, tegen 300.000 km voor die van de FF. De schijven van een F1-auto zijn voorzien van meer dan 1.000 kleine openingen om de boel te koelen. Remklauwen wegen in de F1 tussen 1,5 en 2 kg. Bij een straatauto loopt dit gewicht al gauw op tot 5 kg.
Om dit voor elkaar te krijgen, oefenen de coureurs een remdruk uit van 162 kg op het rempedaal.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Een hoop Nederlanders zitten vandaag weer voor de buis gekluisterd, want het Formule 1-seizoen gaat van start. Maar je kunt er ook voor kiezen om naar zo'n auto in je eigen garage te gaan kijken. Je kunt zo'n Formule 1-auto namelijk ook 'gewoon' kopen.
Het is niet meer dan een flap in de achtervleugel die opengezet kan worden om de luchtweerstand te verminderen. Middels een knop op het stuur kan het systeem worden geactiveerd. Zolang de DRS-flap geopend is, produceert de achtervleugel minder downforce en kan de auto harder rijden.
De meest opvallende verandering aan de voorkant van de auto is echter de introductie van spatbordjes, al is dat uiteraard niet hun functie. Een ronddraaiend wiel creëert op hoge snelheid veel turbulente lucht en dit is één van de manieren om die turbulentie iets te doen laten afnemen.
Eén set van vier banden kost dus ongeveer 1500 euro. De dertien sets die elke coureur mee moet nemen naar een Grand Prix-weekend leveren een totaalbedrag van 19.500 euro op, aangezien een team twee rijders heeft komt dat getal per raceweekend voor een Formule 1-renstal op 39.000 euro te liggen.
Elke coureur is verplicht om minimaal één pitstop te maken, aangezien er per race op minimaal twee sets banden geracet moet worden.
Het stuur is voorzien van een krachtige force feedback en kan tot 180 graden draaien.
De tanks bevatten aan de start van de race zo'n 135 tot 145 liter benzine. Doordat het verbruik van een Formule 1-auto op 75 liter per 100 kilometer ligt zijn de coureurs ver voor de start al bezig met hoe ze zo zuinig mogelijk om kunnen gaan met hun brandstof.
Hoewel het minimumgewicht van 798 kilo al behoorlijk hoog ligt, zijn er tal van teams die daar nog boven zitten.