Ook het stadhuis van Antwerpen maakt deel uit van de groepsinschrijving 'Belforten in België en Frankrijk', omdat de noordelijke toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal gold als belfort van het stadhuis. Het stadhuis van Antwerpen is ook zonder een “eigen” belforttoren een imposant gebouw.
Deze belforten zijn terug te vinden in Armentières, Bailleul, Bergues, Cambrai, Comines, Douai, Dunkerque (belfort van het stadhuis), Dunkerque (Sint-Elooiskerk), Gravelines, Lille, Loos, Aire-sur-la-Lys, Arras, Béthune, Boulogne, Calais, Hesdin, Abbeville, Amiens, Doullens, Lucheux, Rue en Saint-Riquier.
Het belfort van Doornik is het oudste van België (12de eeuw). Het gebouw, dat deel uitmaakt van het werelderfgoed van UNESCO, is 72 meter hoog en domineert de Grand-Place.
Het enige Nederlandse belfort, het belfort van Sluis, staat in Zeeuws-Vlaanderen, tegen de Belgische grens aan.
Bouw. De eerste architect van het stadhuis was Jacob van Tienen. Hij was een leerling van Jan van Osy, die de grondlegger was van de Brabantse gotiek. De bouw van de linkervleugel en het belfort (onderste deel van de huidige toren) startte in 1402 onder auspiciën van de rijke families van de stad.
Etymologisch gezien hebben belforten niets te maken met klokken. Het woord is afgeleid van het Oudfranse berfrei of een soortgelijk woord dat in de middeleeuwen werd gebruikt om een houten toren aan te duiden die werd gebruikt bij het belegeren van vestingwerken . Het woord kreeg zijn huidige gebruik door een populaire associatie van het met "bel".
Belfort (met beiaard)
Het 83 meter hoge Belfort uit de 13e eeuw is een van de drie iconische torens van Brugge, samen met de torens van de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Sint-Salvatorskathedraal. Wie de 366 trappen beklimt, wordt beloond met een indrukwekkend zicht op Brugge en haar omgeving.
Het was het centrum van de stedelijke economie en dus de basis voor de macht en welvaart van de stad. Belforten konden ook vrijstaan of verbonden zijn met een stadhuis. In het hertogdom Brabant speelden kerktorens vaak de rol van belfort.
Naast de Brusselse Grote Markt (1998) zijn in het hoofdstedelijk gewest ook nog de voornaamste stadswoningen van Victor Horta (2000) en het Stocletpaleis (2009) als Werelderfgoed erkend. In Wallonië vind je zes belforten die samen met de Vlaamse en Noord-Franse belforten deel uit maken van de Werelderfgoedserie.
In 1814 claimde het volk onafhankelijkheid van Frankrijk en 25 jaar lang werden België, Luxemburg en Nederland samengevoegd tot één land, het Koninkrijk der Nederlanden . In 1839 werden België en Nederland onafhankelijk en Luxemburg werd onafhankelijk in 1890.
De Belforttoren met een hoogte van 95 meter was vroeger het symbool van de macht van het volk in het rijke middeleeuwse verleden van de stad.
Het resort heeft drie golfbanen. De Brabazon Course is de belangrijkste toernooibaan, en de andere zijn de PGA National en The Derby.
Doornik is nog steeds als één van de mooiste monumentensteden van België en telt talloze bezienswaardigheden en attracties. De Kathedraal en de 13de eeuwse brug over de Schelde mag u echt niet missen tijdens een bezoek aan deze stad.
Het belfort is bijzonder leuk voor een familiebezoek. Beklim de 366 treden en geniet van een adembenemend uitzicht over Brugge en omstreken.
Stormklokken werden geluid bij zeer belangrijke gelegenheden of bij groot onheil, zoals oorlog, rampen of zwaar onweer. Niet alleen waarschuwden stormklokken de inwoners van de stad. Klokken werden soms ook magische krachten toegewezen. Het luiden van de klok zou onheil kunnen verdrijven.
De oudste begijnhoven zijn van de jaren 1230. Vandaag zijn er nog ongeveer 30 begijnhoven in Vlaanderen. Maar begijnen zijn er niet meer. De laatste Vlaamse begijn woonde tot 2005 in het begijnhof van Kortrijk.
De Nederlandse werelderfgoederen zeggen iets over Nederland en onze plek in de wereld. Nederland telt 13 werelderfgoederen.
België heeft 16 sites op de lijst staan. De eerste sites die aan de lijst werden toegevoegd waren de Vlaamse Begijnhoven, de Grote Markt in Brussel en de liften op het Canal du Centre, tijdens de 22e UNESCO-sessie in 1998.
In de zin dat een belfort wordt gebruikt in plaats van een klokkentoren, is de toepassing ervan niet helemaal correct. Het is echter wel publiekelijk geaccepteerd vanwege hoe wijdverbreid het gebruik ervan is geworden. Een belfort verwijst in het bijzonder naar het deel van een klokkentoren dat daadwerkelijk een klok of meerdere klokken bevat .
De hallen bestonden uit verschillende overdekte markten voor voornamelijk wol- en lakenhandel en opslagplaatsen. De handelselite in Brugge besloot rond 1240 om de houtbouw te vervangen voor een stenen complex en ook een belfort op te trekken in steen met een houten spits, als symbool van de stedelijke welvaart.
De klokkentoren is een constructie die klokken omsluit om te luiden als onderdeel van een gebouw, meestal als onderdeel van een klokkentoren of kerktoren . Het kan ook verwijzen naar de hele toren of het hele gebouw, met name in continentaal Europa voor een dergelijke toren die aan een stadhuis of ander openbaar gebouw is bevestigd.
Het Belfort van Brugge (Nederlands: Belfort van Brugge) is een middeleeuwse klokkentoren in het centrum van Brugge, België . Een van de meest prominente symbolen van de stad, het belfort huisvestte vroeger een schatkamer en het gemeentearchief en diende als observatiepost om branden en andere gevaren te spotten.
Brugge is wereldwijd erkend als een van de best bewaarde middeleeuwse steden van Europa, beroemd om zijn nostalgische geplaveide straatjes, kanaaltjes en gotische bouwstijl. Dankzij de vele grachten wordt Brugge vaak 'Het Venetië van het Noorden' genoemd.
De meest opvallende toren van Brugge dateert uit de 13e eeuw, is 83 meter hoog en is beschermd als werelderfgoed. Wie alle 366 treden beklimt, wordt beloond met een prachtig uitzicht over de stad en haar omgeving .