Mieren werken op indrukwekkende manieren met elkaar samen en termieten bouwen vanuit het niets geweldige structuren. Nieuw onderzoek levert bewijs dat insecten waarschijnlijk pijn ervaren, net als wij.
Dan reageren ze geagiteerd. Mieren hebben dus ook gemoedstoestanden, zoals elk dier emoties heeft. Maar het ene dier heeft wel een rijkere schakering en complexere emoties dan het andere.” Het blijft wel de vraag of we die menselijke emoties zomaar kunnen projecteren op een dier als een vis of papegaai.
Niet alleen zoogdieren zoals wij, maar ook vogels, vissen en mogelijk kreeften. Wie niet kan praten, voelt geen pijn, was lange tijd het adagium in de wetenschappelijke wereld. Tot de jaren 1980 opereerden artsen baby's die nog niet konden praten zonder verdoving.
Insecten hebben geen centraal zenuwstelsel, een voorwaarde om pijn te kunnen voelen. Daarom nemen wetenschappers aan dat insecten in ieder geval niet hetzelfde gevoel hebben als zoogdieren. Onderzoek toont aan dat insecten zich wel bewust zijn van beschadiging van hun lichaam.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Vooralsnog worden schaaldieren, in tegenstelling tot vissen, in de EU niet ingedeeld bij dieren die gevoel hebben.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Bovendien poepen en plassen ze continu als ze lopen en die ontlasting is onhygiënisch. Als het bij je voedsel komt, kun je zelfs een voedselvergiftiging oplopen. En mierenkolonies kunnen behoorlijk uitdijen als ze zich eenmaal ergens hebben gevestigd.”
Mieren kunnen in ieder geval wel verdrinken. Ze hebben geen longen, maar kleine buisjes (trachea heten die) over hun lichaam waar zuurstof in komt. Als de buisjes door water worden afgesloten krijgt de mier geen zuurstof en gaat dood. Als hun nest geheel onder water komt hebben de mieren inderdaad wel een probleem.
Hebben mieren hersenen? Als je alle hersencellen van 40.000 mieren samenneemt, verkrijg je de grootte van een menselijke brein. De hersenen van een mier tellen immers 250.000 hersencellen terwijl een menselijk brein er 10.000 miljoen telt.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Een verbod op mosselen lijkt ze minder van belang te vinden, omdat ze ten onrechte denkt dat die 'al dood' zijn. Ondanks die misser, ook mosselen kook je levend, weet Oskam het zeker: 'Alle schaal- en schelpdieren leggen dezelfde lijdensweg af' als ze in de pan belanden.
Mocht je graag je hengel uitgooien, dan hebben we slecht nieuws voor je: vissen hebben gevoel. Tenminste: ze ervaren vooral stress, blijkt uit onderzoek. Dankzij het ontbreken van belangrijke hersencellen en de kleine omvang van hun schedel, worden vissen vaak gezien als domme, gevoelloze diertjes.
Ook chimpansees rouwen. Hun manier van verdriet uiten lijkt misschien nog het meest op die van mensen. Zo houden ze zelfs begrafenissen en laat een onderzoek uit 2010 zien dat chimpansees, net als mensen, minder eetlust hebben in de periode na een overlijden en de plek van overlijden proberen te vermijden.
Kippen hebben een complex emotioneel leven. Uit een recent onderzoek blijkt dat ze empathie kunnen voelen. Ze kunnen elkaars pijn aanvoelen en gevoelens, zoals blijdschap, verdriet en angst, met elkaar delen.
Hoewel de aanwezigheid van die primitives er op wijst dat de vliegen mogelijk reageren op de stimulus op basis van een soort van emotie, wijzen de onderzoekers er nadrukkelijk op dat deze nieuwe informatie niet bewijst dat vliegen angst kunnen voelen, of blijdschap, of boosheid of om het even welk ander gevoel.
Verder heeft een mier hersenen, een hart en zenuwen. Het hart pompt een kleurloze vloeistof door het lichaam en die wordt gebruikt voor het afvoeren van overtollige stoffen.
Mieren hebben een hekel aan de geur van sommige planten, zoals lavendel, tomaten, afrikaantjes (Tagetes), boerenwormkruid, salie, bieslook, basilicum, oregano, rozemarijn, majoraan, knoflook, munt, lavas (maggikruid), brandnetel, varens en goudsbloem.
Mieren hebben geen oren
Hoe horen mieren? Mieren gebruiken vibraties om te horen. Ze gebruiken de vibraties in de grond om te horen, door deze op te pikken in het subgenual orgaan, dat zit onder de knie bevindt. Ze gebruiken deze trillingen tijdens het zoeken naar voedsel of als alarmsignaal.
Voor mieren is borax dodelijk, want hun maagjes ontploffen erdoor. Om te zorgen dat mieren borax binnen krijgen kun je een mengsel maken van water, suiker en borax. Doop wattenbollen in het mengsel en leg ze, eventueel in doppen van frisdrankflessen, bij ingangen van het mierennest of op veelgebruikte looppaden.
Als mieren zout eten, exploderen ze. Niet de meest diervriendelijke optie, maar wel een effectieve. Maak daarom een mixje van keukenzout en poedersuiker. De suiker lokt ze, het zout nemen ze mee naar hun nest waar ze uiteindelijk sterven.
Mieren hebben geen longen en geen oren
Deze syphonen zijn verbonden met een soort buizennetwerk die de zuurstof naar bijna iedere cel in het lichaam vervoeren. Door de bewegingen van de mier wordt de zuurstof door het lichaam gecirculeerd, waarna de kooldioxide door dezelfde buizen weer wordt afgevoerd.
Het aantal harten varieert per regenworm, de gewone regenworm (Lumbricus terrestris) heeft vijf paar en dus tien harten in totaal. Om het lichaam van zuurstof te voorzien, hebben regenwormen net als gewervelde dieren hemoglobine als zuurstofdragende stof.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
Mensen kunnen een mens-specifieke lintworm krijgen door het eten van besmet vlees dat niet goed is bereid. Ook kunnen lintwormen van een kat of hond op de mens worden overgebracht als we bijvoorbeeld een geïnfecteerde vlo binnenkrijgen, al is dat zeer ongebruikelijk.