Ze leven verspreid over Iran, Irak, Turkije en Syrië. Het volk is erg nationalistisch en strijdbaar, mede dankzij hun onderdrukking. Ze hebben nooit een eigen land gehad. De Koerden zijn een van de vele volken die relatief autonoom opereerde in Ottomaanse Rijk.
De Koerden wonen in Turkije, Syrië, Irak (Koerdische Autonome Regio), Iran, Armenië en in de vroegere Sovjet-Unie. Er is ook een Koerdische diaspora, die vooral in Noord-Amerika en Europa woont. De Koerden vormen een van de volkeren die een eigen taal en cultuur hebben, maar geen eigen staat.
Van oorsprong zijn de Koerden nomaden, maar duizenden jaren geleden hebben zij zich gevestigd in het berggebied waarvan het hart aan de grens van het huidige Turkije, Irak en Iran.De Koerden zijn een volk dat verdeeld is in verschillende stammen, die als gevolg daarvan ook een eigen dialect spreken.
De Koerdische Autonome Regio, ook wel Iraaks-Koerdistan genoemd, is een federaal erkende autonome regio in het noorden van Irak. De regio is in 1992 gestabiliseerd en was tot de erkenning van de Iraakse grondwet in 2005 de facto onafhankelijk, maar de jure wel onderdeel van Irak.
Geloof. De jezidi's zijn geen moslims en hun religie maakt geen deel uit van de islam. Ze zijn aanhangers van het jezidisme, een monotheïstische geloofsovertuiging, en een vertakking van het jezdanisme, dat is afgeleid van het Koerdische woord jezdân dat 'god' of 'engel' betekent.
Ze leven verspreid over Iran, Irak, Turkije en Syrië. Het volk is erg nationalistisch en strijdbaar, mede dankzij hun onderdrukking. Ze hebben nooit een eigen land gehad. De Koerden zijn een van de vele volken die relatief autonoom opereerde in Ottomaanse Rijk.
Het Koerdisch wordt gesproken in een gebied dat zich uitstrekt over Turkije, Irak, Syrië en Iran. Het aantal personen dat Koerdische dialecten spreekt, wordt geraamd op 20 tot 30 miljoen. Zowel Arabisch als Koerdisch zijn officiële talen in Irak.
Eind jaren zeventig richtte Abdullah Öcalan de Koerdische Arbeiderspartij PKK op. PKK-aanhangers begonnen een gewapende strijd met als doel een onafhankelijke Koerdische staat binnen Turkije te vormen. Die oorlog heeft inmiddels aan meer dan 40.000 mensen het leven gekost.
Jezidi's (ook aangeduid als Yazidi, Ezidi en Yezidi) zijn een religieuze en etnische Koerdische minderheid, die met name in het noorden van Irak leeft. Jezidi's hebben hun eigen monotheïstische geloof en zijn dus geen moslims. Jezda is Koerdisch voor god. Jezidi betekent letterlijk: “volk van god”.
Eten, heel veel lekker eten. Koken voor tien mensen, terwijl er maar vier mensen aanschuiven. Dat is typisch Koerdisch. Het liefst delen Koerden hun laatste maaltijd met een ander.
In de Koerdistan Autonome Regio zijn er verspreid over de regio demonstraties tegen de regering. De politie en Asayish (lokale veiligheidstroepen) kunnen hard optreden en de demonstraties kunnen tot geweld leiden. Vermijd demonstraties en grote menigten. Ook in de provincies Sulaymaniyah en Erbil.
De eerste tekenen van een Koerdistan gaan terug naar ongeveer 3000 v. Chr.
De Koerdische Autonome Regio grenst in het oosten aan Iran, in het noorden aan Turkije en een klein stukje aan Syrië en verder aan (de rest van) Irak. De regio heeft als hoofdstad Erbil (Koerdisch: Hewlêr). Hier zetelt ook het parlement en het bestuur, sinds 14 juni 2005 onder leiding van president Massoud Barzani.
Het moderne Turkije begint met de stichting van de republiek op 29 oktober 1923 (de republiek was al uitgeroepen op 2 januari 1921) op het van het Ottomaanse Rijk overgebleven Turkse grondgebied, met Mustafa Kemal Paşa, die later de achternaam Atatürk aan zou nemen, als eerste president.
Bij de Rotterdamse Volksuniversiteit kunt u terecht voor een taalcursus Koerdisch. Het Koerdisch behoort tot de Indo-Europese taalfamilie en is een van de oudste talen van het Midden-Oosten. Er zijn meer dan 40 miljoen mensen die deze taal spreken. De taalcursus Koerdisch gaat uit van het Latijnse schrift (Kurmanci).
Massoud Barzani (Koerdisch: Mesûd Barzanî) (Mahabad (Iran), 16 augustus 1946) is een Koerdisch-Irakees politicus.
De schattingen van het aantal Nederlandse Koerden afkomstig uit Turkije lopen uiteen van tussen de 40.000 en 100.000 personen.
De alevitische geloofsbelijdenis verschilt sterk van die van de soennitische meerderheid in Turkije. Zo doen de alevieten doorgaans niet aan de ramadan, gaan ze niet op pelgrimstocht naar Mekka en bidden ze niet in de moskee, maar in de cemevi. Mannen en vrouwen bidden samen in plaats van gescheiden.
De Druzen vormen een vrij onbekende etnisch-religieuze groep in het Midden-Oosten. Er leven in totaal ongeveer 600.000 Druzen in het noorden van Israël zoals Carmel en de Golan, Libanon, Jordanië en Syrië.
Sinds 1984 vecht de PKK een gewapende strijd tegen de Turkse staat voor culturele en politieke rechten en zelfbeschikking voor de Koerden in Turkije, die tussen de 10% en 25% van de Turkse bevolking uitmaken en decennialang werden onderdrukt door de Turkse staat.
Zweden telt ongeveer 85 duizend inwoners van Turks-Koerdische komaf. Die mogen als ze willen met PKK-vlaggen zwaaien.
Mijn voorzichtige schatting is dat we met een 45.000 à 45.000 Koerden zijn in heel België.
Turks-Koerdistan of Noord-Koerdistan (Koerdisch: Bakurê Kurdistanê) is de onofficiële naam voor delen van het zuidoosten van Turkije bewoond door Koerden, die aan Syrië, Irak en Iran grenzen. Het omvat de provincies het het zuidoosten van Turkije waar zij de grootse etnische groep vormen.
Het Koerdisch behoort tot de noordwestelijke tak van de Iraanse talen en is daarmee verwant aan de taal van de oude Meden en Parthen en het huidige Beloetsji. Op wat grotere afstand is het ook verwant aan het Perzisch (zuidwestelijke tak), het Pasjtoe (zuidoostelijk) en het Ossetisch (noordoost).
Kurmançi, Kurman(d)ji, Kirmanci of Noord-Koerdisch is het hoofddialect van het Koerdisch, dat door 65-70% van de Koerden wordt gesproken. 15 miljoen Koerden in Turkije, 2 van de 6 miljoen Koerden in Irak, 3 miljoen Koerden in Syrië, en 4 van de 11 miljoen Koerden in Iran spreken het Kurmançi.