Sommige poezen hebben een typische lokroep vooraf aan de bevalling. Als de poes vruchtwater (groene of bloederige uitvloeiing) verliest volgt meestal binnen enkele uren het eerste kitten.
Hoe zie je dat de poes gaat bevallen? De meeste bevallingen kondigen zich aan met het verlies van helder, taai, en soms iets melkachtig wit gekleurd slijm. Als je dit ziet bevalt de poes meestal binnen 24 uur.
Waar gaat ze bevallen? Een drachtige poes zal op zoek gaan naar een geschikte plek om haar jongen op de wereld te zetten. Ze zoekt een rustige, beschutte en tochtvrije plek waar ook de temperatuur aangenaam is. Er kan eventueel een mooie ruime doos geplaatst worden waar de poes met kittens in kan liggen.
Zelfs het meest knusse plek om te bevallen zal haar misschien niet bekoren, en sommige katten zullen je voorgestelde kraamplek afwijzen voor een hoekje van een kast! Zorg ervoor dat ze een keuze heeft over waar ze wil bevallen en probeer haar nooit van haar gekozen plek te verplaatsen.
Verloop van de zwangerschap
Pas na ongeveer 35 dagen kan de zwangerschap zichtbaar worden. De poes kan iets aankomen in gewicht, haar tepels kunnen opzwellen en dieper roze worden. De dierenarts kan vanaf dat moment ook pas een dracht signaleren. Door in haar buik te voelen (palperen) kan zij dan de kittens voelen.
Het kan bij de kat wijzen op een resorptie, maar dat kan bijvoorbeeld maar 1 of 2 kittens betreffen. De overige kittens kunnen dus gewoon normaal op het juiste tijdstip geboren worden. Het is niet onverstandig om op zo'n moment een echo te laten maken, zodat het duidelijk is of er nog levensvatbare kittens over zijn.
Het ene nestje is groter dan het andere, gemiddeld zijn er 3 tot 7 kittens. Het is handig om voor de bevalling al te weten hoeveel kittens je poes verwacht.
Helder vruchtwater is waterig, grijs-wit troebel van kleur, soms met wat witte of rozige vlokjes. Vruchtwater heeft een zoetige geur (niet zurig zoals urine of wee als afscheiding). Als de vliezen gebroken zijn, blijft het vruchtwater meestal aflopen en heb je de hele tijd een natte onderbroek.
De beste leeftijd ligt ergens tussen de 8 en 12 weken. Kittens die na de 12 weken worden geplaatst, en die alleen met andere katten gesocialiseerd zijn, hebben vaak moeite met het aanpassen aan mensen, en zijn dus vaak onhandelbaar.
Symptomen dat uw kat gaat bevallen
Soms kunt u een melkachtige slijmsliert ontdekken die uit de vulva komt. Als de waterblaas met het vruchtwater zichtbaar wordt, of er komt groenig, bloederig vocht vrij, dan gaat de bevalling spoedig beginnen. De persweeën zijn zichtbaar door het samentrekken van de buikspieren.
Dode kittens worden vaak met intacte vruchtvliezen geboren met placenta. Indien de vruchtvliezen nog niet kapot zijn zal de poes ze open bijten. Het kitten zal ook bewegen om de vliezen open te maken. Indien dit niet gebeurt, kunt u ingrijpen door het vruchtvlies te openen en het van het kitten af te halen.
Zorg voor een rustige omgeving voor de bevallende kat, om stress te vermijden, en met een wat hogere temperatuur opdat de kittens niet snel afkoelen. Net als bij de hond verloopt de geboorte in 3 fasen. De eerste fase is de ontsluitingsfase, hierbij wordt het geboortekanaal voorbereidt op passage van de kittens.
Hierbij trappelt ze met de achterpoten en houdt ze haar staart opzij. De kater bestijgt haar dan, terwijl hij haar vastbijt in de nek om ervoor te zorgen dat ze op dezelfde plek blijft en zal proberen haar te dekken.
De nageboorte komt meestal binnen 15 minuten, als deze niet al gelijktijdig met het kitten geboren is. De lengte van deze fase varieert van enkele seconden tot 3 uur. In zeldzame gevallen kan er nog veel langer tussen de geboorte van twee kittens zitten.
De slijmprop die nu vrijkomt, heeft een ambergele tot groenige kleur en kan soms wat bloed bijmenging hebben. Deze prop is reukloos en voorkomen normaal: er is geen sprake van een ontsteking of afgestorven vrucht(en). Rust is essentieel om een normaal verloop van het werpen te waarborgen.
Als de poes niet bevrucht wordt, is zij na drie weken weer krols. Wanneer de poes bevrucht is, wordt zij drachtig en zal zij na zo'n negen weken bevallen van een nestje. Ook moederpoezen worden gewoon weer krols, vaak al snel na de bevalling. Tien dagen tot twee weken na de bevalling kan zij alweer bevrucht worden.
Vaak waren deze kittens dan niet gezond. De moeder doodt ze dan om er niet verder energie in te moeten steken en zich te kunnen concentreren op de gezonde kittens. In gevallen waar alle kittens worden gedood, is dit meestal kort na de geboorte en vaak bij een eerste nestje.
De belangrijkste doodsoorzaken bij pasgeboren kittens zijn zuurstoftekort, onderkoeling en trauma. In principe verzorgt het moederdier na de bevalling zelf haar kroost. Zo likt ze de vruchtvliezen van de snuit van het kitten om de ademweg vrij te maken.
In de natuur zal een moederpoes na enkele weken de kittens verplaatsen omdat het nest inmiddels naar urine en ontlasting ruikt wat roofdieren kan aantrekken. In dit geval is het een normaal verschijnsel op zoek naar een veiliger nest.
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
Het grootste verschil: afscheiding is slijmerig en plakkerig, terwijl vruchtwater juist waterig is. Afscheiding blijft tussen je vingers plakken, terwijl vruchtwater al snel verdampt. Ook is afscheiding vaak reukloos of ruikt het een klein beetje zurig, terwijl vruchtwater juist zoetig ruikt.
Hoewel een bevalling in veel gevallen begint met weeën kan het ook zijn dat eerst de vliezen breken. Als dit het geval is, zult u vruchtwater verliezen. Dit kan een flinke plas zijn, maar in enkele gevallen ook maar een klein beetje; net zoals bij urineverlies. Daarom dat dit verwarrend kan zijn.
Mocht uw kat buiten lopen, dan is het mogelijk dat meerdere katers uw poes dekken. Zo kunnen de kittens verschillende vaders hebben.
Het heeft vermoedelijk te maken met je aanwezigheid en de aandacht die je ze in die periode geeft. Ze willen je het gevoel geven dat ze nog graag bij je blijven, maar dat kost zoveel energie. Ze sterven dus bijna altijd wanneer je er niet bij zit.
Antwoord. Neen, dit is niet mogelijk. De hond en de kat hebben als enige kenmerken gemeen dat het allebei carnivoren (=vleeseters) zijn en dat ze allebei huisdieren zijn.