In feite zit het bloed bij insecten op alle plekken in de lichaamsholte die niet worden ingenomen door andere weefsels. Er zitten bij insecten geen rode bloedlichaampjes in het bloed, waarmee bij gewervelde dieren zuurstof wordt vervoerd.
Het bloed is daarom kleurloos tot geelachtig, het bevat geen zuurstofbindende moleculen die het bloed bij andere dieren een duidelijke rode of blauwe kleur geven. De ademhaling is door de pompbewegingen goed zichtbaar als regelmatige samentrekkingen van het achterlijf.
Insecten hebben geen bloed maar beschikken over een vergelijkbare vloeistof die hemolymfe wordt genoemd. Met de vloeistof worden hormonen en gassen door het lichaam getransporteerd, maar geen zuurstof.
Een lokale reactie. De steek is zeer pijnlijk. Men ziet lokale roodheid, een zwelling van enkele centimeters en een lichte verharding. Meestal gaat dit gepaard met jeuk.
Het bloed van insecten heet hemolymfe. Het is kleurloos, of gelig of groenig. Hemolymfe doet hetzelfde als ons bloed: zuurstof en voedingsstoffen naar cellen brengen en afvalstoffen afvoeren.
De reden dat insectenbloed meestal geelachtig of groenachtig is (niet rood) is dat insecten geen rode bloedcellen hebben. In tegenstelling tot bloed stroomt hemolymfe niet door bloedvaten zoals aderen, slagaderen en haarvaten. In plaats daarvan vult het de hoofdholte van het insect en wordt het rondgeduwd door het hart.
Niet alle dieren hebben rood bloed. Sommige ongewervelden, zoals slakken, inktvissen, krabben, kreeften en garnalen, hebben blauw bloed. Dit is te wijten aan een ander type ademhalingspigment: hemocyanine in plaats van hemoglobine. Ook hemocyanine is een eiwit maar heeft een verschillend metaal gebonden.
Honingbijen kunnen echter maar één keertje steken. Dit is zo omdat hun angel bezet is met fijne weerhaakjes die ervoor zorgen dat de angel blijft zitten wanneer de bij zich wil terugtrekken. Hierdoor komt een gedeelte van haar ingewanden mee naar buiten en zal de bij dus sterven.
Slakken, mosselen en garnalen kunnen ook geen pijn ervaren. En zelfs een kreeft die schreeuwt als hij in kokend water wordt gegooid, voelt geen zier. Het zenuwstelsel van deze ongewervelde dieren is gewoonweg te simpel. Zo simpel dat ze geen benul hebben van wat er gebeurt.
Gelukkig voelen vissen geen pijn op de manier zoals mensen dat doen. Dat zegt een team van internationale neurobiologen, gedragsecologen en viswetenschappers. De onderzoekers concluderen dat vissen niet de neuro-fysiologische capaciteit hebben voor het bewustzijn van pijn. Vissen lijden dus niet aan pijn.
Platwormen, nematoden en neteldieren (kwallen, zeeanemonen en koralen) hebben geen bloedsomloop en dus ook geen bloed. Hun lichaamsholte heeft geen voering of vloeistof. Ze halen voedingsstoffen en zuurstof rechtstreeks uit het water waarin ze leven.
Koeien zijn ongeveer net zo lang zwanger (drachtig) als mensen: 9 maanden. Ook zijn ze ongesteld. Het gedrag dat koeien vertonen, tijdens of net na de vruchtbare periode (tocht), is wel anders dan bij mensen.
In tegenstelling tot mensen hebben spinnen blauw bloed. Er is zelfs een wetenschappelijke verklaring voor. Bij mensen hecht het zuurstof in het bloed aan een molecuul dat ijzer bevat, wat ons bloed de kenmerkende rode kleur geeft.
Brachiopoden hebben zwart bloed . Octopussen hebben een koperhoudend bloed genaamd hemocyanine dat alle kleuren kan absorberen behalve blauw, wat het reflecteert, waardoor het bloed van de octopus blauw lijkt.
In onze regio varieert die gemiddel- de levensduur van de zomerbijen van 21 tot 33 dagen, een enkele werksterbij kan 70 dagen leven.Winterbijen leven 150 tot 200 dagen, met een enkele uitschieter naar 240 dagen.
Net zoals bij de bijen zijn het enkel de vrouwtjes die een angel hebben en kunnen steken. In tegenstelling tot de honingbij, blijft de angel van de hommel niet achter na een steek. Ook gaat een hommel na de steek niet dood en kan hij net zoals wespen de angel iedere keer opnieuw gebruiken.
Volgens de Wet op dierproeven valt onderzoek met ongewervelde dieren, zoals insecten, kreeften en zeesterren, niet onder proefdieronderzoek. De wet beschouwt ongewervelde dieren -die geen ruggengraat hebben- als dieren zonder een (grote) hersencapaciteit, die ook geen stress of pijn ervaren.
Dieren Behalve mensen zijn er ook veel dieren die hersenen hebben. Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen.
Spinnen weten niet dat mensen bestaan
Het brein van spinnen is veel te primitief om vergelijkbare angstfantasieën te genereren over sadistische mensenkinderen die schaterlachend hun poten uittrekken. Sterker nog, waarschijnlijk hebben spinnen helemaal geen besef dat er zoiets als een 'mens' bestaat.
Wanneer een bij of hommel steekt scheurt de angel met het gifblaasje los van het lijf. Bijen en hommels kunnen dan ook niet meer dan één maal steken en gaan na de steek dood. Wespen hebben een angel zonder weerhaken waardoor de wesp tot wel 10 maal kan steken.
Vaak zorgen bijen er zelf voor dat er een nieuwe koningin komt. Als de koningin voor haar overlijden of uitvliegen (wat gebeurt als ze met een deel van het volk gaat zwermen) nog wat eitjes of larfjes heeft achtergelaten, voeren de werksterbijen hen met koninginnegelei.
Alle bijensoorten zijn vriendelijke beestjes. Ze vliegen van bloem naar bloem op zoek naar voedsel: stuifmeel en nectar. Bijen beschikken over een angel. Die wordt alleen ingezet als het volk waarin ze leven wordt belaagd, of als ze bijvoorbeeld per ongeluk tussen onze kleding bekneld komen te zitten.
Jazeker. Sommige dieren hebben helemaal geen bloed of een bloedsomloop omdat ze dat gewoon niet nodig hebben. De platworm bijvoorbeeld. Diens huid is zó dun dat zuurstof erdoorheen kan dringen om de organen en spieren te bereiken.
Neen, slakken kunnen niet gillen.
Het wonder geschiedde: Salmakis en Hermaphroditus smolten samen en er ontstond een wezen: half man, half vrouw. Slakken mogen dan wel zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen bezitten, ze hebben elkaar nog steeds nodig voor een bevruchting.