Klachten bij hemorragische koorts Kenmerken voor
Signalen van een inwendige bloeding kunnen zijn:
Bloed in je urine, door een bloeding in je nieren of blaas. Bloed bij je ontlasting, door een bloeding in je darmen of je maag. Grote bloeduitstortingen door bloedingen in de grote spieren in het lichaam.
Bij een inwendige bloeding zijn bloedvaten (slagaders, aders of haarvaten) binnen in het lichaam beschadigd, maar loopt het bloed niet uit het lichaam. Er is uitwendig geen bloed te zien, wat het zeer moeilijk maakt om de (inwendige) bloeding op te merken. bloeding en uiteindelijk tot een shock.
Weliswaar blijft het bloedverlies beperkt, maar de gevolgen zijn ernstig en eventueel dodelijk.
Virale hemorragische koorts is een ziekte veroorzaakt door een virus. Afhankelijk van het virus kan het ziekteverloop mild tot ernstig zijn. De virussen die hemorragische koorts veroorzaken zijn RNA-virussen. Ze worden voornamelijk verspreid door dieren zoals steekmuggen, teken en knaagdieren.
Bij een bloedvergiftiging (sepsis) krijgt u een heftige ontstekingsreactie in uw hele lichaam. Zo ernstig dat uw organen beschadigd kunnen raken en hierdoor kunt u overlijden. Door een bloedvergiftiging kunt u heftige klachten krijgen zoals spierpijn, koude rillingen, hoge koorts en uitdroging.
Koorts is niet altijd aanwezig en er kan juist ook hypothermie optreden. Bij verdere progressie van de sepsis kunnen tekenen van shock en orgaanfalen meer op de voorgrond komen te staan: hypotensie, hypoxie, oligurie, paralytische ileus en een verstoorde glucoseregulatie.
Ernstig bloedverlies in de maag of darmen kan gepaard gaan met bloed braken, rood bloed bij de ontlasting, bloedarmoede, buikklachten, duizeligheid, en zelfs shock. Matig bloedverlies geeft deze klachten in mindere mate, de ontlasting is dan meestal plakkerig en diep zwart gekleurd.
Van inwendige schade is vaak sprake bij hevige buikpijn, braken, een snelle polsslag en koude handen en voeten.Ook signalen als bloed in de urine, bleekheid en verminderd bewustzijn duiden op dit soort letsel.
Symptomen. Het belangrijkste symptoom van een subarachnoïdale bloeding is plotselinge hevige hoofdpijn die vaak wordt omschreven als 'de ergste ooit'. In zeldzame gevallen is er geen hoofdpijn, maar bijvoorbeeld alleen nekpijn of plotselinge verwardheid.
Vaak is een bloeduitstorting zichtbaar als een blauwe plek op de huid. Na verloop van tijd verandert deze van kleur naar groengeel. Na enkele dagen tot weken later is de plek genezen.
Vaak stopt de bloeding op den duur vanzelf. De patiënt zal in tussentijd meestal wel bewaakt worden op de Medium Care of Intensive Care afdeling. Indien de patiënt toch teveel bloed lijkt te verliezen om rustig af te wachten, zijn er nog twee opties: 'interventie radiologie' of opereren.
Bij een inwendige bloeding is er geen bloed zichtbaar, maar je kunt het wel herkennen aan de volgende symptomen:Pijn. Misselijkheid. Braken.
Interne bloedingen, zoals ongeziene bloedingen in de borst of buikholte, zijn ook levensbedreigend. De behandeling van inwendige bloedingen wordt beschreven in Schok, met de nadruk op herkenning en positionering.
Bij levensbedreigend bloedverlies spuit of stroomt bloed uit de wond. Bloed verzamelt zich in een plas op de grond en/of doordrenkt kleding of gazen. Het slachtoffer raakt snel verward of bewusteloos (shock).
Bij een 'scherp buiktrauma' raak je gewond door iets dat door je buikwand heen komt. Zoals bij een schot- of steekwond. In Nederland ontstaan verwondingen in je buik meestal door een stomp trauma.
Er wordt gesproken van een trauma als een verwonding is ontstaan door een geweldadige inwerking van buitenaf. Bij een buiktrauma kun je bijvoorbeeld denken aan een harde stomp in de buik of een (verkeers)ongeluk waarbij letsel in het buikgebied ontstaat. De wijze waarop de patiënt vervoerd wordt is erg belangrijk.
Bloed en/of slijm in je ontlasting
Bloed of slijm in je ontlasting kan door darmkanker komen. Het bloed hoeft er niet altijd rood uit te zien, ook donkere (bijna zwarte) ontlasting kan betekenen dat er bloed in je ontlasting zit. Als er bloed bij je ontlasting zit, ga dan naar de huisarts.
Wanneer er een verdenking is van dikkedarmkanker wordt er bij u bloed geprikt. In het bloed zijn tumormarkers aanwezig. Een tumormarker is een bepaalde stof die in het bloed voorkomt bij kanker. Het bloedonderzoek wordt niet gebruikt om definitief kanker vast te stellen.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica. We zien sepsis als een echte urgentie, net als een hartinfarct of een beroerte.
Als er een bloedvergiftiging optreedt, geeft dit vaak klachten als rillen, koorts, zich niet lekker voelen, misselijkheid, braken en diarree. Bij oudere mensen gaat dit bovendien vaak gepaard met verwardheid. In een ernstiger geval, de zogenaamde septische shock, kan de bloeddruk plotseling dalen.