Wanneer een papegaai of parkiet bijt, is dat niet alleen pijnlijk voor jou – ook het dier lijdt eronder: een bijtende vogel is immers geen gelukkige vogel. Bovendien kunnen er ongelukjes gebeuren en verwondingen opgelopen worden wanneer de eigenaar probeert de aanval van de vogel af te weren.
Je vogel kan bang zijn en letterlijk van zich afbijten om zichzelf te beschermen. Bouw in zo'n geval het contact stap voor stap op om je vogel gerust te stellen. Het kan ook zijn dat je vogel probeert de baas te spelen. Door te bijten schrikt hij je af en zul je minder snel met je hand in de kooi gaan.
Hoi, Het beste wat je kan doen is om je vogel langzaam te laten wennen aan je handen. Dit kan je doen door heel voorzichtig met je hand in de kooi te gaan en je vogel lokken met trosgierst, zodat hij waarschijnlijk wel naar je hand toekomt. Wat je nooit moet doen is je HAND wegtrekken als hij wilt aanvallen.
Valkparkieten kunnen als ze willen erg hard bijten, tot bloedens aan toe. Over het algemeen zal dat niet zo snel gebeuren als je een tam valkje hebt. Als een tam valkje in het nauw komt te zitten en je wilt je valkje helpen, kan het valkje uit angst hard bijten.
Loop naar je parkietje toe als hij/zij op de plek zit waar hij/zij niet mag komen. Zeg 'nee' (doe dit niet te luid, maar op normale toon) en eventueel met een vinger naar hem wijzen, en met een boze blik kijken. Laat hem daarna op je vinger zitten en zet hem ergens anders neer.
Re: het herkennen van hun baasje
Parkieten zullen je zeker herkennen, maar in zulke situaties raken ze in paniek en komen ze echt niet naar jou toe voor veiligheid.
Bijten is zelfversterkend gedrag; dus gedrag dat voor de vogel op dat moment bevredigend is. Probeer daarom te vermijden dat je gebeten wordt. Leer de comfortafstand van je vogel kennen. Papegaaien en parkieten bijten vaak omdat hun eigenaars hun angsten negeren en zich aan hen opdringen.
Net als de vleugels van je parkiet een indicatie kunnen zijn van geluk, kunnen zijn staartveren dat ook zijn. Wanneer een vogel met zijn staart wiebelt (zoals een hond met zijn staart kwispelt), dan betekent dat gewoonlijk dat je vogel blij is om je te zien - hoewel het ook kan aangeven dat je vogel zal gaan poepen.
Geluiden. Fluiten of praten betekent dat je vogel blij is in jouw huis. Wanneer je vogel erg vocaal is wanneer je de kamer in komt lopen, betekent dit dat jouw vogel blij is dat je thuis bent. Wanneer je vogel met zijn snavel klappert en spint, betekent dit dat je vogel met je wil spelen.
Als u twee mannetjes parkieten samen houdt, kan het zijn dat ze veel zullen kibbelen. Het is wel zo dat geruzie altijd deel uitmaakt van het sociale leven van een parkiet. Zolang geen van beide parkieten wordt gepest is dit daarom niet iets negatiefs.
Als je valkparkiet met veel slapen ook nog trilt dan is de valkparkiet in de meeste gevallen ziek of zwak. Dit kan komen door een ziekte die is opgelopen, verkeerde voeding of door het tekort voeren met pap.
Laat je vogel regelmatig uit de kooi
De meeste vogelbaasjes zijn natuurlijk veel thuis om hun maatje alle aandacht te geven die nodig is. Zo vliegen zowel de papegaaien, parkieten als kanaries dagelijks lekker door het huis, even uit de kooi. Je zult ook merken dat hoe meer je met je vogel doet, hoe tammer hij wordt.
Daar zit de reden. Als hij schreeuwt om aandacht en jij geeft hem aandacht dan weet hij dat het werkt en blijft hij schreeuwen om aandacht. gewoon negeren is het beste.
Wie parkieten wil aanschaffen, moet er dus minimaal twee nemen. De montere vogels voelen zich alleen goed bij soortgenoten waarmee ze constant contact hebben. Hun repertoire aan geluiden en lichaamstaal is dan ook verbluffend. Het is zeer vermakelijk om ze in de gaten te houden in de omgang met hun soortgenoten.
Een vogel die angstig is of pijn heeft, kan zich inderdaad dun maken en met de vleugels wijd gaan zitten. Kijk het vandaag nog even aan. Als het morgen niet over is, neem dan even contact op met de dierenarts.
Parkieten kunnen fluiten, zingen, kwetteren of zelfs geluiden nabootsen. Wanneer je dit soort parkiet geluiden hoort dan is alles in orde. De parkiet voelt zich gelukkig en is helemaal gezond.
De slaaphouding; tijdens de slaap rust de parkiet meestal op een voet. De andere voet wordt ingetrokken in de buikveren. De snavel verbergt hij in zijn licht uitstaande rugveren. De grasparkiet kan ook op beide voeten slapen.
Parkieten zijn heel actieve vogels en ze vinden het fijn om veel speeltjes te hebben om mee te spelen. Maar let op dat je de kooi van je parkiet niet te vol zet met speeltjes, zodat hij ruim voldoende ruimte heeft om rond te bewegen en rond te hangen, want parkieten zien hun kooi als hun thuis.
Vogels houden van klassieke muziek. Onderzoekers lieten rijstvogels Vivaldi en Bach (als vertegenwoordiger van klassieke muziek) en Elliott Carter (modern) horen.
Als het donker is slapen ze in de natuur en ook in de natuur zullen ze schrikken van, spinnen, muizen, rondlopende beesten. Ze vliegen dan op en door hun gedesorienteerd zijn vliegen ze gewoon ergens tegen aan. Daarom slaapt een parkiet altijd zo hoog mogelijk in een boom, of zo hoog mogelijk in een kooi.
De veren tegen de nerven aaien kan irriterend zijn voor de vogel. Aai in de richting waarin de veren van nature liggen, of krab zachtjes heen en weer tussen de veren. Uiteindelijk, wanneer je vogel helemaal ontspannen is, kun je je een weg banen naar de achterkant van zijn kop en nek.
Zelfs als u heel intensief contact hebt met vogels, is de kans nog heel erg klein. Waar men wel bang voor is, is dat het normale griepvirus dat voor mensen heel besmettelijk is, zich zou mengen met het vogelgriepvirus, waardoor het vogelgriepvirus besmettelijker zou worden voor mensen.
Heeft je parkietje veel speeltjes, en andere dingen in de kooi waar hij aan kan knagen? Zo niet, dan kun je ervoor zorgen dat hij dat heeft. Bijv. takken van verschillende dikte (wel goed schoonborstelen met heet water voor je ze geeft), lege eierdoosjes, blanco papier, toiletrolletjes (even openknippen) etc.
Snavelen: Wanneer 2 parkieten elkaar lief vinden gaan ze vaak snavelen, dit is een teken dat ze elkaar accepteren. De snaveltje steken iets in elkaar en vaak gaat het gepaard met elkaar te voeren, ze halen dan de zaadjes uit de krop en geven het via de snavel aan de ander.
Onze vogels kunnen parasieten hebben: vlooien en wormen, maar ook luizen, mijten, etc. Deze kunnen veel jeuk veroorzaken en zijn soms alleen microscopisch zichtbaar.