Het is goed mogelijk dat een meisje, dat duidelijk begonnen is met haar puberteitsontwikkeling, gevoelige borsten heeft als gevolg van de groei van het borstklierweefsel. Dit is vergelijkbaar met de pijnklachten die vrouwen melden in de dagen voor de menstruatie of juist rondom de eisprong.
Borstgroei kan een aantal klachten met zich mee brengen, zoals: Gevoelige of pijnlijke pijnlijke tepels. Gevoelige, pijnlijke of gespannen borsten tijdens de ongesteldheid. Onzekerheid of ongerustheid over het eigen lichaam.
Pijn en gevoeligheid van de tepel en/of tepelhof wijzen op ontstaan van gynaecomastie in minder dan 6 maanden. Relatief veel voorkomende oorzaken van gynaecomastie zijn drug- of medicijngebruik, anabole steroïden en voedingssupplementen [tabel 3].
Dikkere borsten komen bij pubers en bij mannen ouder dan 50 jaar vaak door veranderingen in hormonen. Het kan ook komen door overgewicht, medicijnen, een ziekte of anabole steroïden (bij bodybuilding). Bij de meeste pubers gaat het vanzelf weg. Bij mannen boven de 50 jaar meestal niet.
Het komt door hormonen. Je zoon merkt het aan opgezette tepels en een verdikking onder de tepels. Bij jongens met overgewicht komen de groeiknoppen door meer vet nog wat verder naar voren. Zij maken zich hier vaak sneller zorgen om.
Vaak zijn gevoelige, pijnlijke, harde en veranderende tepels de eerste aanwijzing voor vrouwen dat ze zwanger zijn. Meestal volgt de zwangerschapstest vlak hierna! Ben je pas zwanger geraakt, dan kan het zijn dat je tepels harder, groter en donkerder worden, vaak met wat bultjes in het tepelhof.
Pijn of druk op de borst kan te maken hebben met spieren, slokdarm, maag, hart, longen of stress. Ga naar de huisarts om te weten waar het bij u door komt. Bel direct bij pijn of druk in de borst met 1 van deze klachten erbij: De pijn of druk begint opeens bij inspanning of stress.
Een ingetrokken tepel trekt in het midden naar binnen toe. De tepel kan er altijd zo uitzien of alleen indien gestimuleerd. Soms trekken ingetrokken tepels zich verder terug zodat ze helemaal niet meer boven de tepelhof uitsteken of ze kunnen zelfs nog dieper in het borstweefsel zinken.
De melkklieren in je borsten (de mammae) zijn namelijk gevoelig voor cyclische veranderingen en worden beïnvloed door hormonen die de menstruatiecyclus, zwangerschap en menopauze regelen. Rond de menstruatiecyclus wisselt je hormoonspiegel wat je merkt aan je borsten. Ze kunnen dan gespannen of pijnlijk aanvoelen.
Stijve tepels betekenen niet altijd dat je seksueel opgewonden bent. Het kan ook betekenen dat je het koud hebt, of gewoon dat je kleding over je tepels schuurt waardoor ze rechtop komen te staan. 3. Niet elke vrouw krijgt stijve tepels als ze seksueel opgewonden is.
Wat kleur betreft: alle kleuren zijn normaal. Krijgen je tepels ineens een andere kleur of zijn ze gebarsten of rood door irritatie, ga dan naar je huisarts. Er gebeurt nogal veel bij je tepels. Bijvoorbeeld die kleine bobbeltjes die eruitzien als kippenvel en bijna alle vrouwen hebben.
Deze bobbeltjes zijn de melkklieren. Zij zijn over het algemeen vrij zacht en voelen in beide borsten hetzelfde aan. Samen vormen de melkklieren het borstklierweefsel. Om de melkklieren heen ligt vet- en bindweefsel, ook wel steunweefsel genoemd.
De kleinste cup is AA, waarop (in continentaal Europa) de maten A, B, C, D, E, ... volgen; elders hanteert men licht verschillende standaarden. Veel merken bieden 36 verschillende maatcombinaties aan. Niet alle beha's worden volgens dit maatsysteem geproduceerd.
De allereerste bh.
De eerste bh om naar te kijken, is een bralette. Dat is een bh zonder beugels met een zachte kom en helpt je dochter te wennen aan het dragen van een bh. Omdat haar borsten groeien kunnen ze nog wat gevoeliger zijn.
De gemiddelde leeftijd voor een meisje om te beginnen met het dragen van een beha is 11. Sommige meisjes hebben reeds rond 8 jaar een beha nodig, anderen hebben er geen nodig tot ze 14 zijn. Elk meisje is anders! Soms vragen meisjes die nog niet zo ontwikkeld zijn om een beha te dragen omdat een vriendin er een draagt.
Dan gaat het vaak om een onschuldig kwaaltje. Maar als het blijft doorzetten, dan kan er sprake zijn van eczeem, een schimmelinfectie of een borstontsteking. Als je dus voelt dat het niet helemaal in orde is na de zwangerschap, neem dan contact op met je huisarts.
Als er melk uit de tepel stroomt zonder dat er sprake is van een recente zwangerschap of wanneer het geven van borstvoeding langer geleden is dan 6 maanden, dan is er sprake van galactorroe. De oorzaak hiervan is een verhoogd prolactinegehalte in het bloed. Dit leidt tot afscheiding van melk uit de borsten.
Soms kan een andere huidaandoening aangezien worden voor acné op de borst. Folliculitis is een ontsteking van de haarzakjes en verschijnt als kleine rode bultjes. Als je acné op de borst niet reageert op standaard acnébehandelingen, kan het dus folliculitis zijn.
Antwoord. Beste, Je tepels kunnen niet teruggroeien als ze zijn afgeschuurd. Er ontstaat littekenweefsel zoals het met elk ander deel van je huid zou gebeuren dat wordt afgeschuurd.
Een extra tepel kan eruit zien als een roze/bruin verheven plekje of als een echt tepeltje, maar dan vaak kleiner en zonder tepelhof (het donkere randje om de tepel heen). De extra tepel zit meestal net onder de borst maar ze kunnen langs de hele 'melklijn' voorkomen.
Borsten en tepels maken onderdeel uit van de erogene zone bij vrouwen. Wanneer je tepels gestimuleerd worden, geven je zenuwen aan je spieren in het gebied het signaal om samen te trekken, waardoor je tepels hard worden.
1. Groot of klein. De grootte van een tepel kan verschillen tussen een muntje van 20 cent en een halve hand, volgens gynaecoloog Alyssa Dweck. Dat ze er in verschillende maten zijn wisten we wel, maar wist je ook dat ze kunnen groeien, als je bijvoorbeeld zwanger bent?
Het hormoon dat ervoor zorgt dat je tepels veranderen, is hCG. Hierdoor wordt het gebied rondom je tepel, je tepelhof, groter. Ook kleuren deze donkerder en kunnen er bultjes zichtbaar worden. Deze bultjes zijn de klieren van Montgomery.
Extra tepels komen bij maximaal 6% van de bevolking voor en komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen; sommige bronnen beweren evenwel dat het vaker bij vrouwen voorkomt. Bij ongeveer 6% komt het familiaal voor en speelt erfelijkheid een rol.