In een gezonde toestand zijn leukocyten meestal niet of in zeer geringe hoeveelheden aanwezig in de urine. De normaalwaarde wordt meestal uitgedrukt als het aantal cellen per microliter (µL) urine: Normaalwaarden: 0-10 leukocyten per microliter (µL) urine.
Uitslag is goed als hij tussen de 5 en de 7 ligt. Leukocyten zijn witte bloedcellen, deze horen normaal gesproken niet in urine gevonden te worden. Als er wel witte bloedcellen in de urine zitten, kan dat duiden op een blaasontsteking of urineweginfectie.
Het aantal witte bloedcellen wordt geteld. Het getal geeft aan hoeveel witte bloedcellen er in een kleine hoeveelheid bloed aanwezig zijn. De waarde ligt meestal tussen 4 en 10. Een lagere uitslag wijst op een verminderde aanmaak of een verhoogde afbraak van witte bloedcellen.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
Pyurie is de aanwezigheid van witte bloedcellen in de urine. Dit is een teken dat de slijmvliezen van de urineweg een ontstekingsreactie doormaken. Dit is meestal het gevolg van bacteriële invasie. Er is dan sprake van een urineweginfectie.
Als het aantal witte bloedcellen blijft toenemen kan het bloed stroperig worden waardoor het niet goed kan stromen in de kleinere bloedvaatjes. Klachten als benauwdheid, wazig zien, verwardheid of sufheid kunnen hiervan het gevolg zijn.
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Leukocyten verhoogd
Wanneer de uitkomst van het bloedonderzoek hoger is dan de normaalwaarden, spreken we van een verhoogd leukocyten (leukocytose). Leukocyten spelen een belangrijke rol in ons immuunsysteem. Een stijging heeft daarom in de meeste gevallen te maken met een bacterie of parasiet.
Jaarlijks krijgen ongeveer 6.800 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose. Symptomen zijn onder meer vaak moeten plassen, aandrang hebben om te plassen, bloed in de urine of chronische blaasontsteking. Blaaskanker groeit meestal langzaam. In het begin zijn er weinig of geen klachten.
Gezond eten met voldoende eiwitten helpt het afweersysteem te ondersteunen. Producten waar veel eiwit in zit zijn vis, vlees, eieren, melkproducten, kaas, tofu, noten en vegetarische vleesvervangers.
Om uw hoge witte bloedceltelling te verlagen, moet u het volgende in uw dieet opnemen: Vitamine C. Het eten van vitamine C zal helpen de niveaus van witte bloedcellen in uw lichaam te reguleren. Fruit zoals citroenen, sinaasappels en limoen zijn rijk aan vitamine C, net als papaja's, bessen, guaves en ananas.
Het Leukocyten bloedonderzoek, ook bekend als de witte bloedceltelling (WBC), wordt uitgevoerd om ontstekingen, infecties en leukemie op te sporen. Ook wordt het uitgevoerd om het algehele functioneren van het afweersysteem te controleren.
Een hoog aantal leukocyten in uw urine kan duiden op een infectie, zoals een urineweginfectie of een seksueel overdraagbare aandoening, maar ook op het gebruik van bepaalde medicijnen . (Fotocredit: E+/Getty Images)
Een normaal aantal leukocyten is 4.2- 10.6 (x 109/l). Bij minder dan 1.0 x 109/l is er een verhoogd risico op infecties. Als er minder dan 0,5 x 109/l neutrofielen zijn, spreekt men van een 'neutropenie' ofwel een 'dip'. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan door het gebruik van chemotherapie.
In onze studie hebben we een toename van witte bloedcellen (WBC) in de urine gevonden van ongeveer de helft van de geteste COVID-19-patiënten (tabel 2). In de meeste gevallen was er een negatieve bacteriële urinekweek.
Urine-onderzoek
Witte bloedcellen wijzen op etter en zijn een gevolg van een urineweginfectie. De urine gaat ook naar het laboratorium voor rechtstreeks onderzoek en voor cultuur.
Bij een nierbekkenontsteking heb je altijd hoge koorts.Daarnaast is er ook vaak sprake van koude rillingen en pijn in de zij of rug.Dit kan gepaard gaan met misselijkheid en braken. Meestal zijn deze klachten vooraf gegaan door een blaasontsteking.
Een blaasontsteking heet in medische termen een urineweginfectie. Een blaasontsteking is een ontsteking van de lage urinewegen (blaas/plasbuis) en is bijna altijd onschuldig. Een opstijgende ontsteking naar de nieren kan leiden tot een nierbekkenontsteking, een minder onschuldige aandoening.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Leukocyten zijn witte bloedcellen die het lichaam helpen om infecties te bestrijden. Een verhoogd gehalte aan leukocyten in de urine kan een indicatie zijn van een ontsteking, zoals een blaasontsteking. Eiwitten. Eiwitten in de urine kunnen duiden op een beschadiging van de nieren.
Urineonderzoek kan duidelijk maken of er sprake is van geslachtsziekten (soa's), urineweginfecties, nierziekten, urinewegproblemen of stofwisselingsziekten. Wat u hiervoor precies moet doen, is afhankelijk van het type onderzoek dat door uw zorgverlener is aangevraagd.