De separatisten, of pro-Russische Oekraïners. Ze strijden mee aan de zijde van Poetins soldaten. Toch zijn ze verre van veilig voor de Russen. Als ze van het slagveld wegvluchten, executeren de Russen hen of zorgen ze er wel voor dat de Oekraïners weten waar ze zitten.
De pro-Russische separatisten in de Oekraïens provincies Donetsk en Luhansk maakten zich in 2014 los van de controle van de Oekraïense regering en riepen zichzelf uit tot onafhankelijke 'volksrepublieken'. Ze hebben ongeveer een derde van de provincies - aan de oostgrens met Rusland - in handen.
Het Russisch en Oekraïens lijken taalkundig erg veel op elkaar. Zo'n 62 procent van alle Oekraïense woorden is hetzelfde (of bijna hetzelfde) als het Russisch. Dat is vergelijkbaar met het Spaans en Portugees. De meeste Russen en Oekraïners kunnen elkaar dan ook prima verstaan, zeker als ze een beetje hun best doen.
Het conflict ontstond in het voorjaar van 2014, nadat de pro-Russische Oekraïense president Viktor Janoekovytsj in februari was afgezet tijdens de Revolutie van de Waardigheid in Kiev, die volgde op de maandenlange pro-westerse Euromaidan-protesten en Rusland de Krim bezette.
Het werd de Z van 'za' – wat 'voor' betekent. Het ministerie publiceert er een reeks aan leuzen mee: voor de overwinning, voor onze soldaten, voor Rusland, voor onze helden, voor Poetin en zelfs: voor vrede.
De Z zou voor "za pobedoe" (voor de overwinning) staan, hoewel dit in het cyrillisch schrift een "з" zou moeten zijn (van "за победу"). Het zou ook kunnen staan voor "Zapad" (West), wat de richting van de troepenbeweging in Oekraïne zou kunnen betekenen of de oorsprong van het voertuig.
Kranten en nieuwssites speculeerden over de betekenis van die Z. Sommigen zagen de Z als afkorting van za pobedoe, in het Russisch 'voor de overwinning'. Anderen menen dat de Z staat voor zapad, Westen, of verwijst naar doelwit nummer 1: de Oekraïense president Zelenski.
Er zijn op dit moment geen aanwijzingen voor specifieke dreigingen voor Nederland, maar de ontwikkelingen in het conflict volgen elkaar snel op. Dat maakt dat het dreigingsbeeld snel kan veranderen.
Als kers op de taart hebben Russische troepen zich en masse verzameld bij de Oekraïense grens. Volgens de Amerikaanse ambassadeur voor de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) zou het aantal zijn opgelopen tot 190.000 militairen.
Eerst heette het de Oekraïense Volksrepubliek (1918-1922), tussendoor nog de Oekraïense Staat (29 april 1918 - 14 december 1918) en vervolgens de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek (1922 - 1991). Intussen was er ook nog de Pools-Oekraïense Oorlog (november 1918 tot juli 1919).
In Oekraïne worden naast het Oekraïens ook de talen Russisch, Krim-Tataars, Roemeens, Hongaars, Bulgaars, Pools, Duits, Belarussisch, Slowaaks, Grieks, Gagaoezisch en Romani gesproken. In de zuidoostelijke helft van het land overheerst het Russisch, in de noordwestelijke helft het Oekraïens.
Naast het Russisch wordt in Rusland nog een honderdtal andere talen gesproken, waaronder Mordwiens, Tsjetsjeens, Tataars, Kirgizisch, Basjkiers. Deze talen zijn noch verwant aan het Russisch, noch aan andere Indo-Europese talen.
De meeste Russen hebben Slavische voorouders en het blijkt dat de Slaven een dikkere huid hebben met meer onderhuids vet. Hoe dikker de huid, hoe minder snel rimpels zich kunnen vormen. Daarbij komt dat de Slavische gezichtskenmerken met hoge jukbeenderen en symmetrische lijnen als meer aantrekkelijk beschouwd worden.
Separatisme of secessionisme is het streven naar een (formele) terugtrekking uit een bestaande organisatie of staat, en het oprichten van een eigen organisatie of staat. Een organisatie of meerdere organisaties die samen separatisme nastreven worden wel een afscheidingsbeweging genoemd.
In 1667 werd Oekraïne verdeeld tussen Polen en Rusland, met de Dnjepr als scheidingslijn. Die deling leverde twee culturen op, wat tot nu toe zichtbaar is en tot politieke spanningen leidt. In 1900 woonden 86 % van de 26 miljoen Oekraïners in het Russische Rijk, de overige 14 % in Oostenrijk-Hongarije.
Het Russische leger bestaat uit 400.000 dienstplichtigen en 300.000 beroepsmilitairen. Dienstplichtigen worden officieel niet ingezet, omdat het volgens Moskou geen oorlog is maar een 'speciale militaire operatie'.
Zo vielen er in de twee Tsjetsjeense oorlogen die Rusland uitvocht (in 1994-96 en in 1999-2009) naar schatting tussen de 20.000 en 40.000 Russische militaire slachtoffers. In de tien jaar durende Afghaanse oorlog waren het er 15.000.
De huidige omvang van de Oekraïense strijdkrachten, die bestaan uit 250.000 (215.000 militairen), is na de Russische strijdkrachten de grootste in de regio.
De Sovjet-Unie werd officieel opgericht in december 1922 met de vereniging van de Russische, Oekraïense, Wit-Russische en Transkaukasische Sovjetrepublieken, die elk geregeerd werden door lokale Bolsjewistische partijen.
Gevolgen van een kernoorlog
Als gevolg van de enorme branden zou er zoveel stof in de atmosfeer kunnen komen dat daardoor de atmosfeer zou verduisteren en een paar jaar een nucleaire winter zou heersen. Hierdoor zou er geen landbouw mogelijk zijn en de overlevenden verhongeren.
IJsland staat al sinds 2008 op de eerste plaats in de lijst van veiligste landen ter wereld (niet perse in het geval van oorlog). IJsland is een eiland ver weg van de rest van de wereld.
Rusland gebruikt drie verschillende tanks: de T-80, T-72 en T-90. Bij al die tanks is de munitie opgeslagen in de koepel. Daardoor kan munitie snel en automatisch worden geladen in de loop. Anders dan bij westerse tanks hebben deze Russische wagens bovendien maar drie bemanningsleden in plaats van vier.
Het wapen van Rusland (Russisch: Герб России, Gerb Rossii) is het officiële symbool van de Russische Federatie en bestaat uit een rood schild, waarop de Russische tweekoppige adelaar is afgebeeld.
Rusland: ongeveer 931 T-90's.