De Wet zorg en dwang regelt de rechten van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) die onvrijwillige zorg krijgen. Daarnaast regelt deze wet de onvrijwillige opname.
De Wzd onderscheidt de volgende negen categorieën onvrijwillige zorg: a. medische handelingen en therapeutische maatregelen; b. beperken van de bewegingsvrijheid; c. insluiten; d.
controle op drugs; beperking van vrijheid om het eigen leven in te richten, waardoor de cliënt iets moet doen of laten; beperking in het recht op het ontvangen van bezoek.
Wie kan de aanvraag doen? U kunt voor uw familielid van 12 jaar of ouder een aanvraag doen voor een 'besluit tot opname en verblijf'. Een cliëntondersteuner of de zorgaanbieder kan u helpen bij het doen van de aanvraag. Uw familielid kan zelf geen aanvraag doen.
Als de cliënt zich verzet tegen een hek dat hij wel zelf kan openen of waar hij langs kan, bijvoorbeeld omdat hij het niet prettig vindt omdat het op een kooi lijkt, is het onvrijwillige zorg. Deze kun je dan zien als beperking van de vrijheid om het eigen leven in te richten.
In de Wet zorg en dwang staat dat er ernstig nadeel is als er (een grote kans is op) bijvoorbeeld verwonding of levensgevaar. Er is ook sprake van ernstig nadeel als uw familielid zichzelf verwaarloost of financieel in de problemen raakt. Of als hij agressie bij anderen oproept.
Voor wie geldt de Wet zorg en dwang? De Wet zorg en dwang (Wzd) is er voor mensen die zorg nodig hebben en een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) hebben. De Wzd kan onder voorwaarden ook gelden voor mensen met een zogenaamde 'gelijkgestelde aandoening'.
Wat is onvrijwillige zorg? Onvrijwillige zorg is: zorg waarmee de cliënt of zijn vertegenwoordiger niet instemt en zorg waarmee de vertegenwoordiger heeft ingestemd maar waartegen de cliënt zich verzet.
De wetgever heeft bepaald dat de wilsbekwaamheid van een cliënt ter zake moet worden beoordeeld door een deskundige zorgverlener. Deze deskundige zorgverlener moet de beoordeling verrichten conform de gangbare richtlijnen(artikel 3 lid 2 Wzd).
De BOPZ kon alleen uitgevoerd worden in zorginstellingen die BOPZ gerechtigd waren, zoals de gesloten afdelingen. Zorg met dwang was alleen toegestaan voor de cliënten die gedwongen waren opgenomen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een rechterlijke machtiging of een rechterlijke in bewaring stelling.
Het toepassen van onvrijwillige zorg wordt door de wetgever niet beschouwd als een voorbehouden handeling. Dit betekent dat onvrijwillige zorg in beginsel door iedereen mag worden toegepast zonder aanvullende voorwaarden.
Als je naaste zich verzet tegen de zorg die zorgverleners geven, noem je dat onvrijwillige zorg. Onvrijwillige zorg mag alleen worden gegeven om 'ernstig nadeel' te voorkomen. Bijvoorbeeld bij verwaarlozing of omdat je naaste een gevaar is voor zichzelf of de omgeving.
Dit zijn alle maatregelen die de patiënt en zijn omgeving beschermen. Er zijn veel verschillende manieren om een patiënt in zijn vrijheid te beperken. Bijvoorbeeld door het plaatsen van een bedhek, een bewegingsmelder of een kussen met sensor die een alarm geeft als de patiënt opstaat.
De Wzd onderscheidt de volgende negen categorieën onvrijwillige zorg: a. medische handelingen en therapeutische maatregelen; b. beperken van de bewegingsvrijheid; c. insluiten; d.
waarom onvrijwillige zorg noodzakelijk en proportioneel is; hoe het toezicht is geregeld tijdens de toepassing ervan; hoe lang de onvrijwillige zorg verleend kan worden (dit is maximaal twee weken).
De Wzd regelt onder andere: In welke situaties onvrijwillige zorg en/of opname aan de orde kan zijn; Hoe een besluit tot onvrijwillige zorg genomen wordt; Wanneer onvrijwillige zorgverlening geëvalueerd moet worden.
De Wet zorg en dwang (Wzd) beschrijft de rechten van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met psychogeriatrische aandoeningen zoals dementie, die onvrijwillige zorg krijgen. Daarnaast regelt deze wet de onvrijwillige opname van deze mensen.
Eén daarvan is het aantal vrijheidsbeperkende maatregelen. Daaronder vallen het geven van gedwongen medicatie, het gebruiken van een stoel waaruit je niet zelfstandig kunt opstaan of een band waarmee je in bed wordt vastgelegd. Maar ook: een laag-laag-bed, een valmat en een sensor.
Daarvoor hebben het CIZ en de rechter een medische verklaring nodig. Hierover nemen we contact met u op. Een onafhankelijke arts ziet uw familielid en kijkt of (onvrijwillige) opname geschikt kan zijn. Deze arts stelt dan de medische verklaring op.
Het kunnen handelingen of interventies zijn, maar ook regels die door zorgverleners aan een cliënt onder dwang worden opgelegd. Onder dwang wordt elk handelen begrepen waarvoor geen toestemming is gegeven door een verzorgde of, bij wilsonbekwaamheid, diens wettelijke vertegenwoordiger.
U komt voor ZZP 5 in aanmerking als u vanwege een kwetsbare gezondheid en problemen met oriëntatie en geheugen afhankelijk bent van zorg, begeleiding, persoonlijke verzorging en het invullen van uw dag. Ook moet u 24 uur per dag een beroep kunnen doen op zorg en begeleiding.