De rechthebbende is degene die volgens de registers van de begraafplaats als zodanig te boek staat en die een akte of brief als bewijs daarvan krijgt.
Wie is er verantwoordelijk voor een particulier graf, urnennis of –graf? Dat is de 'rechthebbende'. De rechthebbende is de eigenaar van het grafrecht of degene die opdracht geeft voor een begrafenis of bijzetting. De naam van de rechthebbende wordt vermeld in de grafakte.
De rechthebbende is de persoon die verantwoordelijk is voor het graf. Hij kan besluiten wie nog in het graf begraven kan worden, wiens asbus in het graf kan worden geplaatst en welk grafmonument er op komt.
Na het overlijden van een rechthebbende is het simpelweg zo dat degene die het eerst het verzoek aan de begraafplaatshouder doet, de grafrechten krijgt. Als de huidige rechthebbende een bepaalde voorkeur heeft, kan zij er voor zorgen dat iemand na haar de rechten krijgt.
degene die de steen heeft laten plaatsen, eigenaar van de gedenksteen. Echter, wanneer deze periode is verstreken, heeft de begraafplaatshouder het recht het graf te ruimen. Op dat moment wordt de begraafplaatshouder eigenaar van de steen.
Een graf kan, na sluiting, worden voorzien van een tijdelijke- of een definitieve grafbedekking met of zonder gedenkteken (grafsteen). Verplicht is dit niet. 2. Voor het aanbrengen van uitsluitend plantjes is in principe geen aparte vergunning vereist.
In een algemeen graf beslist de houder van de begraafplaats wie in dat graf begraven worden; bij een familiegraf beslist de rechthebbende op wiens naam het graf staat, wie er begraven wordt. Het is ook mogelijk om een graf (veel) groter te maken dan voor 2 of 3 personen, door er een grafkelder van de maken.
Iemand die begraven wordt, moet minstens 10 jaar begraven blijven. Dat heet de wettelijke termijn van grafrust. uitgeven, alleen voor 20, 30, 76 of 93 jaar. 10 en 15 jaar is korter dan 20 en dat mag niet.
De grafkosten voor een algemeen graf liggen op ongeveer 780 euro bij een looptijd van 10 jaar.
Als een graf geruimd wordt, wordt meestal eerst alleen het monument weg gehaald. De steen wordt dan gewoonlijk in stukken geslagen en afgevoerd. De inhoud van het graf, dus de botten, worden niet meteen weg gehaald. Dat gebeurt pas als er opnieuw in het graf begraven wordt voor een andere familie.
"Als de grafrechten verlopen of zijn afgestaan, dan wordt er meestal meteen bovengronds geruimd. Dat houdt in dat de grafsteen en eventuele grafzerk weg worden gehaald, er komt een laagje verse aarde overheen en dat wordt ingezaaid met gras. Met de begraven stoffelijke resten gebeurt dan dus niets."
Graven met eeuwige rechten bestaan niet in Nederland. Die zijn in het verleden nooit uitgegeven en worden ook niet uitgegeven. De wet kent alleen 'graven voor onbepaalde tijd'. Dat zijn graven waarvan de einddatum nog niet bekend is.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Hoeveel personen in een graf mogen, is niet landelijk wettelijk geregeld. Het verschilt per begraafplaats. Hoeveel personen in een graf begraven kunnen worden staat in de beheersverordening of in het beheersreglement van een begraafplaats, of in de grafbrief.
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Hoeveel betaal je aan grafrechten? Gemiddeld moet je per jaar rekenen op €175 à €185. Dat zegt de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), brancheorganisatie van begraafplaatsexploitanten. Maar je mag vaak niet zelf bepalen hoelang je een graf huurt.
Er is geen vaste termijn voor het bestaan van een familiegraf. Dat hangt van van wat overeengekomen is op het moment van uitgifte van het graf. Als het graf al wat ouder is, kunnen de grafrechten ook al eens verlengd zijn. 20 en 30 jaar zijn de meest gangbare vaste termijnen.
Grafrechten geven recht op een plek op een begraafplaats voor een bepaalde periode. Bij een gemeentelijke begraafplaats betaalt u grafrechten aan de gemeente. Bij een bijzondere begraafplaats betaalt u grafrechten aan de houder van die begraafplaats, bijvoorbeeld een kerkgenootschap.
Volgens de Nederlandse wet zijn er twee soorten graven. Het is mogelijk om een graf te huren op een begraafplaats of u kunt er voor kiezen om een graf te kopen. In dit laatste geval heeft u uitsluitend recht op het graf en kan het niet door iemand anders worden ingenomen.
Het is mogelijk om grafonderhoud af te kopen. Dit kost € 109,50 per jaar voor een graf met een grafmonument, €58,00 per jaar voor een graf zonder grafmonument (prijspeil 2022).
Gemiddeld kost een gemeentelijk graf in Nederland € 3.202 (in 2019 was dit € 3.094). Gemeentelijke begraafplaatsen zijn over het algemeen iets duurder dan kerkelijke en algemene begraafplaatsen. Het gemiddelde van alle begraafplaatsen in Nederland is namelijk € 2.949 (in 2019 was dit € 2.855).
Een particulier graf is een graf dat voor een bepaalde tijd wel op naam van een van de nabestaanden (familieleden) van de begraven persoon gezet wordt. De persoon die de grafrechten krijgt, zo wordt de “eigendom” of huur van het graf genoemd, bepaalt dus ook wie er in het graf begraven mogen worden.
In Nederland wordt een kist begraven op dieptes tussen 2,80 en 1,10 meter. Daar kunnen wormen en kevers en zo niet bij. Overledenen worden ook niet opgegeten door andere dieren. Het verdwijnen van een overledene is een heel langzaam proces.