Een populaire theorie is dat het heelal is ontstaan door een oerknal (Big Bang) en sindsdien steeds groter wordt. Na de oerknal klonterde materie samen en vormden de eerste sterrenstelsels. Er zijn verschillende observaties die de oerknal-theorie ondersteunen, zoals kosmische achtergrondstraling.
Edwin Hubble wordt gezien als een van de belangrijkste Amerikaanse sterrenkundigen van de vorige eeuw. Vooral vanwege de ontdekkingen die hij hier deed. Dit is echt een opname die ligt aan de basis van de ontdekking hoe groot is het heelal eigenlijk en hoe evolueert dat.
De oerknal was het moment 13,8 miljard jaar geleden dat het heelal begon als een kleine, dichte vuurbal die explodeerde. De meeste astronomen gebruiken de oerknaltheorie om uit te leggen hoe het heelal begon. Maar wat deze explosie in de eerste plaats veroorzaakte, is nog steeds een mysterie.
Grondlegger van de oerknaltheorie is de Leuvense hoogleraar en priester dr.Georges Lemaître. De term 'big bang' werd voor het eerst door Fred Hoyle in 1950 gebruikt als een denigrerende aanduiding om zijn afkeer van de theorie tot uitdrukking te brengen.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
Het antwoord hangt af van hoeveel 'inhoud' het heelal heeft, zoals materie en licht. Meer inhoud betekent meer zwaartekracht, wat de expansie vertraagt. Zolang de hoeveelheid materie geen kritische drempel overschrijdt, zal het heelal blijven uitzetten, tot de hittedood bereikt wordt en het heelal bevriest.
Al minstens honderd jaar lang denken natuurkundigen, kosmologen en filosofen na over de mogelijkheid dat de aarde en de mensen erop verre van uniek zijn. Sterker nog, wetenschappers geloven tegenwoordig dat het heel waarschijnlijk is dat er ergens oneindig veel versies van onze planeet en onszelf zijn.
Voor zover onderzoekers nu weten is er geen einde aan het heelal. Er is dus geen rand waar de ruimte stopt. Sterker nog: het heelal blijft groeien.Sterren en planeten bewegen steeds verder van elkaar af.
Zo'n 380.000 jaar na de oerknal is het heelal zo ver afgekoeld dat elektronen en protonen samen waterstof atomen kunnen vormen. Hierdoor wordt het heelal doorzichtig. Later vormt ook helium . Gaswolken van met name waterstof en helium klonteren samen en storten in, waardoor de eerste sterren (oersterren) ontstaan.
Er bestaat geen 'buiten het heelal'. Het heelal is alles wat er is. Door dat gegeven zit er ook geen maximum aan de grootte van het heelal. Zelfs als het oneindig groot is, kan het alsnog groeien.
Volgens het boek Genesis schiep God het universum - en alle hemellichamen, de zon, de maan en de sterren - in zes dagen. Maar volgens hedendaagse kosmologen begon het universum met een grote explosie die bekendstaat als de oerknal, waarna de sterren en sterrenstelsels zich langzaam vormden gedurende miljarden jaren.
Dat is misschien groter dan je verwacht, aangezien het heelal nog 'maar' 13,8 miljard jaar oud is. Dankzij de uitdijing van de ruimte kunnen we toch een heel stuk verder kijken dan de 13,8 miljard lichtjaar die straling sinds de oerknal kan hebben afgelegd.
De oerknaltheorie suggereert dat het hele universum ongeveer 13,8 miljard jaar geleden begon vanuit een dichte, extreem hete enkele plek, aldus het Center for Astrophysics. Deze plek staat bekend als de "singulariteit" en markeert het begin van wat we nu kennen als ruimte, tijd en materie.
Voor het uiteindelijke lot van het heelal zijn er drie gangbare theorieën: Big Rip, Big Chill en minder waarschijnlijk Big Crunch of nog Warmtedood.
Amerikaanse wetenschappers hebben nieuw bewijs gevonden voor de oerknal op basis van waarnemingen met een telescoop op de Zuidpool. Het gaat om het eerste directe bewijs voor de Big Bang.
Chronologie en de oerknal. Het gangbare model voor de evolutie van het heelal is de oerknaltheorie . Het oerknalmodel stelt dat de vroegste staat van het heelal extreem heet en dicht was, en dat het heelal vervolgens uitdijde en afkoelde.
De oerknal is nog nooit waargenomen, maar is beredeneerd met de theorie van het uitdijende heelal.
Kort na de oerknal bestond het heelal uit vrijwel louter waterstof- en heliumatomen, en was er van leven geen sprake. Nu is dat er wel. Ook al weten we niet precies hoe het leven op aarde ontstond, we weten in elk geval wel dat het is ontstaan.
Ons universum begon met een explosie van de ruimte zelf - de Big Bang . Uitgaande van extreem hoge dichtheid en temperatuur, breidde de ruimte zich uit, koelde het universum af en vormden de eenvoudigste elementen.
Wel is het heelal zo verschrikkelijk onvoorstelbaar groot, dat het verschil met oneindig maar heel klein is en meer een formeel verschil. In de praktijk kun je het totale heelal gerust als oneindig beschouwen. Van het totale heelal zien we echter maar een klein gedeelte, het zogenaamde waarneembare heelal.
Dankzij de uitdijing van de ruimte bedraagt deze zogenaamde co-bewegende afstand ongeveer 45 miljard lichtjaar . Alles wat verder weg ligt, kunnen we niet waarnemen, omdat er sinds het ontstaan van het heelal nog niet genoeg tijd is verstreken om het licht uit deze afgelegen gebieden onze telescopen te laten bereiken.
De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg.Maar dat is niet waar. De grote ruimtes tussen de sterren en planeten zijn gevuld met enorme hoeveelheden dun uitgespreid gas en stof. Zelfs de leegste delen van de ruimte bevatten nog ten minste een paar honderd atomen of moleculen per kubieke meter.
Het Center for Near-Earth Object Studies (CNEOS) van NASA stelde: "In het onwaarschijnlijke geval dat 2024 YR4 op een inslagtraject ligt, zou de inslag plaatsvinden ergens langs een risicocorridor die zich uitstrekt over de oostelijke Stille Oceaan, noordelijk Zuid-Amerika, de Atlantische Oceaan, Afrika, de Arabische Zee en Zuid-Azië ."
Hoewel er geen buitenaards leven is gevonden en leven op aarde nog steeds een zeldzaamheid kan zijn, zijn er wetenschappelijke redenen om te vermoeden dat het elders kan bestaan, en technologische vooruitgang die het kan detecteren als het dat doet. Veel wetenschappers zijn optimistisch over de kans om buitenaards leven te vinden.
Met wat we nu weten ziet het er naar uit dat het heelal eeuwig expandeert. De temperatuur van het heelal daalt steeds verder tot het absolute nulpunt. Uiteindelijk gaat de laatste ster uit en is het laatste zwarte gat verdampt: het wordt donker. En de inhoud van het heelal verdunt steeds verder: het wordt leeg.