Het is echter niet bekend of de Romeinen, Grieken of Egyptenaren met die vorken aten. Het werktuig werd vermoedelijk pas in de mond gestoken vanaf de 7e eeuw, en dat gebruik ontstond bij de elite van het Byzantijnse Rijk en het Midden-Oosten. Pas in 1004 bracht Maria Argyra na haar huwelijk het tafelgerei naar Italië.
Door met een vork te eten was het makkelijker om de kragen schoon te houden. Ook de toename van de hygiëne is een reden dat mensen met een vork gingen eten. De mensen wilde geen vieze, vetten handen meer. Vroeger gebruikten mensen geen bestek.
Er zijn lepels teruggevonden in de Oude Steentijd. De mensen uit de prehistorische tijd gebruikten waarschijnlijk schelpen of stukjes hout als lepels. In de eerste eeuw ontwierpen de Romeinen twee soorten lepels: de cochleari, speciaal voor soep en zacht eten en de ligula, voor schelpdieren en eieren.
De vork moet rond de vierde eeuw zijn ontstaan in het Oost–Romeinse Rijk (395–1453) oftewel het Byzantijnse Rijk. De tafelvork gaat wellicht nog verder terug in de tijd, bijvoorbeeld naar oude Grieken, maar hier zijn geen tastbare bewijzen voor gevonden.
' Het is de eerste vermelding van het gebruik van de vork in Europa, die in de Byzantijnse wereld al eeuwenlang bestond. Na verloop van tijd gingen de Romeinen toch overstag. Ze transformeerden het bestek dat ze zelf gebruikten – een puntige dolk – tot een spies en later tot een vork om voedsel mee te prikken.
Bestek. Het woord 'bestek' komt van 'bij je steken'. In vroeger eeuwen – ongeveer tot het eind van de 17e eeuw – droegen reizigers en bezoekers hun eigen eetgerei bij zich aan hun gordel. Wanneer je aan tafel zat als genodigde of reiziger, dan lag er geen bestek voor je klaar.
Wat was er eerst? De lepel of de vork? De lepel! Maar als àller- allereerste was er een soort mes, in de steentijd van steen en later werd hij steeds verfijnder.
De vorken liggen aan de linkerkant, messen en lepels aan de rechterkant. Zorg dat de snijzijde van het mes naar binnen wijst. Het bestek voor het nagerecht ligt altijd horizontaal boven het bord. Het lepeltje wijst dan met de bovenkant naar links, terwijl het vorkje met de bovenkant juist naar rechts wijst.
Het verhaal gaat dat Amerikaanse spionnen, die in Duitsland gedropt moesten worden, veel moeite hadden dat te leren. Zoals u weet, eten Amerikanen met de vork in de rechterhand en de linkerhand rustend op de tafel. Dat schijnt moeilijk af te leren te zijn.
De vork wordt geheel links geplaatst, omdat deze als vork voor het voorgerecht als eerste wordt gebruikt. Direct ernaast komt de vork voor het hoofdgerecht – meteen naast het bord.
De zilveren lepel
De lepel is ontstaan vanuit de behoefte om vloeibare stoffen op te scheppen. De mensen gebruikten voor het opscheppen eerst een nap die later van een steel werd voorzien. Omstreeks 1100 hoorde men in Europa voor het eerst over de lepel.
Wanneer het eten wordt voorgesneden en in kleine stukjes op tafel komt, dan is een mes niet nodig. Maar het eten blijft warm en je wilt de kleine stukjes toch uit de kokendhete saus kunnen vissen zonder te knoeien. In Azië kozen ze als oplossing voor stokjes, bij ons kwam de vork in zwang.
Met een mes en vork in de hand zou je volgens Degeimbre je meer concentreren op de handeling van het eten, dan op de smaken.
Bij het eten van een gebakje zetten rechtshandigen met die kant druk om een stukje af te snijden. Om die reden is de linkertand van de vork platter en breder. Het puntje dat ontstaat door de uitsparing van een hoekje is bedoeld om een dikke deegbodem mee te breken, zoals die van een tompouce.
De meeste vorken hebben drie of vier tanden, die licht gekromd zijn. Hierdoor kan het voedsel zowel aan de vork worden geprikt als met de vork worden geschept.
Oorsprong / betekenis: Een veelgebruikt werktuig op de boerderij is een ijzeren (hooi)vork. Die kan op twee manieren met de steel verbonden zijn: via een dille (holle buis) of een angel (punt). In geval van een dille steekt de steel in de vork, in geval van een angel steekt de vork in de steel.
Amerikanen houden van een stevig ontbijt. Zij eten dat bij voorkeur thuis en nemen er, als het even kan, de tijd voor. Het traditionele Amerikaanse ontbijt bestaat uit cornflakes, wafels of donuts, gebakken eieren, spek en pannenkoeken.
In Ethiopië eten mensen met hun rechterhand. Bezawit (12) gaat met haar tante uit eten. "Als we gasten hebben, voeren we die een hapje. De bedoeling is dat ze het aannemen zonder met hun mond, lippen en tanden mijn hand te raken."
Waar Europeanen de vork altijd in de linkerhand houden, leggen de Amerikanen na het snijden hun mes neer. Vervolgens pakken ze hun vork over in de rechterhand om te eten.
Ben je helemaal klaar met eten, dan leg je je bestek recht tegen elkaar, ietsje naar rechts op je bord. Leg je je horizontaal naast elkaar op je bord, dan betekend het dat je zeer tevreden bent over het diner. Wanneer je niet tevreden bent, dan leg je je bestek kruislings met je mes in je vork op je bord.
Dat komt doordat de meeste mensen rechtshandig zijn. Bij het eten van een gebakje zetten rechtshandigen met die kant druk om een stukje af te snijden.Om die reden is de linkertand van de vork ook platter en breder.
Het bestek is het geheel van alle messen, vorken en lepels, dat aan tafel wordt gebruikt.
Een vorkheftruck heeft lepels omdat deze er weliswaar uitzien als een vork, maar je toch echt geen lading prikt, maar als het ware oplepelt. Er valt dus wat voor te zeggen dat een vorkheftruck eigenlijk lepels heeft.
Of je nu in een restaurant eet of thuis een diner host, ook aan het neerleggen van je bestek ná het eten kleven allerlei regels. Ben je uitgegeten? Dan leg je je bestek schuin neer op je bord, met de punten van het bestek naar linksboven gericht. Je mes ligt boven je vork en met de scherpe kant naar je vork gericht.