Tien procent van de joodse oorlogswezen ging uiteindelijk naar Israël voor de opbouw van het land. Een joodse voogdij-instelling beheerde de financiële zaken van de oorlogswezen tot ze volwassen waren.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Op 14 mei 1948 roept David Ben-Goerion de onafhankelijkheid uit van de nieuwe staat Israël.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
Israël won zijn onafhankelijkheidsoorlog door superieure organisatie en voorbereiding en door wapenstilstanden te gebruiken om zijn kracht terug te winnen . De oorlog zou echter na 1948 doorgaan.
Dankzij de fondsen die Golda Meir bij sympathisanten in de Verenigde Staten had opgehaald en dankzij Stalins besluit om de zionistische zaak te steunen , konden de Joodse vertegenwoordigers van Palestina zeer belangrijke wapencontracten in het Oosten sluiten.
In 1947 en opnieuw op 14 mei 1948 erkenden de Verenigde Staten de Israëlische Voorlopige Regering feitelijk, maar tijdens de oorlog handhaafden de Verenigde Staten een wapenembargo tegen alle strijdende partijen .
Vanaf 1516 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog maakte het gebied van de huidige staat Palestina deel uit van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk, net als het gebied van het huidige Israël, Libanon, Syrië en Jordanië.
Veel inwoners van Gaza zijn afstammelingen van mensen die in 1948, tijdens de oprichting van de staat Israël, op de vlucht sloegen of van huis en haard werden verdreven . Deze periode noemen de Palestijnen de Nakba, het Arabische woord voor catastrofe.
Het gebied werd niet geannexeerd door Israël, maar Israëlisch-joodse kolonisten stichtten er onder bescherming van het Israëlisch defensieleger in totaal 21 nederzettingen. In 2005 ontruimde Israël de nederzettingen in de Gazastrook.
In november 1947 besliste de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een einde te stellen aan het na WO I aan Groot-Brittannië toevertrouwde mandaat over Palestina en dat land (27.000 km²) te verdelen in twee onafhankelijke staten, een joodse en een Arabische, de eerste 14.500 km² groot, de tweede 12.500 km².
Ondanks verdrijvingen en ballingschappen hebben er door de eeuwen en millennia heen altijd Joden in het Land van Israel gewoond. De laatste grote ballingschap begon in het jaar 135 en leidde ertoe dat het merendeel van de Joden over de wereld verspreid raakte.
Conflict 2021
In mei 2021 escaleerde het conflict tussen de Palestijnen en Israël. Dat had 2 oorzaken, als eerste Israël wilde namelijk Palestijnse mensen uit hun huis zetten waar vroeger Joden woonden.
In de ontstaansgeschiedenis van Israël is de Eerste Wereldoorlog belangrijk. Het is een tijd van toenemend nationalisme waarin grote gemeenschappen ('naties') eisen dat zij een eigen land krijgen. Dat geldt onder meer voor de Joden, maar bijvoorbeeld ook voor Palestijnen, Libanezen en Egyptenaren.
Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v. Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
De oude Israëlieten worden beschouwd als nakomelingen van de oorspronkelijke Kanaänitische bevolking die lange tijd woonden in de zuidelijke Levant, Syrië, het oude Israël en de Transjordaanse regio.
Wat is de geschiedenis van Gaza en zijn bestuur? Gaza was onderdeel van het Ottomaanse Rijk voordat het van 1918 tot 1948 door Groot-Brittannië werd bezet en van 1948 tot 1967 door Egypte . Tijdens de oorlog van 1967 tussen Israël en een coalitie van Arabische staten, veroverde Israël Gaza op Egypte en de Westelijke Jordaanoever op Jordanië.
Het Palestijnse volk of de Palestijnen is de inheemse bevolking van de regio Palestina in de Levant.
De Palestijnse Autoriteit Basiswet voorziet in een gekozen president en wetgevende raad. Er zijn sinds 2006 geen verkiezingen meer geweest in de Westelijke Jordaanoever en Gaza voor die functies, en president Mahmoud Abbas is in functie gebleven ondanks het verstrijken van zijn termijn van vier jaar in 2009.
Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
De Gazastrook is 360 vierkante kilometer, terwijl Vlieland slechts 39 vierkante kilometer meet. Derhalve is de Gazastrook meer dan negen keer zo groot als het eiland Vlieland. Het Palestijnse gebied valt wel te vergelijken met de helft van Zeeuws-Vlaanderen of twee keer het eiland Texel.
De aanleiding van de oorlog was een verrassingsaanval door de militante tak van Hamas vanuit de Gazastrook op nederzettingen in Israël. Onder de naam Operatie Al-Aksa-storm werd een groot aantal mensen mishandeld, vermoord en gekidnapt. Als reactie daarop volgde een Israëlische militaire invasie in de Gazastrook.
Op zijn beurt biedt Israël een strategische Amerikaanse voet aan de grond in de regio, evenals inlichtingen en geavanceerde technologische partnerschappen in zowel de civiele als militaire wereld. Tijdens de Koude Oorlog was Israël een vitaal tegenwicht tegen de Sovjetinvloed in de regio.
Het land heeft geen grondwet omdat de ultraorthodoxe groep stelt dat de wetten van God de grondwet vormen. In de basiswetten is alleen opgenomen dat Israël een democratisch land is.
De oorlog van 1948 vormde het hoogtepunt van 30 jaar aan spanningen tussen Joden en Arabieren tijdens de periode van de Britse overheersing van Palestina. Onder de voorwaarden van het mandaat van de Volkenbond dat door de Britten werd uitgeoefend, werden voorwaarden geschapen die moesten leiden tot de oprichting van een Joods Nationaal Tehuis in het gebied.