De kosten van een uitvaart zijn een deel van de erfenis. Erfgenamen moeten de kosten van de uitvaart betalen, of vergoeden aan de opdrachtgever. Ook als die kosten hoger zijn dan de waarde van de erfenis. Zij moeten dan uit eigen zak betalen.
De opdrachtgever is degene die de handtekening zet onder de offerte en daarmee de overeenkomst aangaat met Yarden voor het laten uitvoeren van de uitvaart. Een opdrachtgever moet meerderjarig zijn.
Indien er geen opdrachtgever is of er zijn geen nabestaanden die de uitvaart willen betalen, dan is de gemeente waarin de overledene zich bevindt verantwoordelijk. De gemeente zal de kosten echter verhalen bij de familie of gebruikt hiervoor het nalatenschap van de overledene.
Als niemand zorg draagt voor de uitvaart van een overledene, dan is de burgemeester van de gemeente waar het overlijden plaatsvindt verantwoordelijk voor de uitvaart. Ook de daaraan verbonden kosten komen dan voor rekening van die gemeente.
Degene die de opdracht geeft voor de uitvaart is verantwoordelijk voor de betaling. Als er genoeg geld in de nalatenschap is, kan de rekening daarvan worden betaald.
Geld van rekening afhalen na overlijden
Let op: u bent niet automatisch eigenaar van het saldo op de rekening van de overledene. Dus ook geld opnemen na overlijden van de rekeninghouder kan niet zomaar. Als nabestaanden geld van de rekening halen zonder dat dat eerst juridisch geregeld is, is dat strafbaar.
Na de melding van overlijden blokkeert de bank diens persoonlijke bankrekening. Om daar toch bij te kunnen heeft u een verklaring van erfrecht nodig. Daarin stelt de notaris vast wie de wettige erfgenamen van de overledene zijn. Die kunnen bij het geld.
In principe zijn de erfgenamen en opdrachtgever van de uitvaart verantwoordelijk voor de kosten van de uitvaart. Ook een bredere groep nabestaanden, die niet per definitie erfgenamen zijn, kunnen verantwoording dragen. Weigeren zij te betalen, dan is uiteindelijk de opdrachtgever van de uitvaart eindverantwoordelijke.
De gemeente geeft opdracht tot het begraven of cremeren van de overledene. Hierbij houdt de gemeente zoveel mogelijk rekening met de wens van de overledene voor een begrafenis of crematie. De begrafenis of crematie is sober en respectvol.
In een onderzoek, uitgevoerd namens de Nederlandse Vereniging van Uitvaarten, wordt duidelijk wat de kosten zijn voor een begrafenis die georganiseerd wordt door de gemeente. Gemiddeld wordt er 2267 euro uitgegeven aan zo'n begrafenis. Een bedrag dat aanzienlijk lager is dan het gemiddelde van 6500 euro.
De opdrachtgever is ervoor verantwoordelijk dat de factuur wordt betaald: van de uitvaartondernemer, de begraafplaats of het crematorium en andere bijkomende kosten. Hij kan de erfgenamen dus vragen om deze kosten aan hem te vergoeden.
Gemiddeld kost cremeren tussen de € 6.500 en € 11.000 in Nederland. De kosten verschillen per crematorium. Bij een crematie komen ook andere kosten kijken, zoals: Basiskosten: uitvaartverzorger, laatste verzorging, opbaren, rouwvervoer.
Over het algemeen zijn uitvaartondernemers zeer coulant als het gaat om het betalen van de uitvaart in termijnen. Vraag daarom vooraf altijd aan een uitvaartondernemer of het betalen in termijnen mogelijk is.
De bevoegdheid om te bepalen wat er met een overleden persoon gebeurt, komt in beginsel toe aan de degene die opdracht geeft aan de uitvaartverzorger. Die opdrachtgever heeft echter niet de volle vrijheid om zelf te bepalen hoe de uitvaart wordt geregeld en of iemand wordt begraven of gecremeerd.
De persoon die de crematie heeft geregeld beslist over wat er met de as gebeurt. Dat is uw oma. Als er geen testament of codicil van uw vader is, waar in staat dat zijn dochters na zijn overlijden zijn as moeten krijgen, is er in ieder geval voor een rechter geen reden om u de as te geven.
Er is altijd iemand die bij Yarden de overlijdensmelding doet. Dat kan een arts, een notaris, een bewindvoerder of een kennis van de overledene zijn. De persoon die de melding doet hoeft niet de opdrachtgever te zijn.
Een particulier graf is een graf dat voor een bepaalde tijd wel op naam van één van de nabestaanden (familieleden) van de begraven persoon gezet wordt. De persoon die de grafrechten (de “eigendom” of huur van het graf) krijgt, bepaalt dus ook wie er in het graf begraven mogen worden.
Dakloze personen worden dus door de maatschappij begraven. Veelal wordt er voor crematie en asverstrooiing gekozen. Zonder dat er een plechtigheid aan voorgaat. In bepaalde steden, zoals Antwerpen, worden er bij “eenzame uitvaarten”, een dichter aangesteld, zodat er een tekst wordt voorgelezen bij het laatste afscheid.
lijk: het lichaam van een overledene of doodgeborene; b. doodgeborene: de na een zwangerschapsduur van ten minste 24 weken levenloos ter wereld gekomen menselijke vrucht; c.
Wat er met een bankrekening gebeurt na het overlijden van een rekeninghouder? Dat is in principe aan de erfgenaam of erfgenamen. De rekening kan worden geblokkeerd, maar ook worden gewijzigd. Je kunt hem bijvoorbeeld op een andere naam laten zetten.
De kosten van een grafsteen worden gezien als een normaal onderdeel van een graf en van een begrafenis. Voor deze kosten zijn alle erfgenamen c.q. alle kinderen aanspreekbaar.
Bij overlijden gaan het vermogen en de schulden over naar de erfgenamen. Een eigen woning met de daarop rustende hypotheek behoort samen met alle overige bezittingen tot de nalatenschap.
Zoals gesteld kan geld opnemen na overlijden strafbaar zijn. Dit gaat dan over geld opnemen van rekening overledene. De stelregel is dat na het overlijden van de partner of andere dierbare het niet is toegestaan om geld van de rekening af te halen, zonder iets te regelen.
De kinderen erven de blote eigendom. De nagelaten goederen (dit is de erfenis) bedragen meestal de helft van die bankrekeningen en beleggingen. De andere helft is van de langstlevende en valt buiten de erfenis.
Wanneer deblokkeert de bank? Zodra de bank officieel op de hoogte is wie de wettige erfgenamen van de overledene zijn, worden de rekeningen gedeblokkeerd.