Bij het sluiten van een islamitisch huwelijk (nikâh) komen de aanstaande echtgenoten overeen dat de man de vrouw een schenking doet. Die bruidsgave bestaat vaak uit geld of onroerend goed, mahr genaamd. De mahr wordt betaald in twee termijnen. De eerste helft bij het aangaan van het huwelijk.
Volgens de etiquette betaalt de bruidegom voor de verlovingsring, de ondertrouw, huwelijksvoltrekking, uitnodiging, het bruidsboeket en de corsages.
Verloving is de tijd voor man en vrouw om elkaar te leren kennen . de Islamitische Wet. Zodra ze elkaar hebben begrepen en kunnen verdragen, dan moet het huwelijk plaatsvinden. Het huwelijk is een eeuwige knoop waarbij het paar harmonieus zal leven en naar elkaar zal verlangen in hun huwelijk.
islamitisch gezien: je moet voor alles betalen + mahr - vergeet de mahr niet. Dus als er veel evenementen zijn, betaal je voor alles, inclusief de valima. De bruid of haar familie hoeft niets te betalen, dus je kunt zelf de 'grootte' van het evenement en het aantal gasten bepalen.
Een bruidsschat verwijst traditioneel naar geld of bezittingen die een vrouw meebrengt naar het huwelijk, meestal van haar ouders of familie . De bruidsprijs verwijst naar geld of bezittingen die door de bruidegom of zijn familie aan de ouders van een vrouw worden betaald (maar niet aan de vrouw zelf) bij het huwelijk.
Traditioneel gezien is de verdeling van de kosten bij een bruiloft erg duidelijk. Volgens oude conventies betaalt de familie van de bruid voor de ring van de bruidegom, het verlovingsfeest, de bruiloft en receptie, de brunch de volgende dag en een eventuele verlate receptie.
Omdat de bruidegom een bruidsschat moet betalen, geven zijn broers hem meestal een deel daarvan. Bovendien kunnen zijn neven hem meenemen om spullen te kopen die hij nodig heeft voor zijn bruiloft, zoals zijn thoob en besht, traditionele kleding voor mannen in Saoedi-Arabië. De bruid krijgt ook steun van de familieleden vóór de bruiloft.
Tijdens de Marokkaanse verloving worden de families van het bruidspaar samengebracht om de huwelijksvoorwaarden en -details vast te leggen. Het is een belangrijke stap waarin alles van de bruidsschat (mahr) tot de datum en locatie van het huwelijk wordt besproken en overeengekomen.
Bij de islam gaat er een verloving aan de bruiloft vooraf. De man kan persoonlijk een aanzoek aan het meisje zelf doen of via de ouders kenbaar maken dat hij wil trouwen. De vrouw moet vervolgens het accepteren. Dit kan ze ook via haar ouders kenbaar maken.
In vele islamitische culturen is de bruidsgave een manier voor de echtgenoot om te laten zien dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen om zijn vrouw en toekomstige kinderen te onderhouden. Deze bruidsgave is naar islamitisch recht echter geen vrijwillige schenking maar een plicht van de man jegens de vrouw.
Een man en zijn verloofde zijn niet getrouwd; in plaats daarvan is zij nog steeds een niet-Mahram voor hem totdat het huwelijkscontract is voltooid. Dus, het is niet toegestaan voor hem om alleen met haar te zijn, met haar te reizen, haar aan te raken of haar te kussen .
Moet je een verloving registeren? Nee, een verloving hoef je niet te registeren bij de gemeente.Het is voor de wet gezien een onofficiële verbintenis.
Er is geen specifieke regel in de sharee'ah over deze kwestie, maar het varieert afhankelijk van de omstandigheden van mensen . In het verleden konden de verloving, het contract en de voltooiing allemaal op één dag plaatsvinden, of het kon op een andere manier zijn gedaan.
Het is een oude traditie dat de ouders van de bruid het verlovingsfeest organiseren (en betalen), maar net als de traditie dat de ouders van de bruid de hele bruiloft betalen, verdwijnt deze regel tegenwoordig. Elk gezin is anders en elk stel is anders.
Wat betalen de ouders van de bruid? Het is gebruikelijk dat de ouders van de bruid een onderdeel van de bruiloft betalen, maar dat hoeft niet. Vaak kiezen ze voor het betalen van de receptie of de bruidsjurk.Ze kunnen er ook voor kiezen om meer te betalen of bijvoorbeeld de huwelijksreis cadeau te doen.
Was het traditie dat de bruidegom de verlovingsring en de trouwring voor de bruid betaalt, ook dat is tegenwoordig niet meer per se zo vanzelfsprekend. In een moderne relatie kan het heel goed dat jullie samen de ringen uitzoeken en ook betalen.
Als de vader en het meisje instemmen met de huwelijkskandidaat start de verloving. Vaak brengt de familie van de jongen bij het aanzoek allerlei cadeautjes mee voor de bruid en haar gezin. Dat kunnen juwelen zijn voor de bruid, maar ook gebak of bloemen en zelfs andere voedingswaren voor de rest van de familie.
Moslims kijken anders naar een verloving. Het uitwisselen van verlovingsringen vanuit de christelijke traditie is verboden. Een islamitische man mag overigens nooit een ring van goud dragen, maar dat terzijde.
Als de bruidegom geld of goederen betaalt aan de (familie van de) bruid, heet dit een bruidsprijs. In de islam betaalt de bruidegom een bruidsprijs (mahr) aan de bruid.
Het is gebruikelijk dat de familie van de bruidegom de financiële verantwoordelijkheid voor de huwelijksceremonie op zich neemt. Hierbij horen ook kosten als zaalhuur, eten, decoratie, de kleding van de bruid en familieleden en andere kosten die met het evenement te maken hebben.
De kosten van een Marokkaanse bruiloft kunnen net als elke andere bruiloft sterk variëren, afhankelijk van verschillende factoren zoals de locatie, het aantal gasten, enzovoort. Over het algemeen kunnen de kosten variëren van enkele duizenden tot tienduizenden euro's.Het bedrag kan oplopen tot ongeveer 30.000 euro.
Minimaal een half netto maandsalaris. Maar er is geen vast bedrag dat u minstens moet uitgeven aan een verlovingsring. Dit is puur een kwestie van eigen budget, en hangt ook heel erg af van hoe u er tegenover staat. Een verlovingsring kopen is immers een eenmalige investering voor het leven.
Traditioneel betalen de bruid en haar familie voor de bruiloft, terwijl de valima (zie hieronder) wordt betaald door de bruidegom en zijn familie . Echter, recente jaren hebben laten zien dat beide evenementen op één dag worden samengebracht, wat resulteert in kosten die tussen beide partijen worden verdeeld.
Vroeger was het traditie dat de ouders van de bruid de bruiloft betaalden, maar tegenwoordig nemen de meeste bruidsparen zelf de verantwoordelijkheid voor de kosten van hun grote dag.
Bij de verloving overhandigt de bruidegom een 'mahr' (bruidsschat) aan de familie van de bruid. De prijs van de mahr verschilt per familie, maar is door de overheid beperkt tot maximaal 50.000 riyals (ongeveer US3.300) . Het stel zal daarna veel tijd samen doorbrengen om elkaar te leren kennen als ze eenmaal verloofd zijn.