Bij het sluiten van een islamitisch huwelijk (nikâh) komen de aanstaande echtgenoten overeen dat de man de vrouw een schenking doet. Die bruidsgave bestaat vaak uit geld of onroerend goed, mahr genaamd. De mahr wordt betaald in twee termijnen. De eerste helft bij het aangaan van het huwelijk.
Als de bruidegom geld of goederen betaalt aan de (familie van de) bruid, heet dit een bruidsprijs. In de islam betaalt de bruidegom een bruidsprijs (mahr) aan de bruid.
Bij Arabische bruiloften doen ze het meer traditioneel vanuit een islamitisch perspectief, waarbij de bruidegom betaalt voor alles wat met de bruiloft te maken heeft. Terwijl in de Zuid-Aziatische cultuur de familie van de bruid voornamelijk betaalt voor alles wat met de bruiloft te maken heeft, behalve de Valima.
In de Marokkaanse cultuur is het gebruikelijk dat de kosten van de bruiloft worden gedeeld tussen de families van het bruidspaar. Traditioneel dragen de ouders van zowel de bruid als de bruidegom bij aan de kosten van de bruiloft, hoewel tegenwoordig ook vaan het bruidspaar zelf betaald of mee betaald.
Vroeger was het traditie dat de ouders van de bruid de bruiloft betaalden, maar tegenwoordig nemen de meeste bruidsparen zelf de verantwoordelijkheid voor de kosten van hun grote dag.
Wat betalen de ouders van de bruid? Het is gebruikelijk dat de ouders van de bruid een onderdeel van de bruiloft betalen, maar dat hoeft niet. Vaak kiezen ze voor het betalen van de receptie of de bruidsjurk.Ze kunnen er ook voor kiezen om meer te betalen of bijvoorbeeld de huwelijksreis cadeau te doen.
Traditioneel gezien is de familie van de bruid verantwoordelijk voor het dekken van de meeste kosten die met de bruiloft gepaard gaan . Dit omvat verwachte kosten, zoals de jurk van de bruid; kleinere details van de grote dag, zoals de uitnodigingen en de taart; en dure items, zoals de fotograaf en de locatie.
Het is gebruikelijk dat de familie van de bruidegom de financiële verantwoordelijkheid voor de huwelijksceremonie op zich neemt. Hierbij horen ook kosten als zaalhuur, eten, decoratie, de kleding van de bruid en familieleden en andere kosten die met het evenement te maken hebben.
In vele islamitische culturen is de bruidsgave een manier voor de echtgenoot om te laten zien dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen om zijn vrouw en toekomstige kinderen te onderhouden. Deze bruidsgave is naar islamitisch recht echter geen vrijwillige schenking maar een plicht van de man jegens de vrouw.
Kosten Turkse bruiloft
De bruidegom en zijn familie betalen de bruiloft voor driehonderd tot duizend gasten, het trouwpak en de trouwkleding voor eventuele bruidsjonkers. Als de familie van de bruid erg arm is, betaalt de familie van de bruidegom alles.
Omdat de bruidegom een bruidsschat moet betalen, geven zijn broers hem meestal een deel daarvan. Bovendien kunnen zijn neven hem meenemen om spullen te kopen die hij nodig heeft voor zijn bruiloft, zoals zijn thoob en besht, traditionele kleding voor mannen in Saoedi-Arabië. De bruid krijgt ook steun van de familieleden vóór de bruiloft.
Daarin zijn zeker tekenen voor een volk, dat nadenkt." (Heilige Koran 30:21). De enige relatie tussen een man en een vrouw wat in de islam is toegestaan is het huwelijk. Het huwelijk is bijna verplicht voor elke moslim, tenzij hij hiertoe belemmerd wordt door bijvoorbeeld gezondheidsredenen.
Kus je de bruid op een islamitische bruiloft? Het is de bruid en bruidegom niet toegestaan om op welke manier dan ook intiem te zijn voordat de Nikkah heeft plaatsgevonden. Zelfs daarna is het ongebruikelijk om de bruidegom de bruid te zien kussen of een soortgelijke handeling te zien . Islamitische bruiloften zijn in dat opzicht over het algemeen relatief conservatieve evenementen.
Wie wat betaalt - tegenwoordig.
De echtgenoten kunnen dus alle huwelijkskosten delen die verband houden met het trouwfeest en de huwelijksreis. Ouders en gasten kunnen bijdragen aan de huwelijksreis of aan aankopen die de bruid en bruidegom opsommen in een huwelijkslijst.
De bruidsschat is eigendom van de vrouw en moet aan haar volledig worden overhandigd. Het is niet toegestaan voor haar voogd om iets daarvan achter te houden. Imam Aboe Saalih zegt: “Vroeger als de man zijn dochter aan iemand huwde, dan eigende hij zich de bruidsschat toe.
De vraag of de trouwring rechts of links gedragen wordt, is binnen de islam ondergeschikt aan de vraag of een trouwring überhaupt mag. De koran verbiedt mannen immers het dragen van goud en zijde. Die materialen zijn voorbehouden aan de vrouw. Een man mag wel een trouwring uit een ander edelmetaal zoals platina dragen.
islamitisch gezien: je moet voor alles betalen + mahr - vergeet de mahr niet. Dus als er veel evenementen zijn, betaal je voor alles, inclusief de valima. De bruid of haar familie hoeft niets te betalen, dus je kunt zelf de 'grootte' van het evenement en het aantal gasten bepalen.
Maher (ook wel getranslitereerd als mahr, mahar, mehr of mehrieh) is een contract dat sommige moslims aangaan bij het huwelijk. Het verwijst niet naar het huwelijkscontract zelf, maar naar een contractuele bruidsschat die de echtgenoot aan zijn vrouw moet betalen in geval van echtscheiding of overlijden .
Zo komt overspel (zina) ook aan orde in de Heilige Qor-aan. Zina betekent seksuele gemeenschap tussen een man en vrouw die niet getrouwd zijn. Of het nu gaat om overspel waarbij de man en de vrouw getrouwd zijn of niet getrouwd zijn. De islam beschouwt zina hoe dan ook als een grote zonde.
Volgens een recent onderzoek van The Knot dragen ouders gemiddeld 50% bij aan het huwelijksbudget, terwijl koppels de resterende helft betalen . Ondertussen ontdekte Zola dat een derde van de koppels zelf alle kosten voor hun huwelijk dekt.
Als je te gast bent op een Turkse of Marokkaanse bruiloft, vraag je je misschien af welk bedrag passend is om als geschenk te geven. Een gebruikelijke financiële bijdrage ligt tussen de €20 en €50, wat afhangt van je relatie met het paar, vergelijkbaar met de norm bij Nederlandse bruiloften.
De Marokkaanse trouwring is een ander sieraad met een diepe betekenis in de Marokkaanse sieradensymboliek. Meer dan alleen een trouwring, deze ringen bevatten vaak beschermende symbolen of talismannen, zoals de Hamsa of het boze oog, ontworpen om de bruid te beschermen tegen kwaad.
Tegenwoordig is het normaler om de kosten van de trouwjurk te verdelen tussen de bruid en haar ouders of partner. De accessoires zoals schoenen en sieraden worden vaak wel zelf betaald door de bruid. De moeder of vader van de bruid betaalt vaak de kleding.
Vader van de bruid bruiloft
Met een gastenlijst van 572 mensen zou deze filmbruiloft minstens $ 143.000 hebben gekost (exclusief de decoratie, de jurk, het briefpapier en andere benodigdheden).
Het is de gewoonte dat de bruidegom en zijn familie alle kosten van de bruiloft betalen. De familie van de bruid komt voor de bruiloft samen in het huis van de ouders van de bruid.